Meldingen
Alles wissen

Getriggerd vanuit wantrouwen, herkenbaar?

11 Berichten
7 Gebruikers
6 Vind-ik-leuks
3,927 Bekeken
 Emma
(@emma)
Eminent Member
Deelgenomen: 5 jaar geleden
Berichten: 19
Topic starter  

Hoi,

ik heb een vraag of jullie het volgende herkennen.

Ik ben sinds een paar weken met een intake bezig bij een psycholoog. Ik heb met haar een paar gesprekken, om vervolgens doorverwezen te worden. 

Ik merk dat ik achteraf steeds allerlei vragen stel aan mezelf mbt wat ik van haar heb gehoord of gezien in gedrag. Achteraf ga ik mezelf afvragen of die ene blik van haar voortkwam uit een oordeel, of die ene zin die ze zei te maken had met bv irritatie naar mij of wat voor negatiefs dan ook. Alles uit de gesprekken wordt in mijn hoofd bestudeerd en ik word er super achterdochtig van. 

Gisteren besefte ik mij ineens dat ik ergens door getriggerd word en ik denk dat het door mijn achterdocht komt. Ik heb enorme moeite om haar te vertrouwen en mijn hoofd maakt het alleen maar groter en groter. Ik vind dat wel wat beangstigend. Ja, ik weet dat ik achterdochtig ben en dat ik dat weet, dat is nog gezond. Maar die achterdocht gaat soms wel ver, dat vind ik akelig. 

Herkenbaar?

Dit onderwerp werd gewijzigd 5 jaar geleden door Emma

   
Lizet reageerde
Citeren
 Saar
(@saar)
Estimable Member
Deelgenomen: 5 jaar geleden
Berichten: 109
 

Dag Emma,

Het gekke met therapie is wel dat je soms ineens heel erg bewust kan worden van bepaalde patronen die je al had en soms ook wat versterkt. Het kan ook zijn dat je niet echt prettig bij deze persoon voelde om je te uiten over iets wat echt heel intiem is en wat nogal een impact heeft. Dan kan je afvragen wat er nodig is voor jou om vertrouwen te krijgen in de persoon. Is het voor jou vaker lastiger om te vertrouwen? Herken je jou achterdocht? Of heb je het eigenlijk alleen bij deze persoon?

Wat ik wel weet is dat lezen over narcisme en erachter komen hoe je leven werkelijk was, ook wat meer wantrouwen kan opleveren.

Ik herken het niet 1,2,3 bij mezelf. Ik heb denk ik andere wegen bewandeld als het gaat om vertrouwen en wantrouwen.


   
BeantwoordenCiteren
 Emma
(@emma)
Eminent Member
Deelgenomen: 5 jaar geleden
Berichten: 19
Topic starter  

Hoi Saar,

bedankt voor je antwoord. 

Tsja, ik ben altijd wel wat op mijn hoede geweest bij mensen, maar deze ervaring met die narcistische man heeft me achterdochtig gemaakt ofzo. Ik word om de gekste dingen achterdochtig naar mensen en ook naar mezelf. Ik weet het zelf wel op zo'n moment, maar toch vind ik het heel onprettig als het gebeurt.

Ik merkte ook aan mezelf in het gesprek met haar, dat ik op een gegeven moment heel even, een paar seconden, als een steen voor me uit zat te kijken en niet in staat was om te reageren op haar. In mijn hoofd wou ik wel reageren, maar ik kon even helemaal niks. Heel weird. Volgens mij kwam dat door de reactie van haar op wat ik verteld had en waar ze voor mijn gevoel nogal gemakkelijk overheen stapte. Ik was meer dan uit het lood geslagen, ik kon even niet bewegen, zelfs niet in mimiek. 

Mag ik vragen welke wegen je hebt bewandeld wat vertrouwen en wantrouwen betreft?

Dit bericht is gewijzigd 5 jaar geleden door Emma

   
BeantwoordenCiteren
(@ampereschande)
Eminent Member
Deelgenomen: 4 jaar geleden
Berichten: 29
 

Hey hallo,

Dit is normaal hoor. Schaam je je er niet voor. Je bent meta cognitief bezig. Dat houdt in dat je bij jezelf erg vaak van waarom denk ik dit of doe ik dit. Verder is er achterdocht, je zoekt ergens naar. 

Dit is volkomen normaal na leven met een Narcist. Deze spiegelt jezelf de hele tijd zodat het niet aan hem of haar ligt. Hierdoor ben je nu dus je gedachtes aan het ontdekken. Hihi "my mind feels like a foreign land" -Duncan Laurence Arcade. 

Je achterdocht is ook volkomen logisch. Je hoeft je er niet voor te schamen maar bespreek het met je psycholoog. Er mee leven wordt een hell namelijk. Het kost veel stress en energie.

De achterdocht is omdat een Narcist je emotioneel aanhankelijk maakt. Je streelt zijn ego. En werkt in als een spons om geen conflict te krijgen. Waardoor je zijn echte gevoel in kaart moet brengen. Je moet dus vaak denken"wat heeft hij of zij nou echt".

