Alida en Joel hadden een jaar een LAT-relatie, toen Joel haar vroeg om mee te gaan op een zakenreis naar Monaco, waar hij een klant moest bezoeken voor vier dagen. Hij was belastingadviseur en deze klant wilde graag wat meer advies over zijn bedrijf in Monaco. Het leek Alida interessant om een keer te zien hoe Joel zijn werk deed en een uitstapje was natuurlijk altijd leuk. Ze vroeg vrij op haar werk en ze keek uit naar het uitstapje de week erop.
Businessclass
Het weekend wilde Joel niet afspreken, omdat hij het een en ander moest voorbereiden en hij stelde voor dat ze elkaar dinsdag op Schiphol bij de balie zouden zien. Hij was wat vaag, waarom hij haar niet kon ophalen, reageerde een beetje geërgerd toen ze dat vroeg. Nou ja, hij zal het wel druk hebben, dacht ze.
Dinsdag toog ze met de trein naar Schiphol en liep op de afgesproken tijd naar de incheckbalie. Joel was in geen velden of wegen te bekennen. Hij kwam een halfuur later. Dat vond ze vervelend, maar hij zou het wel druk hebben.
Ze checkten in. Het bleek dat Joel een businessclassticket voor zichzelf had en voor haar een economyclassticket. Het was een domper voor Alida. Wat suf. Ze voelde zich nu echt tweederangs. Ze had het heel normaal gevonden als ze allebei economyclass hadden gereisd, maar Joel business en zij economy vond ze wel heel raar.
In het vliegtuig bleek dat er drie collega’s van Joel ook meevlogen. Ook zij zaten businessclass. Het was een ongemakkelijke situatie. Joel maakte zich er met een smoesje vanaf aan zijn collega’s. Hij stelde hen verder niet aan elkaar voor. Ze vertrok naar het achterste deel van het vliegtuig. Eigenlijk dacht ze: ‘bekijk het maar’ en ze had weer uit willen stappen, maar aan de andere kant. De bagage was ingecheckt en ze had ook wel zin om er even uit te gaan.
Monaco
Na de landing in Nice, was Joel het vliegtuig eerder uit dan Alida. Hij was nergens te zien. Ze hadden geen ingecheckte bagage. Toen zag ze hem verderop lopen met zijn collega’s. Pfff. Ze wist niet eens in welk hotel ze zaten, dus ze kon niet alleen verder. Nu moest ze wel een sprintje achter hem aan trekken. Hij reageerde nauwelijks toen ze aansloot. De collega’s gingen met een taxi naar het hotel. Joel had een auto gehuurd.
Ze reden naar het hotel in Monaco. Het was een prachtig hotel met mooi uitzicht midden in het centrum. Op loopafstand van de meeste bezienswaardigheden en winkels. Alida had een reisgidsje gekregen van een collega die de zomer ervoor naar Monaco was geweest. Daar stonden ook een paar wandelingen in. Als Joel aan het werk was, kon zij uit de voeten.
De straten van Monte Carlo
’s Avonds gingen ze samen uit eten in een restaurantje aan de overkant van het hotel. Joel was niet erg spraakzaam. Ze herkende hem niet. Normaal kon ze toch aardig met hem discussiëren, maar nu bestelden ze een snelle hap en gingen ze weer richting hotel. Hij stelde voor om Monaco te gaan verkennen per auto. Alida was liever gaan lopen, maar Joel had regelmatig pijn aan zijn voeten en wilde dus niet zo ver lopen.
Het tochtje met de auto was gezellig door de straten van Monaco met hoogteverschillen en tunnels. De stad was toch wel apart gebouwd. Zoveel op zo weinig vierkante meters en het was een week voor de Grand Prix.
Alles werd in gereedheid gebracht voor de grote race, maar het was mogelijk om met de eigen auto het circuit te rijden. Het was duidelijk waarom Joel een auto gehuurd had. Natuurlijk hartstikke leuk om het circuit zelf te rijden door Monte Carlo.
Hij werd er duidelijk gezelliger van. Dat was prettig.
“Wat zat je te flirten met Bert?”
Terug in het hotel belandden ze in de bar, waar inmiddels ook de collega’s gearriveerd waren. Ze stelden zichzelf uitgebreid voor en Alida raakte met een van hen in gesprek. Ook een andere collega sloot aan en ze discussieerden over allerlei zaken in Nederland. Ze vertelden over hun werk en over hun reizen naar verschillende klanten over de wereld.
Alida had voor haar werk (conservator bij het museum) ook gereisd, dus ze kon er over mee praten. Van Joel had ze tot nu toe weinig gehoord over zijn reizen. Het was gezellig, maar op een gegeven moment zei Joel: ‘Ik ga naar boven’. Het was een abrupt einde aan het geanimeerde gesprek. Ze ging mee.
Al op weg naar de hotelkamer merkte ze dat hij geïrriteerd was: ‘Wat had je allemaal te bespreken net en te lachen en wat zat je te flirten met Bert?” Alida was zich van geen kwaad bewust. Flirten met Bert? Ze hadden gewoon een gesprek samen over de toestand in de wereld en wat er nog meer voorbij kwam.
Joel bleef stug en boos. Hij ging douchen en dook zijn bed in. Deed het licht uit, terwijl zij lag te lezen. Pfff. Ze werd er een beetje moedeloos van.
De volgende ochtend moest Joel om 10 uur bij de klant zijn. Ze besloot rustig aan te doen en dan te voet de stad te gaan verkennen. Alida had al een route in haar hoofd. Ze ontbeten samen en Joel vertrok. Toch vervelend dat ze dat eigenlijk heel prettig vond. Ze kon hem af en toe gewoon niet volgen.
