In dit artikel vertelt Jacintha over een groep vriendinnen waarvan een een copycat met narcistische trekken blijkt te zijn. Een mooi voorbeeld hoe narcisten geen middel onbenut laten om de aandacht te trekken.
De copycat
Iris en Jolanda zijn enthousiaste fotovriendinnen. Ze wonen in een gezellige wijk in een klein provinciestadje en vinden het leuk om samen op pad te gaan en te fotograferen. Ze bekijken elkaars foto’s en leveren commentaar.
Ze delen ook beide hun foto’s op Instagram. Iris vaker dan Jolanda. Het leuke is dat ze vaak allebei op dezelfde plek fotograferen, maar dat ze heel verschillende foto’s maken, omdat ze een andere kijk hebben op fotograferen. Ze genieten er beide van.
Op een gegeven moment komen er nieuwe mensen in de wijk wonen. Andrea en Willem. Ze hebben, net als Jolanda een hond en dat schept al snel een band. De honden moeten steeds aan elkaar snuffelen en de honden moeten natuurlijk steeds worden uitgelaten, dus je komt elkaar regelmatig tegen.
Andrea is nieuw in de wijk en zoekt ook contact. Iris en Jolanda verwelkomen haar graag en ze ontmoeten elkaar ook op het terras dat in de wijk is. Het is zomer en dan is het leuk om op het terras even een kopje koffie te doen en daarna eventueel op pad te gaan om te fotograferen.
Iris is heel bedreven in Instagram en heeft ook verschillende accounts met foto’s en verhalen. Andrea heeft ook een Instagramaccount. Ze post daar ook steeds foto’s op. Heel veel foto’s de hele dag door over van alles en nog wat. Over huis en tuin, over hond en werk. Iris en Jolanda moeten daar wel wat om lachen.
Vergelijkbare foto’s en teksten
Het lijkt er na een tijdje op dat Iris wat afstand houdt van Andrea. Dat valt Jolanda op, maar ze begint er niet over tegen Iris. Op een gegeven moment constateert Jolanda dat er wel erg veel vergelijkbare foto’s of teksten op het Instagramaccount van Andrea verschijnen. Foto’s en teksten die lijken op de foto’s en teksten van Iris.
Het kan gaan over een dier bij de kinderboerderij, of over een bepaalde boom, plant of beeld in de wijk. Toch wel apart. Ze gaat er op letten en inderdaad. Vlak na elkaar verschijnen bijna dezelfde teksten en foto’s als die van Iris. Jolanda maakt niet zo heel veel gebruik van Instagram, maar ze volgt wel wat mensen.
Op een gegeven moment valt het haar ook op dat Andrea alles op zichzelf lijkt te betrekken. Als er op Instagram iets bijzonders gepost wordt door Iris of Jolanda, is de reactie al snel: “Jammer dat ik dat niet gezien heb”, in plaats van “ Wat een mooi moment” bijvoorbeeld.
Ook Jolanda neemt wat meer afstand, maar ze brengt het niet ter sprake bij Iris, wat toch ook wat vreemd voelt. Er lijkt, door Andrea, een kloof tussen Iris en Jolanda te gaan ontstaan, hoewel ze elkaar nog steeds zien. Er is iets onuitgesproken lijkt het wel.
Een vreemd gevoel
Op een dag maakt Jolanda een foto van een beeld in een ander deel van het stadje, een beeld van Titus Brandsma, dat wat achteraf staat in het Bonifatiuspark. Ze zoekt het verhaal over de Titus Brandsma op en maakt een post op Instagram en Facebook. Al snel reageert Andrea met de tekst: “Oh, dat wist ik niet.”
En een uur later verschijnt op het account van Andrea een foto van hetzelfde beeld en een bijpassend verhaal, zonder bronvermelding of dank aan Jolanda voor de tip bijvoorbeeld. Jolanda vraagt zichzelf af of ze nou zo licht geraakt is, maar ze concludeert al snel dat het raar is dat je zo te werk gaat. Het geeft haar een vervelend gevoel.
Een copycat met narcistische trekken
Jolanda en Iris treffen elkaar een paar dagen later. Andrea komt ter sprake. Met name gaat het over de vele foto’s die ze post en dat het nauwelijks nog te volgen is. Na een tijdje valt het woord: copycat. Ze komen tot de conclusie dat ze te maken hebben met een zgn. copycat, iemand die allerlei dingen kopieert van anderen en doet alsof hij of zij dat zelf bedacht heeft.
