Dat is een heftig verhaal. Sterkte.

Ja dankjewel, Herman.. 

Er is in elk geval iets dat ik herken in dit verhaal: dik zijn. Ik ben zelf ook te dik om goed te zijn, en ik weet dat dit komt omdat ik troost zoek in eten (een reactie op alle kleine en grote moeilijkheden die ik dagdagelijks meemaak). De grondoorzaak ligt bij mijn narcistische moeder.

Dat is precies wat ook ik doe, hoewel ik ook nog eens bij mijn allereerste werkgever werd verkracht door een Turk, ik was toen 17 jaar, werd in de houtgreep gehouden door een Joegoslaaf en een geestelijk gestoorde man. Toen ik nadien bij mijn werkgever dit melde kreeg ik op staande voet ontslag.

Thuis deed ik verslag en mijn path. narc. moeder zei dat ik het er vast naar had gemaakt en mijn vader die kennelijk en waarschijnlijk door wat er in de oorlog heeft huisgehouden zijn gevoel uitgezet, zei weinig opbeurende woorden dan slechts je vind wel weer een nieuwe baan. Maar wat mijn moeder me zei vond ik zó erg dat ik aan de zuip ben gegaan en een zeer zware alcoholist werd, niet slechts een krat bier per dag maar op 't lest dronk ik zes flessen (0,7 liter) Aquavit 52% alcohol.

Op mijn 19e heb ik als gevolg van een krat bier en twee literflessen Stroh Rum 80% 5 dagen en 5 nachten in een coma gelegen, de vrienden(wat eigenlijk helemaal geen vrienden waren) kregen me zelfs door me te schoppen niet wakker. Toen ik ontwaakte viel het me op dat de ouders van zo'n zogenaamde vriend alweer terug waren - die waren gebeld omdat ze niet wisten wat ze met me moesten aanvangen en dus eerder dan gewoon van hun trip thuisgehaald. Ik wilde het niet geloven tot de vader van het gezin zei of ik mijn lichaam wel eens goed had bekeken... en ja hoor ik zat onder de blauwe plekken.

Op mijn 25e was ik zo dik dat ik mijn veters amper kon strikken omdat de lucht uit mijn longen werd geperst door die dikke buik. Ik ben toen radicaal gestopt. In plaats van het vreten wat ik aldoor ook deed, ik at als een bootwerker.

Ik maakte vaak pizza's, vond het leuk om te koken, maakte ik pizza in een ovenla die pakweg 3 cm diep was, eerst de deeg en dan allerhande wat op gebruikelijk op andere pizza's zat, zat nu op een enorme pizza met heel erg veel kaas. Was verrukkelijk edoch.. mijn ouders aten beide 1 kwart en zaten propvol, ik at het driekwart op... en ik word nog misselijk als ik er aan denk.

Ik ging over op de Musclepower, dat was een wit poedertje voor sporters om in een andere gewichtsklassen te kunnen komen, die van mij was uiteraard minder en ik mengde het met halfvolle melk en het was nog heel lekker ook. De eerste week viel ik maar liefst 20 kilo af maar kreeg er ook gratis en voor niks een 'delirium tremens' bij. Mijn God, die was zo écht dat ik het zelfs voelde... overal dikke zwarte torren en vluchtte naar beneden en mijn moeder zei daarop dat ik ook geen vraten mee naar boven moest nemen. Ja hoor, de muren en plafond waren zwart van de torren... en toen ik was bekomen van de schrik ben ik weer naar zolder gegaan en waren alle torren foetsie. Reden genoeg om nooit meer zoveel te drinken.

Na ongeveer drie jaar ging ik aan de drugs en alcohol doordat ik het meisje kwijtraakte wiens moeder maar ook zij een path. narcist bleken te zijn. Man man... je wilt niet weten wat een rotstreken die familie hebben uitgehaald tot bij mij de bom barstte. 

Vanaf toen begonnen de zelfmoordpogingen. En daar laat ik het effe bij.