ik ben 54 jaar, opgevoed in een gezin met narcistische moeder en broer die samenspande om te kunnen beinvloeden en macht over mij te hebben, en ook zorgde met wie ik omgang had. Ik werd in die tijd klein en dom gehouden, later kwamen daar vernederingen en kleineringen bij. Mijn vader keek altijd de andere kant op, en vond het wel best.

Het zal ook iemand verbazen dat ik later getrouwd ben geweest met een narcist, sinds 2013 gelukkig gescheiden, maar het los komen van de narcist is begonnen na de dood van mijn moeder in 2010. Mijn ex is de scheiding vrolijk doorgegaan over de rug van mijn kinderen, om mij te kunnen raken. Helaas voor haar lukte dat de laatste 3 jaar niet meer, omdat de hulpverlening het "licht" had gezien.

Ik heb jaren moeten strijden om te komen waar ik nu sta en geleerd heb mijn grenzen aan te geven. Mijn sterke innerlijke en mijn positieve instelling hebben mij verder geholpen. Ben vorige maand nog van werk veranderd, waarom? Omdat de toekomstig eigenaar ook een narcist is, en ik tegen mezelf heb gezegd naar eerder voor narcisten te hebben gewerkt. Dat doe ik never nooit niet meer!!!

Om te komen waar ik nu sta, heb ik veel hulp gehad van paragnosten, deze konden vragen van mij beantwoorden en inzichten geven, en voor mijn HSP heb hypnotherapie gehad. De mooiste ervaring was dat 2 narcisten die samen werkte, mij niet meer konden raken op mijn zwakke plek...... een wereld ging voor mij open!!!

Het leven met narcisten heeft mij ook medische klachten opgeleverd, vastzittende emotie op mijn dunne darm, gelukkig ben ik hiervoor de juiste persoon tegen gekomen die mij verder heeft geholpen. Met als resultaat dat ik zonder aanpassing van voeding de nodige kg kwijt ben geraakt en weer een normale stoelgang heb.