Hallo allemaal! 
ik ben Natalie en wil hier graag mijn verhaal delen en in contact komen met lotgenoten... 

ik kom uit een huwelijk van 17 jaar met 2 kinderen ( 19 en 11) 

de eerste jaren van mijn huwelijk leken nog niet heel vreselijk tot de laatste 8 jaar... in die jaren ben ik totaal afgebroken!

Langzaam geïsoleerd van de buiten wereld en ik kon geen stap meer zetten zonder te “melden” waar ik was of wat ik deed! hij had de totale controle over mijn leven een eigen mening kon ik niet meer hebben want hij draaide het toch wel maar zijn hand... er zijn de laatste 2 jaar verschrikkelijke dingen gebeurd waar ik nog altijd veel last van ondervind wanneer ik hierover moet praten... 

min mei 2017 heb ik al mijn moed bij elkaar verzamelt om hem te zeggen dat ik wilde scheiden... eerst leek hij rustig maar niks was minder waar... hij  maakte me helemaal gek! Manipuleerde mijn kinderen vrienden en familie.. om er maar voor te zorgen dat ik niks meer had... hij stalke mij door 20 tot 30 keer per dag te bellen en eiste dat ik tot aan de officiële scheiding in de ouderlijke woning verbleef... de kinderen moesten op dat adres bij vader ingeschreven blijven staan en ik moest opdraaien voor alle kosten omtrent de scheiding... je zou denken “ hoe stom ben je..” tja angst en ik moest weg van hem... 

resultaat; ik ben alles kwijt ... huis, vrienden,eigenwaarde, maar bovenal mijn oudste zoon...(mijn kinderen zijn gehersenspoeld door hem en daardoor zeer loyaal naar hun vader... dit terwijl ik alle jaren 24/7 voor mijn kinderen heb gezorgd)  

Voor mijn jongste zoon heb ik co ouderschap ( eveneens naar wensen van meneer) 

ik worstel elke dag met verdriet boosheid en onmacht ... tegen deze man valt niet te vechten... ik was 18 toen ik hem ontmoette en moet daarom nu leren wat normaal is en hoe ik hierboven op moet komen met de grootste angst dat ik straks mijn jongste zoontje ook niet meer zie...

dan heeft hij mij werkelijk alles afgenomen... ?