@kristina Klopt advocaat heeft alles vast gelegd en zo is het ook naar de rechtbank gegaan.
@hansje
Naar de rechtbank om jullie huis te verkopen? Dat is wat ik bedoel, heel omslachtig. Is niet gewoon verkopen verhuizen en klaar..
@kristina Nee je hebt gelijk. Huis moesten wij verkopen, en de schuld hier van was 50-50 Huis was ook binnen 2 maanden verkocht. Zat wel wat overwaarde op. En ieder de helft van de winst overwaarde, daarbij ook een soort verklaring afgelegd dat wij elkaar verder geen schulden meer verplicht zijn. Heb zelf nog een tijdje alleen in dat huis gewoond, voordat het verkocht werd.Nu zit ik in een senioren flatje, heb eigenlijk alles wat mijn hartje begeert.
@hansje
Eind goed al goed! Blij dat je gelukkig bent.
Kan je eindelijk alle drama achter je laten..
@hansje
- Allereerst wil ik zeggen dat ik het fijn vind dat jullie reageren. Vandaag moet ik het met mijn mobiel doen wat niet zo makkelijk typt maar ga het proberen.
De huisvriend had narcistische trekken en heeft je vrouw daarin meegenomen begrijp ik dat goed? Wat je schrijft dat je van dingen de schuld krijgt terwijl je van het bestaan niet af weet is ook zo herkenbaar. Je raakt daardoor in verwarring en gaat twijfelen tenminste had ik. Ze zijn je echt aan het hersenspoelen.
Vreselijk dat je zo lang strijd hebt gehad. Lees dat je ook bij een psychollog bent geweest. Ik heb dit ook ingezet met het idee dat hij mee zou gaan. Helaas deze week gaf hij aan dat hij het maar onzin vond hij veranderd toch niet. Hij zegt jij bent schuldig jij maakt mijn gezin kapot (omdat ik kast head van de uitspatti g van mijn moeder). Nou schiet ook op dus. Ik ven schuldig en moet het ook maar oplossen volgens hem. Ik zeg als je me nu bijgestaan hebt....nee ik was een kutwijf vies vet wijf ik kin beter dood zijn. Hij zegt ik zeg dat omdat jij het zover hebt laten komen. Tja wat moet je er mee.
Ja wegwezen maar doe het maar. Denk dat dit ook wel wat brengt. Ik voelde mij even sterker masr is even weg gezakt merk ik. Ik zie mu wel wat hij doet. Gisteren kwam hij thuis en zei hij day hij zou kijken of hij mjj kon vergeven ik dacht...wat heb ik gedaan.
En zo word je langzaam gek.
Fijn dat je er wel uit bent gestapt. Knap.
En heel fijn dat je goed contact met de mi deren hebt. Dat geeft ook steun. Aardig dat je me er uit zou willen trekken...misschien lukt het een beetje door er met jullie over te hebben.
Zou ook mooi zijn dat je rechtstreeks met lotgenoten in conract kon komen, via soort Whats Appje. Al hoewel dat dit ook gevaarlijk kan zijn, want mijn ex controleerde 's nachts mijn telefoon.
De eigenwaarde ga ik zeker aan werken. En dat is niet makkelijk want die was ver beneden 0. Je zegt dat ze dat niet leuk vinden. Sinds ik dingen ben gaan zien merk ik dat hij soms de grip kwijt is,althans denk ik. Elke keer maar bjj mij de schuld neerleggen,lelijke dingen zeggen. Dan weer aardig doen en dan weer zeggen ik doe helemaal niets nergens mee om mij maar te raken denk ik dan. Het valt niet mee want ik merk dat ik toch af en toe weer terugval.
Wat je schrijft over afscheid nemen in je hoofd doe ik ergens al een klein stukje denk ik. Hij hield me sinds weken even vast en ik hem en toen voelde ik; dit was eens, jammer dat het is zoals het is maar ik kan niet meer terug naar waar ik was...onder die steen en maar laten kleineren. Merk dat het al iets met me doet dat ik dingen ben gaan zien. Ik kan soms echt zeggen; he hier klopt iets niet.
Ik zal jou advies ook op gaan volgen. Mocht hij weer iets raars zeggen niet reageren maar weg lopen. Door te reageren heeft hij ook alweer gewonnen.
