Hallo iedereen,

Ik ben nieuw op het forum en wil me bij deze voorstellen. Ik ben een vrouw van 35. Het is een tijd niet goed met me gegaan o.a. door een turbulente jeugd. Ik ben me in het onderwerp narsicme gaan verdiepen en voor mij is het duidelijk geworden dat mijn vader narcistische trekken heeft. Ik ben op zoek naar verhalen van lotgenoten. Ook zou ik graag mijn ervaringen willen delen zodat ik dingen een plek kan geven. Een forum leek me wel een fijne plek omdat dit hier anoniem kan. Hieronder volgt een kleine beschrijving van mijn ervaringen met mijn vader.

Mijn ouders zijn uit elkaar gegaan toen ik een jaar of 6 was, ik ben de middelste uit een gezin van 3 kinderen. Ik had al vrij jong het idee dat mijn vader gemene spelletjes met mij speelde. Ik speelde veel met jongens uit de buurt. Als ik een van die vriendjes mee naar huis nam werden ze zeer vriendelijk onthaald. Ze werden uitgenodigd om in de grote stoel te zitten. Hij stelde belangstellende vragen, lachte om grapjes en zorgde dat ze zich belangrijk voelden. Ik werd genegeerd. Vervolgens bracht hij het gesprek op mij, maakte denigrerende grappen en probeerde mijn vrienden zover te krijgen om mij ook af te branden. Dit lukte hem meestal. Toen ik niemand meer mee naar huis was zei hij vaak dat ik geen vrienden had. Hij zei dan ook dat hij wel vrienden had. 

Verder negeerde hij me vaak. Ik denk om mij te straffen of om frustratie af te reageren. Toen ik nog jong was duurde dit een dag of soms twee dagen. Toen ik ouder werd werden dit soms weken. Ik wist niet wat ik gedaan had om dit te verdienen. Soms deed hij op dit soort momenten extra aardig tegen een van mijn zussen. Hij vroeg dan of hij drinken voor ze moest pakken, of ze chips wilden, een cadeautje of geld. Ik durfde dan niets te pakken of te zeggen omdat hij een afwijzende of agressieve houding naar me aannam. Opeens was dit dan ook weer voorbij en praatte hij weer tegen me, net of er niets gebeurd was. Als tiener vroeg ik hier eens naar, ik vroeg goh praat je ineens weer met me? Hij ontkende daarna met klem dat hij weken niet tegen me gepraat had. Volgens hem was dat niet gebeurd. Ik vond het echt bizar dat hij dit zo kon volhouden. 

Ook kwam ik een keer een kennis van hem tegen op straat, ik was toen een jaar of twaalf. Die man begon tegen me te schreeuwen, hij zei: Ik ken jou, je moeder is een hoer. Weet je dat je moeder een slet is, dat bleef hij herhalen. Ik was bang en geschrokken en fietste snel naar huis. Ik vertelde dit tegen mijn vader die vervolgens zei dat die man dat niet gezegd had en verder ging met tv kijken. 

Ook was hij vaak het hele weekend weg als wij bij hem waren. Op zaterdag naar de voetbalclub en op zondag naar de kroeg. Hij kwam dronken thuis. Hij haalde blikken soep. Die konden wij dan opwarmen want voor het eten kwam hij niet thuis. Ook niet als mjjn jongere zusje er was. Ik had dan de zorg over een klein kind. Soms was hij zo dronken dat hij de boel onderkotste of poepte. Het ergste vond ik nog dat ik moest aanhoren dat we zo een leuke vader hadden, zo betrokken op de sportclub en altijd voor iedereen klaarstaan. Thuis was hij wel anders. 

Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik op vrouwen viel. Ik ging het internet op en zocht hier dingen over op. Opeens begon hij mensen uit te schelden voor flikker of pot. Dan liep er een vrouw langs het huis en dan zei hij, dat is echt een vieze pot. Hij ging dan heel hard lachen en keek mij aan. Een keer deed hij dat waar zijn vriendin bij was. Zij schrok zich rot en zei dat hij dat niet moest zeggen. Hij vond dit erg grappig en lachte erom. 

Zo zijn er nog wel weer dingen gebeurd. Wat me ook nog bijstaat is dat hij ontzettend controlerend was. Hij blafte ons af en ondervroeg ons, ook over elkaar. 

Nu hij ouder is en wij ook, merk ik dat hij steeds manipulatiever wordt. Afblaffen en schreeuwen werkt niet meer. Mijn zus wil geen contact meer met hem. Ze denkt dat hij een psychopaat is. Hij vroeg mij al huilend of hij dan zo een slechte vader is geweest. Het kwam zo nep over op mij. Net alsof hij het inzette om mij zover te krijgen dat ik zou zeggen dat dit niet zo was. 

Ik heb ook het idee gehad dat hij naar de buitenwereld allemaal verdraaide verhalen over ons vertelde om sympathie en aandacht te krijgen. 

Zelf heb ik nu al een tijdje geen contact meer met hem. Dat voelt voor mij wel goed. Ik ben blij dat ik even wat van me af heb kunnen schrijven. 

Groeten,

Moon