Er is niks mis mee met verder kijken als je neus lang is. Maar praat wel met een psycholoog anders creëer je je eigen waarheid en bij een volgend dal in je leven kan je er bewust of onbewust voor kiezen dat je gevoel er niet toe doet... dus kijk hier mee uit.

Een goede tip van mijzelf die ik je kan geven. Is regel je zaken. Dit helpt je zelfvertrouwen weer van de grond te komen. En praat met mensen, om hulp vragen is absoluut geen zwakte. Kijk wel uit waar, deze mensen moet je zien als een wolf met schaapskleren aan en zo iemand kan je dus ook bij een kerk kiezen. Waar hij zijn slachtoffer uit wilt kiezen..... 

Dit geld ook met liefde, omdat je wat emotioneel aanhankelijk bent zal een Narcist dit erkennen en je snel op willen eten. Seks op de eerste dingen of een schuldgevoel oproepen zijn absoluut nogos dus let hierop.

Verder, ze worden erkend als iemand met 2 gezichten. Dat houdt in dat hij lief tegen je doet maar in een duistere kant van t gezicht je wilt gebruiken voor iets wat t daglicht niet kan verdragen. Ze willen zichzelf echter niet aankijken. Het kan hierom ook nooit aan hen liggen. Ik heb een vader die 12 jaar zit te wachten tot mijn moeder en kinderen terug komen want het kan niet zo zijn dat hij iets slecht heeft gedaan. 

Wat ik zou willen zeggen , ik merk dit vaak als ik met zo iemand in de buurt komt, dit is dus echt een RED FLAG voor mij. Dat die gezichten eigenlijk wisselen. Heel snel. Ze willen niet dat je ze ergens op kan "pakken" want dan moeten ze zich zelf aan kijken. Ik merk dat ik altijd een beetje ga zweven rond zo iemand.

 

Een pro-tip : een Narcist wil 100% controle over je 90% is al te weinig. Een truc altijd toegepast van hen is een schuld gevoel opvragen als je ze betrapt op een leugen:"daar wil ik het nu even niet over hebben". Of "wat ik niet begrijp is dat....". Als je dit voor hen voeten gooit. Door te zeggen: Waarom moet je altijd een schuldgevoel oproepen en kan je niet gewoon antwoord geven. Klappen ze verbaal dicht. En zullen ze je aan staren. De weken hierna zullen een hell zijn aangezien het wankeld maar erg grote kans dat je vrij komt met kosten van dien...

 

Ik hoop in ieder geval dat je goede mensen om je heen hebt en dat je je energie weer aan kan vullen totdat je kun geven. 

Dikke kus en veel sterkte bij de therapie, voor een ieder in zoiets. Jullie zijn helden. 


   
Lizet en Sundry reageerden
BeantwoordenCiteren
 Saar
(@saar)
Estimable Member
Deelgenomen: 5 jaar geleden
Berichten: 109
 

Dag Emma,

 

Vertrouwen en wantrouwen.

 

Een deel van me heeft eigenlijk niemand zomaar vertrouwt en een ander deel van me ging de wijde wereld in op zoek naar nieuwe ervaringen. Ik was jong ook, ik kon de wereld nog ontdekken voor mezelf en besloot dat wat ik had meegemaakt (narcistische ouder) niet overal hetzelfde kon zijn. Mijn wantrouwen bleek echter in de praktijk zelden een slechte raadgever te zijn omdat ze precies alarm sloeg wanneer ik weer in een zelfde soort situatie belande.

  

Neem b.v die vrouw die zo gemakkelijk over je gevoel heen stapt. Dat is voor jou een signaal dat er iets niet klopt en dat is terecht. Dus het alarmsignaal is owkee. Hoe je reactie daarop vervolgens is: Uit het lood geslagen, niet kunnen bewegen of reageren geeft aan dat je in een bevriesmodus bent geschoten. Op zich is daar niet perse iets verkeerd mee als het je helpt met de situatie om te gaan, maar als dit niet het geval is, kan het wenselijk zijn meer handvatten hierin te ontwikkelen dan alleen deze.

  

Als ik stilval en ik reageer niet, maar registreer alleen wat er gebeurt dan laat ik dat meestal gewoon zijn voor wat het is. Mijn observatievermogen gaat echter wel aan en ik vraag me af of deze persoon mijn vertrouwen waard is. Ik hou het simpel in deze omdat er een valkuil is waar ik niet in wil trappen en dat is dat ik ga moeten twijfelen aan mijn eigen beoordelingsvermogen terwijl er duidelijk (voor mij) grensoverschrijdend gedrag wordt getoond.

  

Het zijn precies deze grenzen die gevoeld mogen worden en gerespecteerd mogen worden door jezelf. Op deze manier help je aan de bouw van je eigen respect en vertrouwen in jezelf. Het maakt de weg naar een contact met de ander vrij.

