Meldingen
Alles wissen

Helemaal leeg

2 Berichten
2 Gebruikers
0 Vind-ik-leuks
1,727 Bekeken
(@kimberly)
New Member
Deelgenomen: 5 jaar geleden
Berichten: 1
Topic starter  

Hoi allemaal,

Ik ben Kimberly, 25 jaar oud en ik heb 5 jaar een relatie gehad met een narcist tot vorige week. Ik leerde hem kennen toen ik 20 was en het was voor mij liefde op het eerste gezicht. Mijn zoontje was toen 2. De relatie is al heel vaak uit geweest, door bijvoorbeeld woede aanvallen en agressie/geld en spullen van mij stelen/ mijn kat mishandelen. Afgelopen weekend liet ik hem weer binnen. Het ging één dag goed. De volgende dag had hij weer een woedeaanval, omdat ik wilde dat die van mijn kat afbleef. (Mijn kat is doodsbang voor hem en toch elke keer maar aaien en haar constant in de gaten houden, ze durft niet te eten of na de wc)  Hij heeft al mijn stekkers in mijn huis eruit getrokken, de meterkast uitgezet, ik wou gaan en liep de deur uit en meneer trok me weer na binnen. Het was mijn schuld dat hij doorflipte, omdat ik hem in de gaten houdt. (Ik wil dat hij me kat met rust laat) Uiteindelijk is hij weggegaan en kwam ik erachter dat hij de telefoon van mijn zoon heeft meegenomen. Mijn zoon is nu 7, hij weet het. Ik voel me zo stom dat ik hem weer binnen heb gelaten. Hij zei ook 'mama, je zou hem toch niet meer binnenlaten?' Hij heeft nu een ander nummer. Ik ben weer misbruikt. Hoe kan het toch dat ik hem mis? na verloop van tijd voel ik me zo leeg en zwaar van binnen, het liefst wil ik de hele dag in bed liggen. Als hij dan weer aan de deur staat laat ik hem binnen, ik ben hier al jaren mee bezig. Nu probeer ik echt van hem af te komen, maar mijn hersenen werken niet mee. Ik denk de hele dag aan hem. Mijn ouders weten ook niet hoe ze mij van het gevoel af kunnen helpen. Heel veel dingen vertel ik ook niet, omdat ik me kapot schaam. Ik weet dat het fout is en dat ik dom ben. Het voelt alsof niks meer zin heeft. Dit heb ik elke keer, ik kom er niet vanaf, ik kan niet doorzetten het voelt alsof ik doodga.
Ik ben er bewust van wat hij mij allemaal heeft aangedaan, in het begin van de relatie heeft hij me neus gebroken door een kopstoot. Ik moest toen al weggaan en dat heb ik niet gedaan.. Ik vergaf het hem. Het lijkt wel of ik een sprookje mis. Als hij er weer is gaat het maar even goed en dan denk ik ook, waarom mis ik hem altijd zo? Ik heb contact opgenomen met de huisarts voor een psycholoog, want er is wat mis met mij.


   
Citeren
 Emma
(@emma)
Eminent Member
Deelgenomen: 5 jaar geleden
Berichten: 19
 

Hallo Kimberly,

welkom hier, al is de aanleiding natuurlijk verschrikkelijk.

Als eerste: er is niks mis met jou. Je beschrijft precies een aantal symptomen die slachtoffers van narcistisch misbruik ervaren. Je zegt het zelf al: "het lijkt wel alsof ik het sprookje mis" en dat is precies wat er gebeurt. Narcisten weten exact hoe ze 'de verslaving' moeten bereiken bij het slachtoffer. Het binnenhalen met mooie woorden en veel vleierij in de eerste fase maken dat je een gevoel krijgt van enorm speciaal te zijn en dat je nog nooit zoiets moois en bijzonders hebt gevoeld bij iemand. Vervolgens, als hij weet dat jij gebonden bent, begint het devalueren en ga jij als slachtoffer terug verlangen naar het mooie van het begin. Hierdoor ga je (doorgaans onbewust) heel erg je best doen om de euforie weer terug te voelen en af en toe werpt de narcist je positieve kruimels toe, voel je je weer even heel lekker want het is allemaal weer zo fijn samen. De momenten van devaluatie komen steeds meer en heftiger voor en juist die afwisseling van hoge pieken en diepe dalen, zorgen er voor dat je steeds afhankelijker wordt van die drug (het voelen van die hoge pieken). Het is een uitgekiende werkwijze van de narcist, die dit bewust inzet omdat hij weet dat dit werkt. Iedereen die narcistisch misbruik heeft mee gemaakt zal dit proces beamen. Zelf snap je er niks van als je er middenin zit, je begrijpt niet dat je bewust afhankelijk bent gemaakt. En dat afhankelijk worden is ook een proces in je hersenen, die letterlijk reageren op dit gedrag.

Velen herkennen het gevoel van gemis, ondanks alle ellende die ze hebben gemaakt. Zelf mis ik de mijne niet, maar heb ik wel ergens diep van binnen een onuitstaanbaar gevoel dat het van veel contact naar geen contact is gegaan, terwijl ik het zelf abrupt heb verbroken en ik de hemel mag danken dat er nul contact is. Ik kan dat ook slecht hebben dat ik dat ondanks alles ervaar van binnen en durf het tegen niemand in mijn omgeving te benoemen, omdat ik bang ben voor onbegrip, maar het zit er. Tsja. Het is niet anders.

Wat ik je kan aanraden is: zorg dat je alles leest over narcistisch misbruik wat je maar kan lezen, maar zorg er wel voor dat je hem dat niet laat weten en zeg er absoluut niks over tegen hem. Noem nooit dat je hem ziet als narcist! Hij heeft laten zien dat hij gewelddadig is en zeker als een narcist merkt dat hij wordt ontmaskerd is hij als een kat in het nauw. Ik wil je niet extra bang maken, echt niet, maar wil je wel waarschuwen dat je hem niet gaat confronteren of iets dergelijks. Laat die kennis gewoon bij jou.

Je zal merken dat kennis macht is, als je gaat begrijpen hoe narcistisch misbruik werkt. Dan snap je ook waarom alles is gegaan zoals het is gegaan en waarom je nu zo doet zoals je doet. Je zal zien dat jij NIET verantwoordelijk bent voor zijn pathologie, dat je niet dom ben ook al voelt dat wel zo (gevoed ook door de narcist!). Jij bent hier niet schuld aan, je hebt te maken met iemand met een dijk van een persoonlijkheidsstoornis. Hij heeft in alle heftigheid ziek gedrag op jou los gelaten, je bent onwetend in zijn web gezogen. 

Je ziet dat je van hem af moet en dat is ook zo. Een relatie met een narcist loopt nooit goed af, het wordt alleen maar erger en het misbruik neemt alleen maar toe. Het is nu zaak dat je jezelf, je kind en je kat gaat beschermen en dat je hier uit komt. En ook jij kan dat, zoals iedereen hier. Echt, geloof me, ook al voelt het nu niet zo. Er is op internet (en vooral ook boeken werken heel goed) van alles te vinden over de beste manier om uit de relatie te stappen met een narcist met het oog op veiligheid en met zorg voor jezelf. De eerste stap is nu veiligheid. 

Dat je hulp hebt gezocht is natuurlijk goed. Wel wil ik je graag waarschuwen voor de onwetendheid die er helaas nog veel is binnen de zorg en hulpverlening over narcistisch misbruik. Vaak heeft men totaal geen notie van de impact op de slachtoffers en wat gaslighten bv inhoudt, dat wordt ook vaak totaal niet begrepen. Helaas komen slachtoffers nog wel eens van een koude kermis thuis na een bezoek aan een hulpverlener. Het zou m.i. zeer handig zijn om ook vast van alles te lezen over deze onwetendheid binnen hulpverleningsland, zodat je hierop voorbereid bent. Ik noem dat zodat je niet in een situatie belandt dat de hulpverlener van alles aan jóu wil gaan versleutelen, omdat jij verantwoordelijk wordt gemaakt voor het misbruik. Uitspraken als:"Je hebt dit laten gebeuren" of "Waar twee vechten hebben twee schuld" of "Jij hebt hier net zo goed een aandeel in als hij" komen nog al eens voor, maar slaan de plank echt helemaal mis. Ik heb hierover een mooie uitspraak gelezen op internet:"Therapie kan je waardevolle inzichten geven over jezelf en je leven. Maar wanneer je bent veranderd door narcistisch misbruik, dan is het niet het goede moment om een nieuwe beoordeling van jezelf te gaan maken." Ook is het goed om te weten dat hulpverleners de normale criteria hanteren in therapie en helaas gebeurt dat ook nog vaak bij het onderwerp narcistisch misbruik. Echter, bij een narcist is er geen sprake van normale criteria, alles in omgang met een narcist is absurd. Het heeft mij zelf veel geholpen om dit te zien.

Ik wens je veel sterkte. Weet dat je het kan, echt. (oeps, ik heb meer getypt dan ik dacht, hihi)


   
BeantwoordenCiteren
Deel: