Hallo,

Ik ben 32 jaar oud en ik heb een zoon van 12, sinds anderhalf jaar woon ik door scheiding weer bij mijn moeder in huis.

Liever niet dan wel..

Sinds 8 maanden heb ik een ontzettend leuke en lieve vriend, hij en mijn zoon kunnen goed door 1 deur samen en we hebben ook plannen om samen te gaan wonen.

Maar na de eerste ontmoeting tussen mijn vriend vroeg mijn moeder alleen waar hij woont, verder niets. Ik vertelde zijn woonplaats (+/-60 km verderop) en toen reageerde ze alleen ALS het wat word kan je daar toch niet gaan wonen tot (zoon) 18 jaar is want dat mag niet als je gescheiden bent. (Ik heb met zijn vader een omgangsregeling voor mijn zoon en toestemming om samen bij mijn vriend in te trekken.)

Als mijn zoon in het weekend naar zijn vader gaat dan ga ik naar mijn vriend toe, tegen mijn zoon zegt ze altijd doe je de groetjes aan je vader en tegen mij zegt ze niks ook geen veel plezier. 

Als mijn zoon en ik terugkomen op zondag avond begint ze altijd te mopperen dat we "te laat" binnenkomen (19.45u) en vraagt nooit hoe het weekend geweest is. 

Ze heeft momenteel een klein breukje in haar enkel en dit is voor haar een uitgelezen kans om mij aan het werk te zetten voor haar, wat ze overigens daarvoor ook al deed. Maar nu is het je geeft 1 vinger en ze vreet je helemaal op.. 

Ze is ook alleen lief als ik iets voor haar doe.

Merk dat ze de energie uit me opeet, in het weekend is het echt even bijtanken als ik hier weg ben. 

Ik kom uit een vrij heftige relatie en het uit elkaar gaan was ook heftig, daar heb ik maanden van moeten bijkomen, mijn moeder heeft me toen ook even gelaten, toen ze merkte dat ik weer energie begon te krijgen moest ik steeds meer gaan doen voor haar en kreeg ik het verwijt dat ik haar gebruikte omdat ik niet mee betaalde aan de kosten. 

Nu betaal ik 450,- pm (ze is hypotheek vrij en het is hier altijd koud, de verwarming staat op zn hoogst op 18 graden en ik doe mijn eigen boodschappen als ik wat nodig heb) en ik moet iedere dinsdag en donderdag boodschappen doen en koken. 

Dat boodschappen doen en koken maakt me niet uit maar dan vind ik het maandbedrag best wel aan de hoge kant.

Mijn vader is in 2022 overleden na een behoorlijk ziekbed, ik heb een lange periode meegeholpen met de zorg voor hem tot een tante op bezoek kwam, de zus van mijn moeder waar ze zeer goed contact mee heeft en die tante zei tegen mij; je mag best eens meer voor je vader zorgen om je moeder te ontlasten.

Toen brak er iets in me en ben ik in een burn out geraakt.

Die opmerking deed enorm veel pijn omdat ik iedere dag bij mn vader was om voor hem te zorgen, plus de zorg voor mijn eigen kind met een beperking.

Toen mijn vader overleed heeft mijn moeder geen traan gelaten, ze zat alleen tegen iedereen (incl. Mij en mijn zus) te vertellen hoe lastig ze het heeft gehad met de zorg en hoe mijn vader tekeer tegen haar was gegaan de dag voor zijn overlijden en hoe erg ze mentaal mishandeld was. 

Tijdens de ceremonie met de crematie zat ze ongeduldig om zich heen te kijken en te zuchten tot het voorbij was en ze weer naar buiten kon.

Nu ik hier weer in huis woon wil ze ook controle hebben over mij, ze zit te neuzen in mijn spullen als ik weg ben en als er een brief binnenkomt voor mij dan opent zij hem. Ze wordt boos als ik voor haar gevoel laat binnen ben, ik ben nooit weg doordeweeks maar soms ga ik met mijn zoon naar mijn vriend toe als zoon een dag vrij heeft de dag erna, dan komen we later binnen.

Toen ik 17/18 was zou een normale meid uitgaan op zaterdag maar ik mocht 1 keer in de 3 weken uit op zaterdag en dan moest ik om 0.00 weer binnen zijn en doordeweeks en de andere zaterdagen om 22.00 u binnen anders was ze kwaad.

Zo zijn er ontzettend veel voorbeelden.. 

De reden dat ik op dit forum zit nu is omdat ik me afvroeg of mensen dit bovenstaande herkennen in een narcistische ouder. 

En aankomend jaar willen mijn vriend, ik en mijn zoon samen gaan wonen, daar zijn we al druk mee bezig om dat te realiseren (én toestemming van mijn ex) de kleine heeft al kleuren uitgezocht voor zijn nieuwe kamer etc. Maar ik durf dit gewoon niet te bespreken met mijn moeder omdat ik toch weet dat er negatieve kritiek op komt..