Dit bericht is gewijzigd 4 jaar geleden 2 keer door Saar

   
BeantwoordenCiteren
(@manuela)
New Member
Deelgenomen: 3 jaar geleden
Berichten: 1
 

@emma

HOI emma ik ben nieuw hier maar herken je achterdocht of terwijl je trickers. ... Zijn dit dan he tricker vanuit je verleden if probeert je intuiitie je iets te vertellen...? 


   
BeantwoordenCiteren
(@ampereschande)
Eminent Member
Deelgenomen: 4 jaar geleden
Berichten: 29
 

Beste mensen,

En in het specifiek saar.

Ik heb hier in het verleden wel eens advies gegeven en ook wel eens gediscussieerd met saar.

Recent is bij mij NPD vastgesteld .Omdat ik al vaak advies heb gegeven vondt ik het toch belangrijk dit met jullie te delen. Uiteraard zou ik hierna het forum verlaten.

Ik wilde nog wel graag kwijt dat een groot deel van wat ik doe hoe erg dan ook, ik onbewust doe zonder hier vaak grote plannen op te voeren.

 

Betreft een grotere vraag of 2 narcisten een relatie kunnen hebben.

Kan ik hierover kwijt dat dit mogelijk is maar het een relatie is waarin beide zichzelf willen bewijzen. Hierdoor is de kans dan wel groot dat het een destructieve relatie wordt op langere termijn. Een soort van Mister en Misses Jones.

 

Ik wil jullie desondanks dit alles toch nog het beste toewensen en hoop oprecht dat een ieder van jullie de weg vindt in zijn of haar problemen.


   
Diana en Sundry reageerden
BeantwoordenCiteren
(@evie14)
New Member
Deelgenomen: 3 jaar geleden
Berichten: 2
 

Twee narcisten een relatie, dan wel uit de ouderlijke macht naar de kinderen, want zij worden kinderen van de rekening!


   
Sundry reageerde
BeantwoordenCiteren
(@ampereschande)
Eminent Member
Deelgenomen: 4 jaar geleden
Berichten: 29
 

Of de drang naar niet willen afgaan leidt ertoe dat er geen kinderen geboren worden.


   
BeantwoordenCiteren
(@diana)
Active Member
Deelgenomen: 1 jaar geleden
Berichten: 7
 

@ampereschande 

Wat naar dat NPD bij je is vastgesteld, terwijl je zelf dacht dit niet te hebben. De therapie die je hiervoor gaat volgen zal uitwijzen of je ervan afkomt. Postitief in ieder geval dat je er iets aan gaat doen, zodat je schade aan anderen beperkt en in de toekomst misschien wel voorkomt. En hoewel je misschien nu jezelf ziet als een puur slecht mens, bedenk dat je door jezelf te laten behandelen dit aantoont dat je wel ziekte-inzicht hebt. Het zou je sieren als je je excuses aanbiedt aan degenen die last hebben gehad van jouw NPD. Zorg ook dat je je omringd met mensen die nee durven te zeggen tegen je en je feedback geven op jouw gedrag. Bedenk ook elke dag iets wat je die dag goed hebt gedaan en iets wat je beter had kunnen doen (zonder naar anderen te wijzen).

Over je vraag of een narcist met een narcist een relatie kan hebben, jij denkt van wel, ik denk het niet. Een narcist eist dat zijn/haar belangen altijd op de eerste plaats staan. Dit gaat nogal moeilijk als twee personen dit van elkaar gaan eisen, wat leidt tot een enorme botsing. Net zoals een botsing ontstaat als een gezond persoon aan een narcist vraagt rekening te houden met zijn/haar belangen, maar in het geval van twee narcisten gebeurt dit veel vaker en veel heftiger. Het is alsof je twee dictatoren samen laat regeren over hetzelfde grondgebied, gaat niet werken, of het zijn geen echte dictatoren.

Wat ik denk dat wel mogelijk is, is dat een narcist een relatie heeft met een borderliner, codependent, HSP-er, of empaat. Mogelijk dat de relatie tussen een narcist en een bordeliner verward wordt met een relatie tussen twee narcisten.

Sterkte en succes met je behandeling,

Diana

 

 

Dit bericht is gewijzigd 1 jaar geleden 2 keer door Diana

   
BeantwoordenCiteren
(@lizet)
New Member
Deelgenomen: 1 jaar geleden
Berichten: 3
 

Ik herken dit ook en lijkt mij ook heel normaal. Je hebt door narcistische mishandeling ook een soort filter opgebouwd waar je hyperalert op kan worden, soort trauma-response uit bescherming.
Dit is in je leven een gevaar geweest, de tonen, de manier van spreken en dit registreer je snel. Door mishandeling is jouw geest en lichaam daar heel gefocust op geweest omdat je dat moest om te overleven, ten minste zoals ik het ervaar vanuit kind/ouder relatie. 

Dit bericht is gewijzigd 1 jaar geleden door Lizet

   
BeantwoordenCiteren
Deel: