Dag iedereen,

Ik zal mij even voorstellen. Mijn naam is Els Gommer al bijna vijfentwintig jaar getrouwd met een lieve man en twee schatten van bijna volwassen kinderen. 

Het gezin waar ik uit ben geboren bestaat uit vader, moeder, een oudere broer en een jongere broer. 

Sinds kort ben ik achter gekomen dat mijn astma te maken had met het disfunctioneren van mijn ouders. aangezien ik bij mijn ouders het waarschijnlijk als baby en peuter niet had overleefd, hebben de huisarts en zijn vrouw mij in hun huis gehaald. Er was ook nog niet zoveel bekent in de jaren 60 laat staan over hoog sensitiviteit. Wanneer ik terug kwam in hun omgeving kwam er steevast een astma aanval. En op 5 jarige leeftijd ben ik teruggekomen in het gezin van narcistisch disfunctionele ouders. Vanaf dat moment was mij als hoog sensitief meisje al snel duidelijk dat er zaken niet klopten. Op dat moment ben je te jong om de goede woorden er voor te hebben. Voornamelijk heb ik heel veel problemen gehad met mijn narcistische moeder. Mijn vader was druk met zijn bedrijf en had weinig oog voor zijn dochter en de andere kinderen. Hij heeft mij verder geen enkel kwaad gedaan. Maar door gasligthing werd ik eigenlijk stilzwijgend in gijzeling gehouden, hij had dus ook een mega masker op voor de buitenwereld. Hij wist niet dat ik er dwars doorheen zag! Met mooie woorden had mijn moeder mij ooit binnen gehaald dat ze mij niet wou laten adopteren zoals mijn vader wel wilde. Maar een liefdevolle moeder zijn zat ook niet in haar! Ook zij werd door gasligthing  gegijzeld door mijn vader. Na de dood van vader richtte ze haar pijlen weer op mij. En ook steeds jou vertrouwen in haar en naar de andere familiedleden ondermijnen. Het verschil tussen haar en mij is dat zij daarnaast een cognitieve gedragsstoornis heeft ontwikkeld. Na de zoveelste emotionele mishandeling en jaren puzzelen wat er nu eigenlijk speelt in ons gezin. Heb ik uiteindelijk het contact met hun verbroken. Eindeloos geef je haar een nieuwe kans met het zelfde resultaat. Het heeft je dromen en carriëre volledig naar de knoppen gebracht. Moeder en oudste broer gaven mij altijd het gevoel dat het allemaal door mij was gekomen, na mijn terugkomst dat ik de schuldige was de zondebok. Heden te dage is dat nog zo. Mijn broer is inmiddels helemaal vergroeid met het narcistische systeem dat hij het zelf ook is!

Zelf ben ik er met kleerscheuren vanaf gekomen. Het contact verbreken heeft mij enorm opgelucht.