In dit artikel een recensie van het boek ‘Liefdestrauma’ van Ylske Tammel. Ylske Tammel is integratief therapeute met een praktijk in Rotterdam. In haar boek ‘Liefdestrauma’ beschrijft ze de memoires van een van haar cliënten, die herstellende was van een toxische relatie…

Boekpresentatie ‘Liefdestrauma’

Eind 2022 ontving ik een persbericht van een uitgever. Het ging om een boek over een relatie met een narcist, van de mij toen nog onbekende schrijfster het boek Ylske Tammel. Aangezien ik ook over narcistisch misbruik publiceer werd ik tevens uitgenodigd voor de boekpresentatie in Rotterdam.

Zo reisde ik die vrijdag 2 december 2022 naar Rotterdam. Hoewel ik Ylske Tammel niet kende bleek zij mij wel te kennen. Ze bleek al langere tijd te zijn geabonneerd op mijn nieuwsbrief. Ook kreeg ik van haar een gesigneerd exemplaar van het boek ‘Liefdestrauma’.

Gesigneerd exemplaar boek ‘Liefdestrauma’.

Tijdens haar toespraak vertelde ze dat het boek ging over toxische relaties, op basis van de memoires van een cliënt. “Het boek is vanuit het vrouwelijke perspectief geschreven. Maar ook mannen kunnen het lezen, mannen met ballen”, zo ging ze verder.

Aangezien ik de inhoud van het boek nog niet kon, kon ik op dat moment alleen maar naar de betekenis van die woorden gissen…

Wie is Ylske Tammel?

Ylske Tammel werd geboren in 1974. In 2000 studeerde ze af aan de Universiteit van Leiden als orthopedagoog. Vandaag de dag is ze actief als integratief therapeut met een eigen praktijk in Rotterdam. Hier begeleidt zij zowel vrouwen als mannen bij verandering en groei.

Haar werkwijze bestaat o.a. uit kunstzinnig dynamische coachen, lichaamswerk, trance-oefeningen en EMDR.

Ylske Tammel over haar boek ‘Liefdestrauma’

“Ik schrijf mijn boek voor vrouwen die vastzitten in, of maar niet loskomen van toxische relaties” Aldus Ylske Tammel. “Door dit boek te schrijven hoop ik geestelijk geweld en narcistisch misbruik bij meer mensen op de kaart te zetten. Vrouwen die slachtoffer zijn van psychisch geweld en narcistisch misbruik worden vaak niet geloofd of niet begrepen”

Maar wacht even, denk ik dan als mannelijk slachtoffer van een vrouwelijke narcist. Ook voor mannen geldt dat ze niet worden geloofd en niet begrepen. Misschien juist nog wel meer dan bij vrouwen, aangezien mannen meer worden geacht voor zichzelf op te komen. Bovendien worden mannen eerder als dader gezien en vrouwen eerder als slachtoffer.

Ylske vervolgt “Het taboe wat er heerst op mishandeling, uitbuiting en misbruik wordt in stand gehouden door ongeloof van de buitenwereld en door de angst-, schaamte- en schuldgevoelens van de slachtoffers ‘Wie ben ik dat mij dit overkwam? Wie ben ik dat ik het zover heb laten komen…?’ Kennis van narcisme, vroegkinderlijk trauma en meer compassie voor de slachtoffers van psychisch geweld is nodig om het eenzame isolement te doorbreken.”

Ylske Tammel auteur boek ‘Liefdestrauma’.

Recensie boek ‘Liefdestrauma’ van Ylske Tammel

Het boek ‘Liefdestrauma’ beschrijft de memoires van Clair de Lune. Clair probeert in haar relatie jarenlang de lieve vrede te bewaren, tot het moment dat ze het psychische geweld niet langer accepteert en inziet dat ze haar eigen keuzes moet gaan maken.

De memoires van Clair worden telkens afgewisseld door een analyse van de schrijfster en therapeute Ylske Tammel. Hierin beschrijft ze het proces waar Clair doorheen gaat.

