Bij mij is het zo dat vaders ook alles aan moeders overlaat, bij jou is het zorgplaatje dus jij zorgt maar voor Lizet (alsof een kind geen liefde van vader nodig heeft) Wel heeft hij de financiën in bezit en die kreeg ik na 10x vragen maar niet in mijn bezit totdat ik de hulpverlener dit vroeg, hing het in één keer aan de deur (dus naar buitenwereld goed gedragen) Helaas heb ik mijn uitvaartverzekering nog niet, polis op gevraagd maar ik krijg het maar niet, daardoor ook weer een migraine gehad, het veroorzaakt zoveel spanning en verdriet en onmacht, ook omdat dit juist om mijn waarden gaat.

Stiltebehandeling van vader was bij mij in ieder geval ook echt stiltebehandeling, geen response, afkeurende blikken werpen, moest er toch een ja of nee komen kreeg ik alleen maar een 'Hmm' of kortkrachtige chagrijnige 'nee' om alleen je schuldig te laten voelen, straffend. Hij kon mij 3 dagen negeren, ik heb dit zelf weleens gespiegeld door 3 dagen niets te zeggen maar 'oh wat was ik toen ineens fout bezig' ik werd gelijk als gedragsprobleem aangemerkt, niet weer gedaan dus.

Laatst: 4 jaar geleden heeft hij mij aangeboden om nieuwe schoenen voor mij te kopen maar toen ik eenmaal in de winkel stond en niet mijn schoenen vond zei ik ' denk niet dat ik deze ga dragen, ik voel me er niet goed bij' ik trok het voor hem dan maar aan maar kreeg een botte reactie 'ik zou eens nog een keer wat voor je betalen' Dit is zo ontploft dat hij kwaad de winkel uitstormde zodat ik met haast de schoenen uit moest trekken en achterna moest rennen, buiten zwaaide hij liefjes naar 3 mensen op straat en eenmaal in de auto trok hij zijn gelaat strak, keek boos naar mij en zei niets meer, de hele middag. 

Ik heb geprobeerd de laatste tijden kort & duidelijk te antwoorden maar ik krijg een projectie terug, ook kort maar zakelijk, lijkt erop dat ik dus gewoon een straf eropp terug krijg, bij mij heeft dat dus niet gewerkt. Mijn moeder doet nu ook de stiltebehandeling maar meer op 'victim role' beslist over mijn lichaam achter mijn rug om' Als ik dit vraag dat ik het niet wil en mijn lichaam is, krijg ik een zielig stemmetje 'nou Lizet ik vind dit niet leuk van je' ook omdraaien dus. Het is gek, zij heeft mij een nier gegeven maar is niet zorgzaam voor mijn welbevinden, walst over mij heen, luistert niet naar wat niet werkt bij mij qua hulpmiddel en moet niet verfomfaaid in bed liggen als ik ziek ben, ook  moet ik me mij maar eroverheen zetten want zij kan het ook en 'ach er zijn andere nierpatiënten heb ik gehoord, dus jij moet dat ook wel kunnnen' vergelijkingsmateriaal zonder naar mijn welbevinden te luisteren, zowel lichamelijk als mentaal.

Wat ik moeilijk vind is dat andere mensen toch vaak zeggen dat ze 'stiltebehandeling' de luidste expressie vinden en de juiste, terwijl dit juist (vooral voor als je met kindermishandeling te maken hebt en soms afstotingsreacties heb) een negatief effect heeft en opnieuw trauma-response veroorzaakt, mensen beseffen niet dat het intimidatie bevat en juist volwassen is om altijd een gesprek aan te gaan om nader tot elkaar te komen, mensen beseffen niet dat dit depressie kan veroorzaken en lichamelijke spanning en opnieuw trauma-belevingen.  Ik las ook dit erover:

- Uit studies blijkt dat zich uitgesloten of genegeerd voelen, de hersenen beschadigt. De ‘anterior cingulate cortex’ is een deel van de hersenen. Het is verantwoordelijk voor het vaststellen van verschillende pijnniveaus. Wetenschappers hebben aangetoond dat deze zone geactiveerd wordt wanneer iets genegeerd wordt of met andere woorden de stilzwijgende behandeling krijgt.

Activatie in dit gebied betekent dat er ook lichamelijke symptomen beginnen op te treden. Symptomen die erg vaak voorkomen zijn hoofdpijn en verteringsproblemen. Vermoeidheid en slapeloosheid zijn ook vaak gehoorde klachten. Als de situatie zwaar is en lang duurt, dan kunnen er ernstige problemen optreden. Verhoogde bloeddruk, diabetes of zelfs ziekten als kanker zijn enkele voorbeelden.