Hallo, ik ben Judith. Samen met Herman organiseerde ik op 16 december 2017 een workshop in Utrecht. In dit artikel vertel ik het verhaal over mijn negen jaar lange relatie met een narcist.
Hoe mijn relatie met een narcist begon
Tja.. daar stond ik dan op het busstation van Bangkok met mijn tweejarige zoon, een buggy, koffer en weekendtas. Geen geld, ik kende niemand en wist bij God niet wat mijn volgende stap zou zijn. Wat ik wel wist? Dat ik eindelijk vrij was…
Het begon allemaal in 1997. Ik kwam net van een jaar werken op een cruiseschip. Ik wilde uitrusten, maar dat wilde ik niet doen in ons kikkerlandje Nederland. Dus ik besloot naar Spanje te gaan, waar mijn vader woont met zijn vrouw.
Ik leerde hem kennen in een bar. Ik was met mijn vader en zijn vrouw een hapje gaan eten en we besloten om nog een drankje te drinken in een bar met “live” muziek. Al snel raakten we aan de praat en de eerste afspraak liet niet lang op zich wachten. Wat was hij attent, lief, zorgzaam, zag er om op te vreten uit, intelligent en hij was muzikant. Dat maakte hem voor mij erg aantrekkelijk. Dat liefde zo ontzettend blind kan zijn, heb ik zelf meegemaakt.
Wat ik toen nog niet wist is dat hij egocentrisch was, sadistisch, manipulatief, jaloers, geraffineerd en mij emotioneel en fysiek mishandelde. Dat sloop er heel langzaam in. Laat staan dat ik wist dat ik aan een relatie met een narcist begon…
We deden veel leuke dingen samen, hij hielp mee met koken en afwassen, we deden samen boodschappen, wat een droomman. Al snel gingen we samenwonen en over een lange periode werd het helpen steeds minder. Totdat ik alles alleen deed. Hij ging nog wel mee om de boodschappen te doen. Ik had er niet eens erg in. Zo verliefd was ik.
De eerste tekenen
De eerste tekenen van “Judith, deze man is niet geschikt voor jou” waren overduidelijk. Waarom ik toen niet gelijk ben weggegaan is mij ook nog steeds een raadsel. Ik was verliefd, je denkt het komt wel goed en je past je aan. En het gaat allemaal heel erg geleidelijk. Je merkt niet dat het erin sluipt.
Als ik weg wilde met een vriendin kreeg ik eerst een 1e graads ondervraging: met wie ga je, wie is er nog meer bij, waar ga je heen, hoe ga je, hoe laat ben je thuis? Als ik niet op tijd thuis was kreeg ik alle hoeken van de kamer te zien. Ja…hij had ook erge losse handen.
Sadistisch gedrag
Mijn partner was een Engelsman en hij vond dus echte Engelse gerechten erg lekker. Ik kan redelijk koken na 17 jaar in de Horeca te hebben gewerkt en dacht dat ik alles kon maken. Hij vroeg mij om Yorkshire pudding te maken. Dat is een gerecht van bloem, water en nog een paar ingrediënten. Met recept en al gewapend de keuken in en dacht dat kan ik.
Maar niets was minder waar. Volgens meneer was het niet goed en ik moest het vier keer over doen. Toen de ingrediënten op waren moest ik naar de supermarkt om boodschappen te doen en het weer maken. Na zes keer maken was het nog steeds niet goed.
Toen dit gebeurde zat ik al heel diep in de relatie en kon geen kant op. Weggaan had ik nog niet over nagedacht, omdat er altijd wel iets was dat hij liet blijken dat hij wel van mij hield. Dus ik bleef en paste mij nog meer aan.
Kritiek kon ik niet leveren, want dan werd hij boos. Als ik wilde praten over dingen of vroeg of ik bepaalde dingen kon gaan doen en hij was het er niet mee eens, werd hij kwaad.
Een paar keer is het gebeurd dat ik kennelijk iets verkeerd zei. We zaten in de auto en opeens stopte hij de auto en kon ik eruit gaan. Ik kon verder lopen, maakte niet uit hoe ver het nog was. Ik kwam die auto niet meer in. En zo liep ik eens drie uur terug naar huis.
Getrouwd met een narcist
We trouwden en kregen een kind. Dan denk je dat het allemaal beter wordt. Hoe naïef kon ik zijn? Het werd alleen maar erger en tot overmaat van ramp ging hij aan de cocaïne. In het begin gebruikten we een keer in de week. Ook dit werd langzaam meer en het werd drie tot vier keer op een dag.
