Hallo! Ik ben ook nieuw en heb net een bericht gepost. Jammer dat jij nooit een reactie hebt gekregen. 

In ieder geval herken ik het! 5 jaar geleden heb ik besloten tot een breuk. Daarna nog een lijmpoging gedaan 3 jaar geleden maar kreeg meteen ruzie en verwijten dus ben meteen weggelopen ;-). Ik vind het alleen erg dat ik mijn moeder niet meer zie. En op de een of andere manier heb ik ook weer medelijden met mijn vader.

Ingewikkeld allemaal he!

@mug hoi hoi, ik ben ook net nieuw hier.

Herken dat precies, het medelijden. Ergens is het gewoon ook sneu voor ze, het zijn zelf net zo goed beschadigde mensen. Die zichzelf van alles wijs maken, zolang ze hun ware gevoel maar uit de weg kunnen blijven gaan. Wijzen naar een ander want zo hoeven ze niet te kijken naar hunzelf, naar hun ware gekrenkte zelf. Trekken je mee de afgrond in, proberen je net zo onzeker te maken zoals ze zelf zijn. Bereiken uiteindelijk het tegenovergestelde en worden bevestigd, iedereen laat me in de steek...

Het is zo moeilijk, ik zit zelf in een moeilijke relatie en zie de werkelijke persoon erachter. Vecht als een dolle voor ons, weet alleen niet hoe lang het nog vol te houden is. Als er geen verandering komt, als hij niet door zijn jeugdtrauma's heen gaat en er iets aan gaat doen. Houd het echt eens op.

Groetjes, Angel