Ylske Tammel heeft geprobeerd zo weinig mogelijk gebruik te maken van onnodig vakjargon. Hierdoor is het boek begrijpelijk voor een breed publiek. Wel zijn termen als narcisme, narcistische persoonlijkheidsstoornis en co-dependentie natuurlijk onvermijdelijk.

Het boek is opgedeeld in vier delen, te weten:

Toxische relaties
Deze term spreekt voor zich. Dit deel gaat over ongezonde relaties.

Liefdestrauma
In dit deel beschrijft Ylske de relatie die we hebben met onze moeder. De rol die zij heeft en had en de gevolgen van een emotioneel niet beschikbare moeder.

Illusies
Het deel ‘Illusies’ gaat over de denkbeeldige gevangenis waarin slachtoffers van psychisch geweld zich bevinden.

De helende beweging
In dit deel wordt beschreven hoe je jezelf kunt helen. Een therapeut kan je daarbij helpen, maar uiteindelijk moet je het zelf doen.

Ylske Tammel boekpresentatie ‘Liefdestrauma’.

Kritische kanttekeningen

Eerder benoemde ik al even mijn gedachten bij het vrouwelijke perspectief van waaruit het boek is geschreven. Naar mijn smaak worden mannen teveel als dader aangemerkt en vrouwen teveel als slachtoffer.

Doch er komt wel een vrouwelijke dader in het verhaal voor. De moeder van Clair blijkt namelijk een vrouwelijke narcist te zijn. Het is het bekende patroon, dat ik zelf ook doormaakte. Opgroeien met een narcistische ouder en later een narcistische partner krijgen.

Nota bene: De ironie wil dat ik op het moment dat ik het boek begon te lezen ook in een toxische relatie zat. Ja, ook mij kan dat nog steeds overkomen. Maar gelukkig ben ik er op tijd uitgestapt.

En nee, het kwam niet door het boek, want de toxische patronen herkende ik al eerder. Doch voordat ik het boek had uitgelezen heb ik deze relatie beëindigd. En zo liep mijn eigen leven op een bepaalde manier toch als een rode draad door het boek.

Percentage narcisten en verhouding man/vrouw

Wat me het meest stoorde is dat volgens de schrijfster 1 procent van de mensen een narcistische persoonlijkheidsstoornis (kortweg NPS) heeft. Dit is echter onjuist. Eén procent is het aantal psychopaten. Men schat het aantal mensen met een NPS op zo’n 6%.

Ook wordt tussen neus en lippen door vermeldt dat er meer mannelijke narcisten zijn dan vrouwelijke. Hoewel de officiële schattingen daar nog wel vanuit gaan is deze opmerking toch wat te kort door de bocht.

Daar waar men er voorheen vanuit ging dat 80% van de narcisten man zou zijn is dit inmiddels bijgesteld naar 60%. Let wel, het gaat hier om schattingen omdat narcisten zich zelden laten diagnosticeren!

Ylske Tammel boek ‘Liefdestrauma’.

Zoals gezegd worden mannen in onze cultuur eerder als dader gezien en vrouwen eerder als slachtoffer. Ook vanwege culturele aspecten komen vrouwen eerder met hun verhalen naar buiten en zoeken sneller hulp.

Bovendien, vrouwelijke narcisten zijn veelal verborgen narcisten, terwijl mannelijke narcisten veelal openlijke narcisten zijn. Bij een vrouw met narcistische trekken denkt men veel eerder aan borderline en dergelijke, dan aan een narcistische persoonlijkheidsstoornis.

Ook ben je als man sneller geneigd te denken dat het een man/vrouw-verschil is. Zelf ben ik ook in deze valkuil getrapt. Mannen komen nu eenmaal van Mars en vrouwen van Venus.

Dit alles draagt ertoe bij dat men bij een narcist eerder aan een man denkt dan aan een vrouw. Waarschijnlijk ligt de verhouding man/vrouw met een narcistische persoonlijkheidsstoornis nog veel dichter bij 50/50. Daarom, droog beweren dat er meer mannelijke dan vrouwelijke narcisten zijn is te kort door de bocht.

Een citaat uit ‘Liefdestrauma’ (blz. 94): “Vrouwen die zijn opgegroeid bij emotioneel niet beschikbare moeders of moeders met een narcistische persoonlijkheidsstoornis ervaren klachten en symptomen die horen bij een liefdestrauma.”

Bovenstaande geldt net zo goed voor mannen die zijn opgegroeid bij emotioneel niet beschikbare moeders of moeders met een NPS. Zelf ben ik er het levend bewijs van. Wie mijn verhaal nog niet kent raad ik aan ook het artikel ‘Narcistische moeder’ te lezen.

De helende beweging

Aangezien ik al heel veel heb gelezen over narcisme en toxische relaties ben ik wellicht niet representatief voor de doorsnee lezer van dit boek. De memoires van Claire herkende ik zo goed. En niet alleen uit mijn eigen ervaring. Als beheerder van deze website ontvang ik regelmatig e-mails met gelijksoortige verhalen.

Ook de analyses van Ylske Tammel waren veelal gesneden koek voor mij. Totdat ik bij het deel ‘De helende beweging’ kwam. Dit was voor mij veruit het meest interessante deel van het boek ‘Liefdestrauma’.

In ‘De helende beweging’ beschrijft Ylske heel uitgebreid het proces naar herstel. Ze legt duidelijk uit dat herstel uiteindelijk vanuit jezelf moet komen. Daarbij geeft ze ook praktische tips en heel veel checklists.

Voor wie is het boek ‘Liefdestrauma’?

Het boek ‘Liefdestrauma’ is heel duidelijk geschreven voor vrouwen. Mannen kunnen het ook lezen, maar niet om zichzelf dader te voelen. Wanneer je een mannelijk slachtoffer bent van een vrouwelijke narcist kan het perspectief van waaruit het boek is geschreven wel irritatie opwekken.

‘Liefdestrauma’ is bij uitstek geschikt voor vrouwelijke slachtoffers van narcistisch misbruik. Maar ook voor mensen die niet bekend zijn met de narcistische persoonlijkheidsstoornis en de schadelijke gevolgen van narcistisch misbruik.

Wanneer zich in je vriendenkringen iemand bevindt die denkt dat het allemaal wel mee valt zou ik zeker overwegen dit boek cadeau te doen.

Voor wie ‘Liefdestrauma’ wil lezen, hieronder een link naar het boek.

Klik hier voor meer informatie en om ‘Liefdestrauma’ te bestellen >>

Wil je Herstellen van Narcistisch Misbruik?

In dit gratis e-book dat ik samen met psychologe Corry de Rooy maakte geven we 10 tips voor herstel na narcistisch misbruik. Zet de eerste stap naar een narcismevrij leven. Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang gratis het e-book ’10 Tips voor Herstel na Narcistisch Misbruik’. We sturen je geen spam en je kunt je op elk moment weer afmelden.
Dowload dit Gratis E-book Nu >>

    1 Response to "Ylske Tammel ‘Liefdestrauma’ – Boekrecensie"

    • Bram

      Als beoogd slachtoffer van eerst een narcistische/psychopatische vrouw en later een borderline vrouw kan het erg irritant zijn om ervaringen te lezen waarbij mannen over een kam geschoren worden en vanwege geslacht als dader weggezet worden. Voor mijn oplossing – het doorbreken van de ‘shared fantasy’ welke ook na ‘no contact’ blijft bestaan – heb ik overigens hard in gezet op mijn ‘mannelijkheid’: ik heb mijn boosheid laten leiden en heb vol ingezet om mezelf als bedreiging neer te zetten (geen geweld, vooral veel brieven naar hun omgeving om hun persoonlijkheidsstoornis bloot te stellen). Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, en tijdens mijn herstelproces kon ik geen wonden gebruiken. Stilletjes aan mezelf werken lukte me niet, totdat ik die hardnekkige brug had verbrand.

Leave a Reply

Your email address will not be published.