We verhuisden ook steeds van de ene plek naar de andere plek vanwege zijn werk. Nooit vastigheid en continu aanpassing van mijn zijde. Zo heb ik bijna aan de hele zuidkust van Spanje gewoond van Nerja tot Mijas-Costa en alles wat er tussenin zat.
Op een gegeven moment in 2005 had ik het helemaal gehad en had mijn zoon en koffer gepakt en ben naar mijn vader gegaan. Ik had het vliegticket naar Nederland al gekocht en had alle contact verbroken met mijn partner. Hij had mijn vader gebeld en wilde met mij spreken. We ontmoetten elkaar weer en hij vertelde mij hoe hij ons miste en hoeveel hij van ons hield. Ik ben wel iemand die er alles aan doet om een relatie te redden en liet mij overhalen om met hem naar Thailand te gaan.
Ik dacht echt, ja hoe dom kun je zijn, dat het goed zou komen tussen ons. Maar aangezien hij ver heen was met zijn verslaving aan cocaïne, moest hij steeds een fix hebben. Dan was hij rustig en kon je nog een redelijk gesprek met hem voeren. In Thailand was het moeilijk om aan cocaïne te komen, maar ganga was makkelijk te krijgen. Dit rookte je en was een veel sterkere drug dan cocaïne. Ook de ganga ging van een beetje naar veel.
Eindelijk vrij van de relatie met een narcist
Toen werd het te erg… Hij had een boxbeugel gekocht en een soort politiestok. Een gat in mijn hoofd, een blauw oog en een zwaar gekneusde arm was het gevolg. Ondertussen sliep ik in een andere kamer samen met mijn zoon omdat hij mij niet meer om zich heen wilde hebben, behalve als hij seks wilde.
Hij begon zelfs mijn zoon te slaan en toen was echt de maat vol. Ik heb een koffer gepakt, spulletjes van mijn zoon en in het midden van de nacht ben ik het huis uit geslopen. Ik had net genoeg geld om met de bus van Phuket naar Bangkok te reizen en voor misschien twee/drie nachtjes in een goedkoop hotel en ik dacht: als ik daar ben zie ik wel verder. Zo gedacht en zo gedaan. Eindelijk vrij.
Hoe ik erachter kwam dat ik een relatie met een narcist had
Dit is in het kort wat ik heb meegemaakt. Ik wist toen nog niet dat het narcisme was. Dat heb ik pas drie jaar geleden ontdekt. Ik was aan het surfen op de internet en ik stuitte op een artikel dat mijn aandacht trok. Hoe meer ik las hoe meer mijn mond van verbazing open ging en hoe meer puzzelstukjes op hun plaats vielen. Toen wist ik eindelijk wat het was. Het lag niet aan mij. Ik was misbruikt door een narcist.
Wil je Herstellen van Narcistisch Misbruik?
In dit gratis e-book dat ik samen met psychologe Corry de Rooy maakte geven we 10 tips voor herstel na narcistisch misbruik. Zet de eerste stap naar een narcismevrij leven. Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang gratis het e-book ’10 Tips voor Herstel na Narcistisch Misbruik’. We sturen je geen spam en je kunt je op elk moment weer afmelden.
17 replies to "Relatie met een narcist"
Ik heb al deze verslagen gelezen, gelukkig zijn niet alle narscisten hetzelfde. Mijn echtgenoot was charmant naar buiten, ook licht autistisch, maar thuis wisselend lief of steken onder water.
Ik heb het 40 jaar vol gehouden en herinner mij maar de goede dingen, want die waren er ook.
Hij is in mijn armen na een ziekbed gestorven.
Na zijn overlijden ben ik ziek geworden en heb goede therapie gekregen,
helaas vertoont mijn jongste zoon, nu de zelfde verschijnselen, dat is al jaren zo, maar ik ben er nu achter.
Door het lezen van het boek van Herman, neem ik nu afstand en wil hem alleen in gezelschap zien.
Tot zover mijn verhaal, ik wens jullie sterkte en en betere tijd.
