Beste lezer, vandaag werd ik weer geconfronteerd met een mailtje van de vader van mijn kinderen (nog niet gescheiden maar al wel anderhalf jaar niet meer samenwonend (20 jaar relatie 2 kinderen)). Opnieuw zakte ik in elkaar bij het lezen ervan. Binnenkort is er een gesprek aan de jeugdbeschermingstafel en hij blijft maar proberen me informatie te ontfutselen over mij en de kinderen zodat hij dit voor zichzelf kan gebruiken in het gesprek dat eraan komt, zodat hij zichzelf weer goed op de kaart kan zetten voor het 'publiek'. Daarnaast blijft hij dwingend aandringen om in gesprek te komen omwille van de kinderen. Hij heeft jeugdzorg daarbij al als flying monkey kunnen inzetten. Op dit moment ligt er een forse verdenking dat ik de bedreiging vorm voor de ontwikkeling van mijn kinderen. Het is nu bijna een jaar geleden toen ik zei: ik laat me niet langer meer misbruiken, ook niet omwille van mijn kinderen. En die wens voel ik nog steeds zo, maar er is bijna geen ontkomen aan; het gaat maar door... en iedere keer raak ik weer uit het veld geslagen. Het leek me goed om met lotgenoten (mede-ervaringsdeskundigen) in contact te komen. Ik ben vooral benieuwd hoe anderen hiermee omgaan. Is er iemand die hier iets van herkend? Is er iemand die een manier heeft ontdekt om hier mee om te kunnen gaan? 

Liefs S