Hoi,
ik heb mezelf ingeschreven als Emma, een synoniem voor mijn echte naam. Ik ben hier terecht gekomen na een turbulente periode van "maar" 7 maanden met een verborgen narcist. Ja, niet officieel gediagnosticeerd (voor zover ik weet), maar net zoals de meeste ervaringsdeskundigen durf ik door mijn ervaringen wel met zekerheid te zeggen dat het de spijker op zijn kop is.
Het was maar 7 maanden, maar wat heeft het teweeg gebracht. De man heeft in korte tijd mij behoorlijk in de war weten te maken en me onderuit weten te schoffelen. Werkelijk iedere situatie is gemanipuleerd, zijn er dingen in scène gezet door hem, heeft hij mij heen en weer geslingerd tussen euforie door verliefdheid en complete wanhoop. De bodem is onder me uit geslagen. Zeker ook, omdat mijn verleden zich blijft herhalen.
Het was zo'n shock, toen ik in één klap helder kreeg waarom ik steeds dat onderbuikgevoel had en waarom ik zo vaak het gevoel had gehad dat ik er maar niet de vinger op kon leggen. Begon het i.e.i. met wantrouwen naar hem, als snel was er ook wantrouwen naar mezelf ontstaan en vertrouwde ik mijn eigen waarneming niet meer.
Maar tijdens het allerlaatste gesprek wat we hadden, viel de puzzel ineens in een rap tempo in elkaar. Ineens zag ik het helder voor me en snapte ik dat hij bezig was me naar zijn hand te zetten. Het was zo heftig om in één klap al die situaties dat ik was gemanipuleerd, zo voor ogen te zien. Ik snapte dat er misbruik was gemaakt van mijn kwetsbaarheid rondom mijn verleden en de kwetsbaarheid rondom mijn huidige ziekte.
Groter werd de shock toen ik helder kreeg dat ik het al eens eerder had mee gemaakt dat er iemand zo in mijn hoofd gekropen was. De hel van 6 jaar met een collega jaren geleden, waar ik nauw mee samen werkte en waar veel is gebeurd dat het daglicht niet kan verdragen, daarvan begreep ik ineens dat al zijn manipulatie en mijn reactie daar op ook narcistisch misbruik was geweest.
Voor deze collega had ik een relatie van twee jaar, waarbij ook allerlei ziek gedrag aan manipulatie en treiteren aan de orde is geweest. Of hij ook een narcist was, daar blijf ik buiten. Ik was te jong om er duidelijk naar te kunnen kijken.
Als kind opgegroeid in een onveilige omgeving met een moeder met psychiatrische problematiek met jawel, ook manipulatie. Er werd vaak gelachen ten koste van mij. Treiteren vind ik een te groot woord, maar voor mij heeft het wel gevoeld als een soort pesten. En als moeder boos was op mij of mijn zussen, dan zweeg ze ons gemakkelijk een paar dagen dood.Â
Ik kan inmiddels wel de conclusie trekken dat manipulatie, treiteren, vernedering als een rode draad door mijn leven loopt. Ik ben zelfs ook al twee keer eerder gestalkt. Ik ben als een magneet voor mensen met anti-sociaal gedrag en narcisten. Het zal toch wel een bepaalde dynamiek zijn, die er ontstaat. Ik heb mijn wonden en dat trekt dir soort mensen aan. Zij vertonen gedrag en als reactie daarop schiet ik in bepaalde oude patronen. Het klinkt zo simpel, maar als ik alles op een rijtje zet, is het blijkbaar enorm lastig om uit deze cirkel te komen. En dat is zo frustrerend! Ik had nooit, nooit, nooit kunnen denken dat het me nóg een keer zou overkomen. Ik zat zo goed in mijn vel de laatste jaren, voelde me zó sterk én, geloof het of niet, voor mijn afkeuring heb ik 8 jaar gewerkt met mensen met een persoonlijkheidsstoornis. Daar zaten ook narcisten tussen. Bizar, echt bizar. Ok, dat zegt wat over mij, maar ik weet, het zegt zo ontzettend veel over deze man, die akelig "goed" is in wat hij doet. Zo goed, dat ik er de rillingen van krijg. Een groot gewetensprobleem, geen empathisch vermogen.
Ik heb veel tijd nodig om te herstellen, want dit is een beste klap gebleken. Alles uit mijn verleden is hierin samen gekomen en ik ben ontzettend gekwetst dat hij me het gevoel heeft gegeven dat mijn ziekte geen belemmering was, maar dat het gewoon gebakken lucht is gebleken. Het doet allemaal zeer, heel veel zeer.Â
Â
Dag Emma,
Welkom hier. Ik heb je verhaal zitten lezen en jou verhaal is herkenbaar voor me. Je schrijft dat de narcist gedrag vertoont en jij in oude patronen schiet. Ervaar je daar dan ook de emotionele en geestelijke zijnstoestand van vroeger? Ik ervaar het als een soort van complex ptst. Het is alsof een oude ik weer wordt aangesproken en begint met reageren. Misschien herken je dat een beetje.
Ik vind het verdrietig dat je dit weer hebt mee moeten maken en dat op zo een manier, dat heb je zeker niet verdient. Wellicht bestaat er zoiets als een magneetwerking hebben op narcisten, maar ik denk dan vooral aan het licht dat een mens kan uitstralen. Ze komen toch op datgene af wat ze mooi vinden, ze kunnen alleen niet waar maken waar ze aan beginnen.
Ervaar je daar dan ook de emotionele en geestelijke zijnstoestand van vroeger? Ik ervaar het als een soort van complex ptst. Het is alsof een oude ik weer wordt aangesproken en begint met reageren. Misschien herken je dat een beetje.
Â
Hallo Saar,
ja, ik begin het nu langzaam te herkennen. Deze ingewikkelde materie wordt allemaal beetje bij beetje duidelijker voor me. Ik snap wat je zegt, je oude ik wordt aangesproken. Het is een situatie die je herkent, waardoor de situatie niet zo onveilig aanvoelt als dat die is. Iets wat op onbewust niveau zo gaat. Zoiets.....toch?
Ik begin het allemaal nu te zien. Ik begin te beseffen en te zien dat het manipuleren, treiteren, vernederen allemaal te scharen is onder narcistisch misbruik. Niet alleen deze laatste ervaring, maar ook die met de collega, de relatie daarvoor en ook mijn moeder. Ik vind dat besef echt heel hard binnen komen.Â
Toen ik mijn vorig bericht schreef, had ik het er over dat mijn moeder ook deed manipuleren en dood zwijgen, maar inmiddels is ook hier weer een kwartje gevallen. Ik zie steeds meer signalen, die zo op het lijstje kunnen van narcistisch gedrag. Na jaren gesproken te hebben over een moeder met psychiatrische problematiek, begin ik nu helder te krijgen dat er hier sprake was van narcistische trekken. Humor ten koste van een kind, doodzwijgen, zaken ontkennen die er duidelijk waren, verwarren, straffen op een manier die een normaal mens niet bedenkt. Eergisteren zag ik het ineens, dat er ook hier zeer waarschijnlijk sprake was gaslighting door haar. En opnieuw werd de bodem onder me uit geslagen. Iedereen zal het ongetwijfeld herkennen; het moment dat tot je doordringt wat er is gebeurd, hoe dat een schok bij je teweeg brengt. Ik vind het zo heftig om te beseffen, dat mam dit bij ons heeft gedaan als kinderen. Man, dat maakt wel even indruk.Â
Ik vind het nog lastig om het helder te krijgen waar ze nu op af komen. Je schrijft ze komen af op wat ze mooi vinden. Ja, die heb ik inderdaad ook gelezen. De empathie en de goedheid in je. Is dat wat je bedoelt?
Man, wat is het een rollercoaster om ineens zoveel duidelijkheid te krijgen over alles in je leven. 8 weken terug begonnen de kwartjes te vallen over deze laatste narcist en sindsdien ontrafelt zich alles. Ik vind het echt steeds weer een schok als ik iets nieuws ontdek. Ik zie nu pas hoe alles werkelijk is geweest.
Dag Emma,
Wat ik bedoel met dat mijn oude patronen en mijn oude ik worden aangesproken is dat de reactie op het narcistisch misbruik, dat ik als kind had weer in alle hevigheid kan terugkomen.
Zo kan het voorkomen dat ik van een gezonde assertieve houding ineens terug val in een alerte en pleasende houding. Of ik raak van gewoon normaal functioneren ineens in oude gedachtenpatronen die horen bij het misbruik.
De laatste keer dat ik een trigger had zag je dan ook twee delen van mezelf in gevecht. De oude ik en de ik waarin ik mezelf vandaag herken. Normaal ben ik redelijk ontspannen maar ik zat ineens in een hoge alertheid en mijn lichaam kon zich niet ontspannen, die stond stijf van de spanning. Ik dissocieer dan soms gewoon ook.
Wat ik bedoel met dat narcisten af komen op dat wat ze mooi vinden is dat het slachtoffer altijd iets heeft wat ze graag ook willen zijn of iets heeft wat ze graag willen hebben. Het kan status zijn, schoonheid, talent. De empathie is denk ik alleen handig voor ze, omdat zo iemand zoveel begrijpt dat ze makkelijker ingangen vinden.
Ik kan begrijpen dat je soms het gevoel hebt dat de bodem onder je vandaan wordt geslagen wanneer de kwartjes vallen en je de puzzel in je leven kan leggen. Het is een moeilijk proces maar het is ook een heel verhelderend en helend proces.
Het kan fijn zijn om in deze tijd te praten met mensen hierover die je ook echt die ruimte kunnen geven en naar je willen luisteren. Of het schrijven van jou verhaal, kan ook helpen. Zeker ook wanneer de bijbehorende gevoelens die er bij komen zijn plaatsje willen krijgen. Het kan echt een rouwproces zijn.Â
Dankjewel voor je uitgebreide antwoord. Hier kan ik echt wat mee. Ik word beetje bij beetje wijzer, maar het heeft even tijd nodig om alles echt helder te kunnen plaatsen. Hoewel narcistisch misbruik aan de ene kant heel herkenbaar is (bedoel, ze gebruiken allemaal precies dezelfde tactiek, alsof ze het afgesproken hebben met zijn allen), is het tegelijkertijd ook zo ongrijpbaar. Niet alleen ongrijpbaar tijdens het misbruik zelf, maar ook daarna om alles te kunnen plaatsen.
Ik ben daarom erg blij met alle info! ?Â
Soms heb ik tegen mezelf gezegd: Saar, probeer niet te discussiëren met of te begrijpen van een dwaas.
En voor mij helpt dat. Omdat ik vroeger altijd alles probeerde te begrijpen. Te snappen, te volgen van het waarom en hoe het zit. Het heeft me veel gebracht en geleerd. Maar er komt toch een moment waarop je zegt: En dat is het verschil tussen een gezond mens en een ongelooflijk verstoort mens.
Tot die tijd.. neem je tijd.