Hallo J. Beekman, dit lijkt wel een beetje op mijn verhaal! Al 11 jaar samen met een lieve, maar ook hele onzekere en tegelijk bijdehante, arrogante man met 2 gezichten. Hij kan erg liefdevol en romantisch zijn, heeft een goed hart (meestal gelukkig wel), maar kan ook erg vinnig met vreemde, botte opmerkingen of steken omder water. Is ook behoorlijk autistisch, zeer traag van begrip, passief waardoor ik keihard moet werken om alles voor elkaar te krijgen.(huishouden, regelwerk, vruchtbaarheid verbeteren kwam 90% op mij neer, want hij had zwak zaad, maar liet zowat alles op mij aan komen) Waarom ik dan toch gebleven ben? Omdat we wel oprecht veel van mekaar houden, soulmates zijn, sterke band hebben, veel met elkaar kunnen delen, hij dan wel hopeloos gecompliceerd is, maar het niet kwaad bedoelt. Het narcistische stuk is er langzaam ingeslopen… moeilijkste vind ik alle loze beloftes, gebrek aan daadkracht, gemakzucht, en soms het gebrek aan empathie. Hij leeft meestal wel mee, maar soms kan hij iets heel ongepast zeggen op een voor mij heel ongelukkig moment. En na 11 jaar snapt hij nog niet altijd dat als ik huil, hij een arm om me heen moet slaan! Erg armoedig soms… ik sta nu op een kruispunt. Ben 2 keer zwanger geweest en 2 miskramen gehad. Dus nog geen kinderen. Nu moet ik kiezen: wil ik verder of bij hem weg? Een zware keuze, want mijn gezondheid lijdt er erg onder! Maar de liefde is er wel. Ik hoop de komende maanden tijdens de therapie die ik volg, deze keuze definitief te maken!
Het beste is dat je kiest voor jezelf. Je zal steeds teleurgesteld worden en verdrietig. Het is zo jammer van de tijd, het vliegt voorbij, terwijl je al lang gelukkig kon zijn. Als je het aandurft, dan kan je op een gegeven moment zeggen, had ik dit maar veel eerder gedaan. Ik kan er over meepraten.
Ik wens je alle geluk en wijsheid toe.
Oh lieverd, als ik je een tip mag geven?
Ga aub snel bij deze man weg. De kans is groot, dat je bij je volgende partner zo zwanger bent. In deze geloof ik echt dat je niet zwanger raakt om je meer elende te besparen. Dring ik tot je door lieve schat? Kinderen kosten veel energie en dat is prima, maar met een narcist is het veel te uitputtend. Dit is geen liefde, ga aub op zoek naar echte liefde. Succes!! Veel liefs van mij (vrouw die spreekt uit ervaring)
Lieve A.
Nogal stellig en ongevraagd advies, maar een kind is beslissen over iemands leven en daar ben ik nu eenmaal nogal stellig in. Neem wat je ook doet nu in ieder geval geen kinderen samen. Met alles wat je schrijft, over taakverdeling alleen al, lijkt me dat een onzalig plan. Als moeder ben je verantwoordelijk voor het kiezen van de vader van je kind. Die verbintenis is levenslang. Net zoals jij levenslang verbonden zult zijn met je kind als moeder. Jij kan er zelf voor zorgen dat je een goede moeder bent. De vader kan je slechts goed kiezen. Hoe hij die rol invult is geheel aan hem. En niet alleen je kind is voor altijd met hem verbonden. Jij zal ook altijd met hem verbonden blijven. Waarvan de eerste twintig jaar grofweg intensief. Ik denk dat je wanneer je een nieuw mens op de wereld zet allereerst zeker van je zaak en van elkaar moet zijn. Een goede relatie met elkaar moet hebben waarin je beiden gelukkig bent. Een stabiele stevige basis. Wanneer je twijfelt over je relatie lijkt me dat geen basis om een kind te nemen samen. Een kind heeft een veilige en liefdevolle omgeving nodig om in op te groeien. Een kind grootbrengen vergt tijd, geduld, aandacht, liefde, troost, verzorging en kost ook nog geld uiteraard. Ik lees uit je woorden dat er veel, heel veel, op jouw schouders rust. Hoe wil je daar nog een kind doorheen vlechten met een man die voor zijn eigen verzorging ook afhankelijk van je is zo lijkt. Tussen de regels door lees ik dat je jezelf en je eigen behoeften wegcijfert, zijn gedrag vergoeielijkt, begrip toont waar je het zelf niet krijgt en je steun, troost en waardering mist. Ik kan me niet onttrekken aan het idee dat de verhouding geven en nemen behoorlijk scheef is komen te liggen bij jullie en het al lang niet meer zo fijn is als het ooit was. Ik kan natuurlijk niet oordelen over de liefde die er ongetwijfeld ook tussen jullie is, maar het klinkt niet alsof je erg gelukkig bent. Zo hoor je je niet te voelen bij een soulmate. Ik krijg het