Hallo allemaal,

ik ben Davina, 35 jaar en moeder van 2 jonge zoons. al 16 jaar een relatie waarvan 10 jaar getrouwd. al jaren denk ik dat er iets niet klopt maar ik weet niet goed of ik het me inbeeld of dat het gewoon niet zo is. ik ben een beetje in de war wat dat betreft.

mijn man heeft me jarenlang vaak uitgescholden in ruzies. en die ruzies zijn er wekelijks. excuseer me voor mijn woorden maar het gaat dan echt over: k-hoer, k-wijf, krijg de k. ik moet me k-bek houden. enz enz. ik weet echt wel dat dat niet ok is. en dat ik dat eigenlijk niet moet accepteren. al heel vaak huilend aagegeven dat dat me pijn doet en dat je dat niet zegt tegen iemand om wie je geeft. maar puntje bij paaltje is het niet zo persoonlijk bedoeld. en hij heeft ook wel eens letterlijk gezegd dat ik het zelf uitlok...

wat ik ook doe heeft geen zin. huilen, boos worden of terug gaan schelden.

hij pakt me ook op hele gemene dingen: ik slik al voordat ik hem kende anti depressiva ivm angst/paniek aanvallen. nou daar worden dan ook de nodige opmerkingen over gemaakt in een boze bui. hij kan ook vreselijk zeiken over alles en maar doorgaan over een ruzie. hij blijft dan maar zagen en zuigen. het word compleet uitgemolken. het komt er vaak op neer dat ik iets anders had moeten doen of zeggen.ik ben dat zo spuugzat dat gezeik.

en zo kan ik nog wel duizend dingen opnoemen die zijn gebeurd. is dit narcistisch gedrag?

bedankt voor jullie reacties