Hallo allemaal,
Mijn naam is Jacob en ik was zo'n gouden kind van een narcistische moeder. Anderhalf jaar geleden barstte de bom doordat ze haar steeds probeerde te bemoeien met mijn relatie met mijn vriend. Sindsdien ben ik het zwarte schaap/de verloren zoon.
Het contact is met korte tussenpozen sindsdien niet bestaand. En hoewel dat pijnlijk is, ben ik er ook wel blij mee. Alleen nu sta ik voor een uitdaging waar ik heel veel moeite mee heb. Rust vinden in mijn gedachten (niet meer piekeren, niet meer pleasen, niet meer continu rekening houden met iedereen).
Ik weet niet hoe dat moet. En ik ben continu gigantisch gestresst. Zijn er meer die zich zo voelen? Zoals mijn vriend het omschrijft: je bent heel erg gestresst maar doet niks om een oplossing te zoeken. Alsof ik zelf in de slachtofferrol kruip. En hij heeft nog gelijk ook. Ik wil deze cirkel doorbreken, want ik leef niet, maar ik overleef. En ik ben dat zat.
En excuses voor de vele malen ik in de tekst. Voelt enigszins egoïstisch. Zijn er anderen op dit forum die hier ook doorheen gaan of zijn gegaan? Ik hoor graag van jullie wat jullie helpt. 🙂
Groeten Jacob
Hoi Jacob, ik ben ook net lid geworden en ik herken wat je zegt. Ik sta ook voor het dilemma: wel of geen contact...maar mss dat die keuze ook voor mij gemaakt wordt. Het 'managen' van de narcistische ouder en onze omgang met ze is gewoon een tweede natuur en een job op zich geworden...we hebben altijd gestreefd naar hun goedkeuring en als dat ineens wegvalt moet je afkicken. Er valt heel erg veel negatieve energie weg en hoewel dat ergens fijn is is het ook zoeken naar een nieuwe balans, veel meer tijd is er om in jezelf te steken (wat we al veel eerder hadden moeten doen) en in mensen die er toedoen. Dus je moet je leven anders vorm geven. Ik las ergens op een site over narcisme dat een hobby enorm goed zou zijn voor je rechter-hersenhelft, voor ontspanning en geluk en meditatief zou werken. Verder tijd moet tijd en aan jezelf werken (door middel van o.a. therapie? de rest doen vrees ik...heb je nog steeds geen contact en hoe beinvloedt het de relatie met je vriend als ik vragen mag?