gevoel dat je vasthoudt aan een droom die ooit was en je daarbij ook erg verantwoordelijk voelt voor hem en zijn geluk. Maar dat is hij zelf. Net zo goed als jij verantwoordelijk bent voor jouw geluk. Blijf niet te lang in een relatie zitten waar je niet gelukkig van wordt. Dat is niet goed voor je. Voor jullie allebei niet. Ik heb het idee dat bij hem weggaan ook moeilijk voor je is omdat hij onzeker, gecompliceerd, autistisch et cetera is. Dat hij je nodig heeft en je een gevoelsmatige verplichting voelt naar hem. Die is er niet. Hij is een grote jongen. Ga uit die zorgstand. Zeker als hij zo lethargisch is. Een relatie verbreken is nooit makkelijk. Wanneer hak je de knoop door? Wanneer geef je de droom op die je ooit samen had? Al die tijd die je samen hebt doorgebracht. Het is eng om alleen een onzekere toekomst in te stappen. Maar nu lijdt je gezondheid er ook nog onder. Je eerste verantwoordelijkheid is naar jezelf. En dat geldt ook voor hem. Zorg eerst goed voor jezelf, wees lief voor jezelf en zorg dat de mensen die je uitnodigt in je leven dezelfde mate van zorg en liefde voor jou hebben. Bij een narcist ben je dan sowieso aan het verkeerde adres, al zijn ze heel handig in het op het juiste moment weer even het juiste zeggen of doen en hebben hun liefjes meestal aan een kruimel al genoeg, zij zijn uit ander hout gesneden. En narcisten zijn meesters in de romantiek. Daar zijn de meisjes gevoelig voor. Ik denk dat je met veel te weinig genoegen neemt en een veel lievere man verdient die je echt ziet (met alle respect) en je kind een wat stabielere en betrokkener vader. Stel jezelf de vraag: Kost je relatie energie of geeft hij je energie? En luister naar je hart, je gevoel heeft meestal het antwoord al, eerder dan je verstand sowieso en kies voor meer liefde en waardering in je leven, je klinkt als zo’n lief en zorgzaam mens. Laat je niet leiden door gevoelens van angst, mislukking of schuld. Voel de vrijheid en het positieve van de verandering die op komst is, verheug je op de nieuwe ervaringen en mogelijkheden die op je wachten in dit nog te schrijven hoofdstuk. Hoe voel het wanneer je je voorstelt dat je de keus hebt gemaakt om bij hem te blijven en hoe zou je je voelen als je weg zou gaan? Waar voel je de meeste opluchting, de rust. Zo’n beslissing is nooit makkelijk, maar ik denk dat je in je hart de keus al hebt gemaakt. Nu nog de eerste stap gaan nemen… zet ‘m op. Rustig an. Alle liefs.
als ik dit allemaal zo lees denk ik dat ik nog geluk heb gehad dat mijn relatie relatief kort is geweest anderhalf jaar maar dat hij een narcist is wordt mij nu wel duidelijk ik ben nu bijna een jaar bij hem weg maar hij blijft treiteren hij heeft nu zelfs een foto van mij en een goede vriend op fb gezet toen ik even met die vriend op een bankje zat gewoon een beetje praten en erbij gezet let op die twee heb er melding van gemaakt bij de politie omdat hij het niet wil verwijderen hij is bekend bij de politie ik ben niet bang voor hem maar het voelt wel bedreigend maar ik weet nu het lag niet aan mij al wou hij wel dat ik dat ging geloven ondanks alles wat er nu gebeurt heb ik mijn leventje weer op de rails volg curssenes ga een opleiding doen als ervaringsdeskundige ben werkzaam in de opvang en doe veel vrijwillegerswerk kortom wat ik in die periode niet kon omdat hij mij liet geloven dat ik niks kon terwijl ik van mij zelf wel wist dat ik best wel slim ben en heel leergierig en dat is dan weer iets wat hij niet kan verdragen dat ik verder ben gegaan en best succesvol ben en dat ik nu fijne vrienden om mij heen heb dat steekt ook bij hem maar ik zie nu ook wel dat hij gewoon een zielig figuur is charmant naar de buitenwereld maar thuis een terrorrist
Veel is herkenbaar. 11 jaar samen geweest met nu achteraf een Narcist waarvan 6 jaar mee getrouwd te zijn geweest. 2016 uit elkaar door hemzelf. uiteindelijk 2017 officieel gescheiden (vechtscheiding) Ben nu vorig jaar thuis komen te zitten met burn-out, depresieve klachten maar eigenlijk komt het door jarenlange misbruik van ex waar ik nu in therapie achterkom. Maar wat ik het ergste vind is dat nu hij mij minder kan manipuleren dit nu bij onze kinderen doet. Hij is weggegaan en wilde scheiden, godzijdank achteraf alleen nu stalkt hij mij nog steeds en wilt nog steeds macht hebben.