Casino
Die avond gingen ze met de collega’s in het casino borrelen en eten. Joel wilde met de auto naar het casino, dat te voet een paarhonderd meter verderop lag. Met de auto was het een heel stuk om en dan moest je ook nog kunnen parkeren. Joel stribbelde tegen, maar zijn collega’s haalden hem over om toch te gaan lopen.
Het was gezellig in het casino, het gesprek was geanimeerd. Ze borrelden eerst en daarna hadden ze een uitgebreide maaltijd met heerlijke wijn. Het bleek dat de klant dat voor ze had geregeld. Die kwam ook nog even langs bij het nagerecht. Een aardige man, die ook belangstellend was naar wat Alida deed.
Het werd een heel gezellige avond, waarbij iedereen geanimeerd in gesprek was. Toen het tijd was om naar het hotel te gaan, stelde Joel voor een taxi te bestellen. De collega’s vonden dat onzin. Die paarhonderd meter kunnen we echt wel lopen. Ook Alida was daar voorstander van. Gewoon lopen, heerlijk. Joel liep met afgemeten passen. Ze wist alweer hoe laat het was. Pfff. Wat deed-ie toch moeilijk.
“Jij flirt met iedere man!”
Ze zag er tegen op om naar de hotelkamer te gaan. En ja hoor: op de hotelkamer barstte hij los: “Jij flirt met iedere man die je tegenkomt. Wat moet mijn klant wel niet over mij denken?” Ze was zich van geen kwaad bewust: “We hebben gewoon een gezellige avond gehad. Waar gaat over?” Weer ging het licht abrupt uit.
De volgende dag verliep rustig. Ze maakten een tochtje in de avond en aten dicht bij het hotel een typisch Monacïaans hapje. Joel was charmant en prees haar de hemel in: “Je ziet er zo mooi uit”. Het werd een gezellige avond.
De volgende dag gingen ze samen nog even op stap, voordat ze naar het vliegveld gingen. Zij wilde graag naar een lunchroom om zo’n heerlijke fougasse te eten, een gebakje met noten en anijs, een specialiteit in Monaco.
Joel wilde dat niet en ze belandden bij een Chinees restaurant. Ineens vond ze het genoeg. Toen hij naar de wc ging, legde ze een briefje op zijn stoel ‘ik ben naar de lunchroom’ en vertrok. Ze genoot van haar gebakje en besloot ter plekke dat het klaar was.
Wat denk je, is het echt klaar voor Alida, of weet Joel haar toch weer om zijn vinger te winden? Lees het in het vervolg: “Je bent zo mooi”…
Wil je Herstellen van Narcistisch Misbruik?
In dit gratis e-book dat ik samen met psychologe Corry de Rooy maakte geven we 10 tips voor herstel na narcistisch misbruik. Zet de eerste stap naar een narcismevrij leven. Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang gratis het e-book ’10 Tips voor Herstel na Narcistisch Misbruik’. We sturen je geen spam en je kunt je op elk moment weer afmelden.
1 Response to "“Jij flirt met iedere man!”"
Mijn vader vond alle vrouwen hoeren. Ook mijn lieve moeder, ook zijn dochters. En dat terwijl we helemaal niet losbandig waren. Mijn zus had nooit een vriend gehad omdat mijn vader iedereen op afstand hield, haar bijna claimde en ik had ook nooit vriendjes gehad tot ik de man van mijn leven ontmoette.
Misschien was pa zelf een hoerenloper, omdat hij zo over vrouwen dacht? Na de dood van mijn moeder toen ik zijn was deed heb ik wel eens een roze papiertje van een prostituée in zijn broekzak gevonden. Dat zou een verklaring voor zijn denkbeelden kunnen zijn.
Papa kende het verschil niet tussen zijn vrouw en dochters. We waren allemaal een verlengstuk van pa. Zijn bezit. Waarmee hij kon doen en laten wat hij wilde. Bestelen, beliegen en bedriegen. Als het uitkwam was het altijd ‘een grapje’ en moest je niet zo moeilijk doen.
Alle narcistenstreken die heeft hij met ons uitgehaald. Onder bescherming van zijn pionnen, de buitenwereld, kon hij dat doen. Zij zijn onderdeel van het misbruik al hebben ze het zelf niet echt door(?) Ze houden de situatie in stand door weg te kijken of zijn gedrag te vergoelijken. Nog steeds.
Na de vroege dood van mijn moeder(nog geen zestig is ze geworden)en zusje(heeft de 40 niet gehaald) die hij letterlijk tot óp hun sterfbed heeft getreiterd, bracht mijn vader me eens met de auto naar huis. Het was in de tijd dan mijn vriend en ik zouden gaan trouwen. Onderweg besloot pa dat pa en ik ooit nog wel een keer zouden gaan samenwonen. De ijselijk kille duistere manier waarop dat papa zijn mond uit kwam. Mijn nekharen gingen recht overeind staan.
Dat was het moment dat ik voelde dat ik moest wegwezen. Afstand moest nemen van die doodenge man die het leven van zijn gezin al jarenlang had verwoest met zijn ziekelijke leugens, zijn bedrog, het hysterische geweld, de jarenlange mishandeling en het misbruik, de aanrandingen, de diefstallen en de bedreigingen, het dagelijkse getreiter. Zijn vieze gebaren, zijn moorddadige gedrag.
Het is best een wonder dat ik heb overleefd. Dat mijn leven nu redelijk leefbaar is.