help ik weet het niet meer!

ik ben 28 jaar getrouwd en we hebben vier kinderen. De jongste woont nog thuis. Ongeveer een jaar geleden is mijn zoektocht begonnen.

Ik was angstig om alleen te zijn, en ik voelde mij heel afhankelijk. Hij zat bij mij op een hoge berg. Totdat hij zei je moet hulp gaan zoeken je claimt mij, ik werd hier bang van. En ik ben toen hulp gaan zoeken. Ik kwam toen terecht bij een psychologe, en vertelde de reden dat ik van mijn angsten afwilde en dat het mij heel ongelukkig maakte.

Heel veel puzzelstukjes vielen toen op zijn plek, en ik kwam erachter  dat er veel meer zat dat mij ongelukkig maakte ik was en ben nog steeds mezelf kwijt en ik durf niet te varen op mijn eigen intuïtie.

Ik heb er hulp  bij gehad, maar wat voel ik me nu ongelukkig en alleen . En ik weet niet wat ik moet ik zit in een molen zeg maar van emoties. De beslissing wat je wilt met je toekomst moet je zelf nemen.

Aan de ene kant is er boosheid maar aan de andere kant intense medelijden. Sinds 14 jaar heb ik weer contact met mijn ouders en mijn kinderen willen dat ik breek met mij man en zolang ik bij hem blijf mijden ze ook het contact met mij. Ik zie dus zeker de gebrokenheid in ons gezin, maar het is zo lastig om een knoop door te hakken en het te doorbreken. Ik voel me zo afhankelijk en onzeker en er is zelfs de angst dat ik het verkeerd zie of dat er iets is met mij. Gelukkig kan ik terecht bij mijn familie of een collega of vriendin die steunen mij maar zij kunnen niet een knoop doorhakken ( kon dat maar ) 

Wie herkent zich in deze gevoelens?