wat ik lees is zo herkenbaar maar vind het moeilijk het verschil tussen pathologische leugenaar en narcist bij de mijne te plaatsen 18 jaar getrouwd geweest en sinds eind november had hij er geen zin meer in we hadden wel al wat jaren een soort broer/zus verhouding leek het op komt misschien ook omdat ik altijd nachtdienst[zorg] draaide en hij de laatste jaar ook. maar in het begin helemaal uit de stront geholpen van al zijn vele schulden en problemen woonde hiervoor bij zijn ouders, maar desondanks werden zijn problemen niet door zijn ouders opgelost dat moest ie zelf maar doen ondanks dat daar ook incasso bureaus langskwamen etc. ze trokken hun handen er van af, maar evengoed . dus getrouwd was mijn 1e liefde zo naïef als de pest en steken blind. mooie vakanties meegemaakt en vele auto’s gekocht voor hem nieuw om de 2/3 jaar inruilen leningen enz. leek jaren goed te gaan de sex werd minder en strelingen was erg eenzijdig kwam nooit aan mijn trekken hij wel. en eind november dus geen zin praten , praten iedere keer gaf hij me weer hoop op beter, maar toen kwamen de verwijten ik mocht geen lul of eikel tegen hem zeggen want dat zei je niet ik deed dat uit frustratie alles eindeloos moeten vragen of hij wat wilde doen zo lui als dikke stront en als hij het dan deed op zijn jan boerenfluitjes dus ik weer commentaar dus dat was ook verkeerd en met de sex zei hij ik moest maar deplekjes aan geven wat ik lekker vond na 18 jaar als kerel zijnde weet je toch wel wat de vrouw lekker vind, ik wist het bij hem ook. maar goed praten en opeen gegeven moment raakte hij met woorden een snaar dat ik ging denken in 2016 naar de huisarts geweest i.v.m. extreme vaginale afscheiding , mijn huisarts vroeg of ik iemand had ontmoet of hij ,ik zo naïef, het kwam niet in mijn woorden boek niet voor vreemd gaan zo was ik niet opgevoed. heb toen een kuur gekregen en eigenlijk stomverbaasd hij wist er wel van maar verder niks gevraagd of gezegd heb ik dat w’s onder het kleed naïef geschoven nooit over nagedacht dat hij vreemd ging. tot dat we dus 2018 en hij me dus wilde verlaten me zo kwaad kreeg ik hem dat voor zijn voeten had gegooid, nou toen ging hij los en dat had je me moeten zeggen dan had ik me laten testen op soha, ik had het alleen over wat de arts toen tegen mij zei dat ik zoiets had dus jij bent vreemd gegaan, later kreeg ik het allemaal terug gekaatst ik was vreemd gegaan . nou de gesprekjes werden er niet beter op en er kwamen steeds meer vreemde dingen boven water van zijn laatste 2 auto’s had ik nooit een handtekening gezet onder een contact omdat hij dit allemaal van te voren regelde zonder mij erbij ,ik ging mee voorde kleur en als eindslot stuk de bloemen ,hij had toch duidelijk op mijn naam een handtekening staan die echt niet van mij was bewijs ID-kaart en rijbewijs, nou en maar blijven volhouden en zeggen ik ga camera beelden opvragen en je hebt je salarisstrook meegenomen[nog nooit gedaan met een auto kopen voor mezelf] dat liegen over hoeveel de lening was eerst€2500,- nou het werd op papier €6700,- en nee ik hoefde geen handtekening voor een lager bedrag te betalen enz. nou mijn verjaardag in december zijn ouders kwamen een bakkie doen ik had mijn verjaardag door alle shit afgezegd had er geen zin meer in toen kwam eindelijk naar zoveel keer aan hem vragen heb je een ander zeg het dan gewoon of we gaan in relatie therapie etc. nee van dit alles we loste het zelf allemaal wel op. nou na vele vragen van hoe moet dat dan met je nou maak je om mij maar niet druk ik heb wel onderkomen ,had hij sinds eind november dus toch een ander , was daarvoor nog steeds naast me in bed. nou kerstavond leugens uiteten met zijn werk, ging hij heen ondanks mijn bezwaren. 