Snap dat niet iedere narcist vreemd gaat. Wel typisch dat mijn partner het wel vaak noemt. Hij zegt dat dit normale problemen zijn in een relatie en dat zouden wij moeten hebben. Hij heeft ook niet veel met vreemd gaan. Hij zegt het niet te doen omdat we het zo hebben afgesproken. Maar wel inee s naar de kapper afvallen sporten nette kleren zijn benen moetem ineens een kleurtje...tja ik vind er wel wat van. We zullen zien
Je achreef dat je ook alles thuis deed met zelfs nog een fulltime baan e dat hij ook niets deed. Nou hier lijkt het ook alsof ik met een bejaarde leef. Hij ligt heel vaak op de bank en is altijd moe. Hij heeft een paard en dat kan aktijd wel maar de rest is hij te moe voor. Zit eigenlijk ook altijd alleen buiten. Met dit mooie weer ook op de bank. En elke dag om half 10 op bed en er 7 uur uit ook op vrije dagen. Zo vreemd. Maar ook net een bejaarde....
Voor jou ook zwaar dat je ook nog es fulltime werkt. Dan mag je toch ergens wat hulp verwachten. Mij wordt vaak verweten dat ik maar 3 dagen werk..
@hansje
Ziets zou inderdaad ook een idee kunnen zijn. Maar ben daar ook voorzichtig mee. Mijn partner controleert niet voor zover ik weet hij weet mijn code ook niet van mobiel. Maar toch je kunt niet voorzichtig genoeg zijn.
Wat erg dat je ex de mobiel s nachts controleerde ze zijn echt ziek. Het is allemaal controle en macht.
Ik merk wel dat ik de behoefte heb om mensen ook te ontmoeten en je ervaringen te delen. Er is de Norwoodgroep en die hebben ook praatgroepen maar helaas te ver weg voor mij. Lastig te vinden.
@molly. Bij mij is die behoefte er ook, maar zou ook niet weten hoe. Ik heb wel iemand na mijn scheiding leren kennen, waar ik in eerste instantie goed mee praten kon, die zelf ook slachtoffer van narcistische ouders was. Maar merk nu de ergernis nu ik haar steeds beter leer kennen. Diegene is altijd negatief en legt van al haar tekortkomingen de schuld bij anderen neer. Zij gooit het op een moeilijke jeugd, haar moeder stiefvader Natuurlijk begrijp ik dat wel, maar als je al meer dan 30 jaar niet bij je ouders woont, waarom blijf je dan steeds hangen in die boosheid. Nu heeft zij ook 2 kinderen, en die worden door haar net zo behandeld door haar, als zij destijds door haar moeder. Ik snap dat niet goed, als je zelf een klote opvoeding jeugd thuis hebt gehad, wil je toch nooit dat jou kinderen dat ook mee moeten maken. Nou zegt ze steeds dat haar kind haar het leven zuur maakt, en dat die net als haar moeder een narcistische pers stoornis heeft. Maar als ik haar dan soms hoor praten, denk ik vaak dat zij misschien zelf wel eens de narcist zou kunnen zijn. Laatst was zij hier, begon weer over haar moeder en haar dochter te praten, en even later kreeg ik een appje van haar, waarin zij schreef dat ik diegene was die steeds bij haar de boosheid om hoog haalde. Tja toen had ik het door, ze draaide alles om, manipuleerde het hele gesprek. Dus was hier ook snel klaar mee. Sommige mensen zijn zo negatief en egocentrisch ook nog, daar ga ik geen energie meer in steken. Maar het klopt helemaal, dit soort mensen dragen maskers, in eerste instantie denk je goh wat leuk, maar naarmate je iemand beter leert kennen, komt al snel het ware gedrag naar boven. En ze proberen alleen maar verwarring bij je te zaaien. Mijn gevoel zegt mij vaak meer dan ik met mijn verstand kan bevatten. Ik heb geen zin om naar haar negatieve verhalen te luisteren, het is dood vermoeiend, en veranderen doet er toch niets. Sommige mensen lijken er voor te kiezen om ongelukkig te zijn. Prima maar wel zonder mij erbij.
@hansje Wat naar allemaal, maar wat knap dat je voor jezelf hebt gekozen! Het komt net zo goed bij vrouwen voor. Begrijpelijk dat je je vertrouwen kwijt bent, als je aan toe bent, komt mischien de juiste wel op je pad.