Ze vermoeden beide ook dat het hier waarschijnlijk ook gaat om een copycat met narcistische trekken, want ze betrekt alles alleen maar op zichzelf. Iris en Jolanda weten genoeg. Ze houden afstand tot Andrea. Beide hebben ervaring met narcisme en beide weten dat ze daar hun handen niet nog een keer aan willen branden. En toch vinden beide het lastig, want je moet iemand dus links laten liggen.
“Ik ben heel belangrijk”
Jolanda is lid van de botanische tuin. Zij schrijft ook artikelen voor botanische bladen. Ze gaat op een dag op pad, omdat er een excursie is met een gids door de weilanden. Ze gaan op zoek naar bijzondere planten. Jolanda houdt erg van planten en kijkt uit naar de excursie. De deelnemers worden opgevangen in een tuinpaviljoen, waar ze met elkaar kennis kunnen maken.
Op een gegeven moment komt ook Andrea binnen. Jolanda reageert: “Oh, dat is toevallig, wat leuk dat jij ook meegaat.” De eerste reactie van Andrea is: “Oh, had je dat op mijn account gezien?” Jolanda wist van niks. Zij is lid van een botanische tuin en krijgt via dat contact veel informatie over dit soort excursies en ze doet daar vaak aan mee.
Bovendien steekt het haar dat ze op een dergelijke manier begroet wordt. Alsof ze iets fout zou hebben gedaan. Een vreemde reactie. Andrea gaat nog even door terwijl ze voor Jolanda staat, die aan een tafel zit met vijf andere mensen. Ze vertelt luid dat ze de excursieleider heel goed kent en dat ze van hem persoonlijk een uitnodiging had gekregen, met andere woorden: “Ik ben heel belangrijk en jij (of jullie) eigenlijk niet, want ik ken degene die de excursie verzorgt.”
Zo gaan mensen met een narcismestoornis te werk. Ze maken zichzelf ten koste van anderen belangrijk. Ze bekommeren zich niet om de gevoelens van anderen, zijn ook niet echt geïnteresseerd in anderen, maar doen wat zij willen en stellen alles in het werk om belangrijk gevonden te worden. Andrea verwoordt het zelf ook naar Iris: “Als ik iets wil, dan krijg ik het. Ik stel alles in het werk om het voor elkaar te krijgen.”
Over de grens
Natuurlijk is het goed om je doelen na te streven en dingen in het leven te bereiken, maar er is wel een ethische grens aan hoe je dat doet. Mensen met een narcismestoornis gaan die grens regelmatig over. Ze lijken zich daar helemaal niet om te bekommeren en kijken jou meewarig aan, alsof je een eerste de beste sul bent. Zij zijn belangrijk, zij ontdekken allerlei dingen. Voor hen is het belangrijk om ergens te zijn, iets te beleven, iets mee te maken, snel iets te posten en te laten zien hoe origineel en belangrijk ze zijn.
Veel mensen trappen erin. Jeeh, wat een interessante vrouw, of man is dat. Maar al gauw zullen ook die mensen merken dat het niet om hen gaat, maar om de betreffende narcist. Het duurt wel even, maar meestal vallen dit soort copycats toch een keer door de mand. Overigens niet te vroeg gejuicht, ze gaan snel weer door naar een nieuw slachtoffer, die hen wel bewondert en hen wel interessant vindt, totdat ze ook daar weer door de mand vallen.
Lees ook het artikel: Narcisten op Facebook herkennen >>
Ken jij dat soort mensen in jouw omgeving en hoe ga jij daar mee om? Deel het in een reactie, want we kunnen er van leren: Kennis is macht.
Wil je Herstellen van Narcistisch Misbruik?
In dit gratis e-book dat ik samen met psychologe Corry de Rooy maakte geven we 10 tips voor herstel na narcistisch misbruik. Zet de eerste stap naar een narcismevrij leven. Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang gratis het e-book ’10 Tips voor Herstel na Narcistisch Misbruik’. We sturen je geen spam en je kunt je op elk moment weer afmelden.