1e kerstavond uiteten zijn familie hij was ziek, na de kerst had hij zogenaamd cursus van zijn werk geloofde er al niks van maar nee met zijn vieren naar Maastricht ,ik hotels gebeld om te kijken waar hij uithing werk gebeld , nee geen cursussen, hem mobiel gebeld nam niet op dag later sarcastisch gevraagd of ie het leuk had ja hartstikke leuk. met Haar vroeg ik ja ze was ook gekomen, leugens ze waren er met zijn tweeen. ,had haar naam kunnen ontfutselen en keek op facebook schreef een stukje dat ik al 18 jaar getrouwd was en of ze het respect kon opbrengen om te wachten dat ik gescheiden was, via Messenger haar uitgelegd wat ik allemaal mee had gemaakt met hem. nou wit heet dat hij was en hoe haalde ik het in mijn hoofd, en zij is weijs gemaakt dat ik al 2 jaar van hem gescheiden was , maar dat het huis nog geregeld moest worden en dat ik daar tijdelijk woonde want ik zou een relatie hebben gehad en door die ander eruit zou zijn gezet. niks van waar. ik kwam erachter wat zij voor werk deed niks wat hij had vertelde klopte liegen als of ze een dikke boterham verdiende en een luxe lease auto onder haar kont had niks van waar deed het zelfde als ik zit in de zorg had een gewoon autootje. en hij zou haar al heel lang kennen wel nee dating site en via waar hij werkte elkaar ontmoet/ of gesproken oh het klikte meteen, en dan krijg je zo’n lekker snier van ik hem me niet zo gevoeld als in die 18 jaar bij jou nou je voelt de grond onder je weg zakken en nog veel meer van die gemene dingen. nu nog in de mediation leugens schulden die in eens op je deurmat liggen van het UWV, terwijl hij begin januari al naar haar is vertrokken, en dan zijn spullen willen lozen en dan het is zijn huis en ik heb recht op een sleutel en ik schakel een advocaat in intimideren kleineren beschuldigingen zijn kant en alles zelf moeten regelen thuis en door zijn leugens en bedrog mijn eigen moeder 5/6 aar door ruzie niet gezien of gehoord omdat hij mijn moeder opgelicht had voor een paar audioboxen en het geld in eigen zak gestoken te hebben dat de winkelier mijn moeder belde om verhaald en geld claimden, en met incasso’s begon te dreigen. moeder dus betaald. kwam meneer met een kassabon die hij met een collega gemaakt had op de proppen en ik geloofde hem , mijn familie niet , maar toen was het leed al geschiet. en zei mijn moeder gedag en heb haar daarna niet meer gesproken. maar goed nu nog steeds leugens over zijn schulden het was allemaal hun schuld en hun hadden fraude gepleegd en hij ging rechtsbijstand inschakelen en hij ging zoveel geld eisen , terwijl hij een betalingsregeling had en een aantal keren heeft betaald is gestopt en toen kwamen de brieven die ik nooit heb gezien , nu omdat hij uit huis was opende schrok me naar want mijn hoop op een hypotheek verdween als sneeuw voor de zon om te blijven wonen waar ik zit . nou ondanks vele mediations en hulp van mijn moeder en eindelijk ondanks vele dreigementen zijn kant iedere keer weer toch getekend ,hij moest wel anders loonbeslag op zijn loon. maar even goed nog steeds dreigingen neerhalen van mij tegenover anderen is deze gast zo veranderd in die 3 maanden dat je hem niet meer terug herkent zo sarcastisch neerbuigend manipulatief ,mij op de kast krijgen en geestelijk zo krenken dat het zeer moeilijk is je hiertegen te verweren ondanks dat je toch als vrouw wel sterk bent maar hierdoor verliest. maar zoveel verdriet stress slapeloze nachten angst wat zó n gast te weeg brengt , en ondanks aangiften politie vanwege valsheid in geschriften machteloos staan hem niet kunnen raken zoals hij bij jou doet. een man waarvan ik 18 jaar gehouden heb is nu een totale vreemd endat ik zulke oogkleppen op gehad heb en naïef ben geweest en nu om een afspraak te maken zo op tilt sla en woedend wordt op hem en dan evengoed zijn gedreig en het op zijn manier alles voor mekaar willen krijgen is echt ongelofelijk. en dan toch nog een kusje bij het weggaan willen geven of denken dat je niet zonder hem kan omdat hij denkt dat je nog altijd van hem houdt ja dat was toen er nog geen 3e in het spel was. maar nu alleen maar verachting voel door zijn leugens niks wat hij nu zegt geloof je van hem ,heb ook de instanties gebeld, en kreeg alleen maar bevestiging dat hij geen afspraak had gemaakt of had gebeld enz. enz. en dan heb ik het nog niet over de financiële zorgen die ik heb. nou ik wacht nog op goedkeuring van de rechter en uitschrijving gemeente en zijn spullen de deur uit met iemand erbij als hij die komt ophalen , want de stres wordt me te veel ook door een gezondheidsprobleem erbij. en dan een hele vette dikke streep eronder, wat een drama zeg zó n kerel. en wat voel ik me dom gebruikt door hem heeft 18 jaar als god in Frankrijk gewoond kreeg alles wat zijn hartje begeerde , en heb grotendeels alle kosten betaald van het huis en dan even goed dreigen van inschakelen van advocaat had geen cent te makken bankrekeningen/visa nooit mogen in zien ging me niks aan dus rood staan etc. tot nu toe nooit kunnen nagaan ja nu via de mail. nou een boekwerk kan je erover schrijven. maar wat een emotionele ellende maak je dan mee en voel je je genomen misbruikt vernederd.
Wow het is of ik mijn eigen verhaal lees… Helaas heb ik 3 kinderen van mijn ex en heeft nu zijn klauwen in onze jongste zoon gezet die dus op mij lijkt qua karakter..
Mijn zoon is 16 en gelooft alles wat zijn vader zegt.. Ik moet hem helaas los laten en als mijn zoon zijn vader gaat doorzien dan zal ik er voor hem zijn…
Jemig ook dit is mijn verhaal alleen was ik 26 jaar getrouwd. Ik zit er nu nog midden in maar ik zou hem zo graag z’n kop van z’n romp af willen slaan. Leugens, Soa’s, meest vreemde bloedonderzoeken gedaan. Ja ja meneer heeft hem meerdere keren in een ander gestopt. Nu hoorde ik van een goede vriend dat hij vorig jaar gechanteerd is met foto’s van zijn stijve penis en spelen met zichzelf voor een “geile” vrouw via internet. Dus niet alleen een NPS maar ook nog een IQ van een nootje. Ik heb de mevrouw waar hij nu mee is veel geluk gewenst met haar “zoon” en hem aan haar overgedragen. Stuk stront is het meer kan ik er niet van maken.
Heel herkenbaar, na 40 jaar samen te zijn geweest, zijn mijn ogen geopend en heb ik de knoop doorgehakt door te gaan scheiden. Dit ging niet zonder slag of stoot, maar het is me gelukt. Het huis dat op ons beider naam staat is een ander verhaal. Tot 3x toe waren voor hem de papieren in orde zodat hij het zou kunnen overnemen. Maar iedere keer haakte hij op het laatste moment af, en kon ik geen andere woning kopen. Ik was inmiddels gevlucht voor zijn intimidatie en geweld en leef nu al bijna een jaar op een geheim adres. Met behulp van een zeer goede advocaat ben ik inmiddels zover, dat hij binnenkort de woning moet hebben verlaten en dat de woning dan op mijn naam komt. Als hij de woning niet op de afgesproken datum heeft verlaten moet hij mij elke dag een aanzienlijk bedrag betalen. Zodra ik de woning in eigendom heb zal ik het verkopen om een nieuw leven te beginnen. Alles bij elkaar heeft het enkele 10 duizenden euro’s gekost, maar daar heb ik wel mijn vrijheid voor terug.
E.
