Hallo allemaal, ik ben Carmen, een vrouw van 49 en moeder van m20 en j18. Jongste woont fulltime bij mij, oudste is uit huis ivm haar verstandelijke beperking en bijkomende gedragsproblematiek.
Nu 14jaar geleden heb ik de scheiding ingezet van hun vader, het duurde door vreemde constructies ruim een half jaar eer deze er door was. Vanaf het moment dat ik een eigen huisje had voor de kinderen en mezelf begon de ellende pas echt zichtbaar te worden voor mij. In de 13jaar dat wij samen waren heeft hij mij genegeerd, aan mijn lot overgelaten en zelf met alle complimenten gestreken. Hij ging zijn eigen gang, was of weg voor werk (van 8 tot 17u) of was naar sport, zij het actief of in bestuursfunctie. Ook de weekenden dat ik vrij was van mijn werk was hij vaak weg voor sport. Naar buiten toe was hij de leuke, betrokken, altijd vriendelijke man. Ik zag dat destijds ook als een iets dat mooi en fijn was, elkaar de ruimte geven om te sporten, onregelmatig te werken etc.
Hij wilde eigenlijk geen kinderen, toen deze er toch kwamen (na veel gesprekken) was hij er blij mee, hij was zichtbaar gek met ze. Maar ook wel vreemde dingen achteraf, hij gebruikte momenten met onze jongste toen 3 om in de gratie te komen bij mijn beste vriendin. Hij heeft haar zelfs proberen te zoenen. In ons huwelijk was vrijwel elke aanraking naar hem vanuit mij, voel ik nu, ongewenst. Een kus bij het thuiskomen en weggaan dat kon nog net, een aanraking was niet nodig, intiem waren we vanaf het begin zelden. Dit werd bij het samenwonen en na ons trouwen alleen maar minder. In 2000 getrouwd, in 2007 de scheiding ingezet, waarvan alleen de eerste 3 jaar hooguit in totaal 10x intiem/sex. Ik accepteerde zijn "ik ben moe, hoofdpijn, etc etc" Natuurlijk deed het pijn en verdriet om zo afgewezen te worden. Wel zocht ik af en toe, fout maar mss ook wel begrijpelijk, aandacht via chat bij andere mannen. Nooit met cam gechat of iemand ontmoet, alleen om te praten, mijn verhaal kwijt te kunnen.
Na deze scheiding, eigenlijk al tijdens de periode dat we in scheiding lagen, ontmoette ik via internet een man die mij overstelpte met aandacht, lieve woorden, begrip, interesse, etc........................Nex2 bleek al snel. Ik was zo kwetsbaar, beschadigd door de man waar ik van dacht te houden dat ik als een blok viel voor deze overdaad van aandacht. Binnen een week zat ik gevangen in zijn web en later zijn cocon.
Met deze man 4 jaar samen geweest, 1 periode van ellende; al mijn geld kwijt, schulden, schuldsanering, mij overal zwart maakt, veel vrienden kwijt, familie die ik amper nog zag, beschuldigd van fraude etc. Daarnaast ook het bekende emotionele/psychische effect en sexueel misbruik. Mijn eigenwaarde zat op bijna 0, maar bleef vechten om overeind te blijven.
Vader van de kinderen pakt sinds 2008 alles aan om mij het leven moeilijk te maken, bij instanties verhalen vertellen over mijn huishouden die niet kloppen maar instanties hem wel geloven "als hij dat zegt dat klopt dat en heb jij niets te ontkennen!" Hij wil al sinds de scheiding mijn huis niet in. Hij houdt het strikt gescheiden, wij zijn uit elkaar en hebben ons eigen leven. Hij wilde ook op wisseldagen niet samen bijpraten bij kop koffie oid, iets waar ik altijd juist voorstander van was en dat ook regelmatig voorstelde om te doen.
Hij is zo ver gegaan dat hij een melding veilig thuis heeft gedaan, zelf weigert hij alle contact daarna met vvt omdat het bij hem thuis goed gaat met de kinderen. Dus niet want de kinderen zijn al jaren alleen nog welkom voor een uurtje of 2, slapen daar al jaren niet meer. Instanties doen er gemiddeld een jaar over om te zien hoe hij alles naar zijn hand zet, mij en ook henzelf zwart maakt via allerlei procedures. Maar dan is er al zoveel meer schade aangericht.
Nex2 sinds 2012 uit beeld, hem nooit weer gezien om de eenvoudige reden dat hij gelijk na mij openlijk een andere relatie had en een jaar of 2 later al met weer een ander getrouwd is en inmiddels met haar financiële middelen 2 of 3 goed lopende zaken heeft. Nex1, vader van de kinderen, is nog altijd actief maar nu bij de kinderen. Niet nakomen van alimentatie verplichting, afspraken niet nakomen etc. De frustraties van de kinderen komen bij mij waarop ik zakelijk en feitelijk reageer maar altijd onwaarheden vertel ook al zou ik die informatie van een bewindvoerder, advocaat of anders deskundige hebben.
Sorry voor mijn lange verhaal