Mijn eigenwaarde is ook gezakt naar 0, ik ben 38 en weet dat ik zo niet nog 30 jaar door ga. Ik moet er angst om alleen te blijven overwinnen. fijn dat je hier je hart kan luchten. Een zonnige dag gewenst?
@molly Dit herken ik ook, hier ook geen support in huishouden of klussen. Als ik iets vraag(dat is niet vaak) dan kan het vrijwel nooit. Letterlijk een nee, of negeren gewoon niks zeggen als ik iets vraag. Dat blijven scheve verhoudingen.
Heel soms helpt het als ik hem een compliment geef, met heel veel geluk wilt hij dan nog wel 's helpen afdrogen
De besloten facebook groep heet STOP Narcist, narcist ontmaskerd heeft ook een Facebook groep,mischien dat je iets aan hebt, zonnige groetjes ?
Het lukt inderdaad pas als je beseft dat er iets mis is met de andere persoon en niet met jezelf. Dat heeft mij wel wat tijd gekost... Hij verweet mij dat ik niet spoorde, maar die omgekeerde psychologie doorzie ik nu wel.
Ook ik weet soms niet goed hoe ik het beste reageer, het is vreselijk vermoeiend om er steeds over te moeten nadenken.
Laatst kwam hij niet thuis slapen. Nooit eerder gebeurd, maar wij zitten momenteel in de langste stiltebehandeling ooit omdat ik hem ook blijf negeren, dus volgens mij was dit een wanhoopsact om aandacht te winnen. Maar omdat ik hem niet appte of meermaals heel bezorgd opbelde ging hij over tot een andere aanpak.
Ik confronteerde hem met zijn gedrag, kreeg wonder boven wonder antwoord, en vroeg of hij was gaan werken en waar hij die nacht was. Plots voelde hij zich zo betrapt, kon geen plausibele leugen bedenken, werd dus woest en begon te dreigen.
Hoewel ik mij had voorgenomen om rustig te blijven en slechts beperkte woorden aan hem vuil te maken. Ik wou hem gewoon zelfverzekerd even laten weten dat ik het wel wist maar dat het mij niet eens boeide. Ben ik weer heel boos geworden en reageerde op zijn dreigementen. Daarna liep ik de kamer uit.
Maar, dit was niet hoe ik had moeten reageren, hoewel ik maar gewoon menselijk gedrag vertoonde. Hij maakt me ook zo kwaad door zijn leugens, en zijn onschuldigheid die in 1 seconde kan veranderen in psycho gedrag. Ik wil niet respectloos behandeld worden.
@annax Je schrijft "Ik moet er angst om alleen te blijven overwinnen"
Dit is nu juist iets wat narcisten heel goed weten en aanvoelen, en daar maken zij op hun eigen ziekelijke manier gebruik van. Ze maken je zo klein, dat jij totaal in elk opzicht afhankelijk van ze wordt. Ik had in eerste instantie toen mijn drama begon ook last van angsten, maar ook de angst voor het onbekende wat je nog te wachten staat. Eigenlijk was mijn grootste angst dat ik alles kwijt zou raken, en dakloos zou worden. Maar deze angst kun je alleen overwinnen, wanneer jijzelf de keuze maakt. En als je eenmaal alleen bent, wil niet zeggen dat je dan ook eenzaam bent. Gelukkig is het bij mij goed uitgepakt. En weet je wat het mooie van alleen zijn is, "Je komt jezelf tegen" Bij mij is dat nog zo, elke dag weer opnieuw. En uiteindelijk merk je geleidelijk dat je steeds sterker wordt. Ik ging op een gegeven ogenblik met meer afstand naar de situatie kijken, eerst met boosheid en verdriet, maar merk nu steeds meer dat dat op de achtergrond verdwijnt.
Vanwaar komt dat luie gedrag? Omdat ze ervan genieten dat wij moeten slaven -ook in onze vrije tijd- terwijl zij lekker kunnen luieren? Dat is een ook een vorm van macht.
Precies, er is wel tijd voor dingen die ze zelf willen doen, zoals hun lieve auto wassen. Die moet toch schitteren net zoals hijzelf 🙂 Zijn status moet in de verf gezet worden.
Inderdaad, als hij eens iets doet, zoveel complimenten geven alsof hij de wereld heeft veroverd. Walgelijk, mijn ogen kunnen niet anders dan alle kanten opdraaien.