Wat een verhaal. Het zou ook mijn verhaal kunnen zijn. Te bizar voor woorden. Al die leugens, bedrog, stelen, vreemdgaan, schulden etc. Menigmaal lees ik hier hoe dom kun je zijn. Heb dit de laatste tijd ook heel veel tegen mezelf gezegd. Maar om de lieve vrede accepteerde ik alles waarschijnlijk. Ook ik had nog nooit van een narcist of pathologische leugenaar gehoord. Pas toen ik hem de deur uitgezet had liet mijn schoondochter me een test doen. En wat kwam er uit verborgen narcist. Met de auto’s bijna hetzelfde verhaal. Ik zou van hem al heel vroeg in de relatie een nieuwe auto krijgen. Wij naar de garage om een auto te kopen. Moest hem maar gelijk op mijn naam laten zettten!!! Hoe stom kon ik zijn ;-( Heb dat nog gedaan ook. Wij de nieuwe auto opgehaald. Zelfs de garagehouder trapte in zijn charmes. Zonder te betalen kregen we de auto mee. Na 1,5 maand werd er door de garagehouder gebeld waar het geld bleef voor de auto!! Ik wist niet beter of de auto was al lang betaald. Toen kwam de aap uit de mouw, Hij had geen cent te makken. Alleen maar schulden.
Waar ik eigenlijk niemand over hoor, mijn bijna ex zat ook regelmatig te bellen. Maar van de andere kant hoorde ik niemand praten. Bleek dat hij zogenaamd naar iemand zat te bellen. Daarna had hij dan hele verhalen. Op een dag zat hij weer zo te bellen. Toen heb ik hem met de huistelefoon gebeld. Haha. Tot zijn grote schrik ging toen de telefoon gewoon over. Kon ik gelijk zeggen dat ik hem door had, dat hij helemaal niet zat te bellen.
Vraag nu nog steeds af waarom ik zo dom heb kunnen zijn om toch nog met die man te trouwen. We zijn 14,5 jaar samen geweest en zit nu in een soort vechtscheiding. Werk nergens aan mee. Heb ook nooit meer iets van hem gehoord, maar daar zal zijn nieuwe liefje wel debet aan zijn. Nu ze mag hem hebben. Hoorde dat ze zo gelukkig zijn. (Voor hoe lang 😉 )
Hoop Jacqueline dat het inmiddels goed met je gaat. Ik heb inmiddels mijn vrijheid weer terug. De laatste jaren was het of ik in een gevangenis leefde.
jeetje lijk mijn leven wel zit er midden in nu 5 maanden is hij al weg maar wil nergens aan mee werken advokaat niks ik ben op weet het niet meer waar ik moet aankloppen .wie me kan helpen ben bang dat ik er zelf onderdoor gaar
Absoluut herkenbaar, ik was 7 jaar gehuwd en 12 jaar samen maar met een vrouwelijke narcist. .in het begin plaatste ze me op een voetstuk, ze begreep me in alles..maar het bleek allemaal fake te zijn. Prima actrice zonder gevoel, geen geweten, van liefde was nooit sprake. Toen ze van de ene dag op de andere besliste te willen scheiden zonder enige emotie of gesprek is de puzzel in elkaar gevallen. Ik leefde al die jaren in een fata morgana. Nu ben ik gelukkig verlost.
zooo herkenbaar, zo fijn de eerste jaren, bij de geboorte van ieder kind deed hij minder en was hij meer op stap, de controledrang was groot en ik maar zorgen voor de kinderen. Uiteindelijk volledig in een isolement, nu 3 jaar bevrijd, scheiding nog steeds niet afgerond, stalking, hacken, dreigen, intimideren. ik hoop dat het een keer stopt
Ja, allemaal erg herkenbaar. Ook ik was 8 jaar getrouwd met een narcist. Getrouwd in 1997 en gescheiden in 2005. Hij heeft me ook letterlijk uitgekleed. Ik krijg nog 60.000 euro van hem. Maar…. hij is vertrokken naar China. Wat was ik blij van hem af te zijn. Wel vaak bang geweest voor stalking, maar sinds hij ver weg is voel ik me veilig.
Ik was ook getrouwd met een narcist wat ik ook niet Door had het is er ook ingeslopen hij deed mijn geestelijk mishandelen kleineren schuld gevoel aanpraten hij was in het begin lief en leuk tot de kinderen kwamen is hij helemaal verandert ik was 5 jaar getrouwd met hem en 14 jaar samen nu vijf jaar gescheiden van hem