Hallo allemaal. Ik ben Rosa. Oh wat fijn dat ik dit forum tegengekomen ben. Ik kom net uit een knipperlicht relatie van 3,5 jaar met iemand waarvan ik nu inmiddels het sterke vermoeden heb dat er narcistische persoonlijkheidsstoornissen meespelen. Mijn relatie met deze man begon als een romantische droom, maar werd langzaam aan steeds meer getekend door conflict, jaloezie, en heel veel emotioneel drama. Om uiteenlopende redenen, vaak overdreven, werd de relatie steeds weer beëindigd, werd ik geblokt, doodgezwegen of bekritiseerd. En daarna was er spijt en werd het weer gelijmd. Was alles anders bedoeld. Deze man was een slaaf van zijn emoties. Geen controle. Ik heb mij vaak afgevraagd waarom ik steeds weer probeerde om zaken recht te trekken. Ik vermoed dat dat kwam omdat deze persoon zelfinzicht leek te tonen, waardoor ik steeds het idee bleef houden dat dingen beter zouden worden.Dit heeft mij veel tijd gekost. Ik hoop hier wat verhalen te lezen van anderen waardoor ik mijn eigen rol beter kan leren begrijpen, en daarmee kan voorkomen dat ik wederom in een relatie stap met een vergelijkbare persoonlijkheid.Â
Hallo Rosa,
Ik vind dat jij goed bezig bent voor jezelf. Slachtoffer zijn van narcistisch misbruik is natuurlijk ook vreselijk. Je schrijft dat dat jij je eigen rol beter wil leren begrijpen.
Dat is al een mooi begin. Het heeft ergens ook geen zin denk ik om jezelf af te vragen waarom een clown zich als een clown gedraagt, beter is om jezelf dan af te vragen waarom jij naar het circus gaat. Slachtoffer van narcisme, betekent nog niet dat jij jezelf dan ook als slachtoffer moet gedragen. Met zelfkennis en kennis over narcisme te krijgen, gaat het er vooral om dat jij de rode draden en de valkuilen leert herkennen. In de kern hebben narcisten en slachtoffers iets gemeenschappelijks en dat is misschien wel een ongezonde hechtingsstijl. Zowel de narcist als het slachtoffer zijn onvoldoende gehecht, geen of weinig zelfliefde. En ik denk dat beiden zich in dat stuk herkennen, waardoor zij elkaar onbewust ook naar elkaar toe trekken. Beiden willen ergens hun innerlijke leegte opgevuld hebben, zowel de pleaser als de narcist. Soms kan het zo verwarrend zijn dat je als pleaser onbewust iets van het gedrag van de narcist over kan nemen. Je verloren ik. Je weet dan niet meer goed wie je bent. En om jezelf weer terug te vinden is is ook een heel proces. Je zult ook weer opnieuw naar jezelf moeten leren kijken, en triggers zul je ook altijd tegen blijven komen. Uiteindelijk gaat het er om dat jij degene mag zijn, die je wil zijn. Wens je veel liefde en succes toe . Voor mij persoonlijk heb ik vooral geleerd om een beter mens voor mijzelf te zijn, in plaats van alleen voor anderen.     Â
Ja dat is een goede vraag..waarom ga je naar het circus;). Dat zit inderdaad in onveilige gehechtheid en de neiging om te supporten en te repareren. Als pleaser neem ik me dan voor om niet in dezelfde valkuilen te stappen. En dat brengt ook weer issues met zich mee. Want als je je grenzen stelt, door bijvoorbeeld bepaald gedrag niet te accepteren, dan kan het ook dat je mensen vrij snel gaat afwijzen. Ik merkte laatst dat ik iemand snel wantrouwde toen het contact begon met "lovebombing" gedrag over de app. Te veel complimenten en romantisch gepraat, al voor de eerste date. Ik stond gelijk op scherp en heb daar ook iets over gezegd. Dat heeft het contact niet goed gedaan en het is uiteindelijk verbroken. Terwijl er misschien ook heel normale mensen die erg romantisch zijn aangelegd. Er is in elk geval een verhoogde alertheid ingekropen en dat kan in mijn voordeel maar ook in mijn nadeel werken.Â
Hoi! Dat laatste is iets waar ik ook bang voor ben. Dat ik teveel op scherp sta en mensen die het echt goed menen, zelf verdriet doe. Soms krijg je de de kans niet om jezelf te verklaren en de ander excuses aan te bieden. Narcisme maakt veel meer kapot dan je lief is. Triest.
Dag Rosa,
Allereerst wil ik je zeggen dat ik het super goed van je vind dat je het bespreekbaar maakt. Ik ben zelf sinds vandaag lid geworden van dit forum. Ik ben zo blij te lezen dat ik niet de enige ben. Ik vind je verhaal zo ontzettend dapper. Ik wilde je een prive bericht sturen omdat ik het wat eng vind op het openbaar te doen, maar dat kan volgens mij niet. Dus vandaar mijn reactie onder je bericht.Â
Veel groetjes Maria