“Weet een narcist wat hij doet?” Dat is een vraag die slachtoffers van narcistisch misbruik vaak stellen. In dit artikel ga ik op zoek naar een antwoord aan de hand van hetgeen ik over narcisme heb geleerd en met voorbeelden uit eigen ervaring.
De vraag: Weet een narcist wat hij doet?
We maken allemaal weleens een ongelukkige opmerking waarmee we iemand per ongeluk kwetsen. Wanneer diegene dat laten merken zullen de meesten van ons schrikken en zeggen dat het niet zo bedoeld was.
Dat is wat ons, mensen met empathie, onderscheidt van iemand met een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Een narcist zal niet terugschrikken maar er juist nog een schepje bovenop doen. Hieronder een paar voorbeelden uit mijn eigen leven.
Uit het artikel “Narcistische moeder“:
De oefeningen bestonden uit het gooien met een bal. Mama gooide de bal naar mij toe en ik moest hem vangen en teruggooien. Wanneer daarbij iets verkeerd ging ontstak ze in een woedende tirade. “Smerige egoïst!” schreeuwde ze me dan hysterisch toe. “Ikke ikke ikke en de rest kan stikken!”.
Ik had geen idee waaraan ik dit had verdiend, doch als zij het zei zou het wel zo zijn. “Wacht maar tot je in het voortgezet onderwijs komt”, ging ze verder, “Daar leren ze je dat wel af. Ze slaan je in elkaar!” De agressieve gebaren die ze daarbij maakte en het grimmige gezicht dat ze erbij trok staan me nog steeds op het netvlies gebrand.
En zo ging het elke avond! Van tevoren wist ik precies wat er ging gebeuren waardoor ik bij voorbaat al grote angst had en als verdoofd de bal ving. Dit leek voor haar reden om er nog een schepje bovenop te doen. Op genade hoefde ik niet te rekenen.
Uit het artikel “Narcistische familie“:
Het was in deze tijd dat ik hem na een rotopmerking hierop aansprak. Ik had verwacht dat we inmiddels oud en wijs genoeg waren om dit als volwassenen uit te praten. Nou daar had ik me lelijk in vergist!
Wat volgde was een woede-uitbarsting en nog meer rotopmerkingen. Het begon cynisch met “Ach ben je gekwetst? Het mankeert er nog maar aan dat je er geen pruilend lipje bij trekt”. Om vervolgens op agressieve toon te brullen “Als je zo met je kloteleven zit sodemieter dan op!”.
Een narcist gaat bewust te werk!
Weet een narcist wat hij doet? Uit bovenstaande voorbeelden blijkt dat een narcist bewust andere mensen kwetst. En wanneer het slachtoffer dit kenbaar maakt strooien ze nog wat extra zout in de wonden.
De vraag “Weet een narcist wat hij doet?” kan dan ook volmondig met ja beantwoord worden. Ze weten dat ze anderen pijn doen en daar genieten ze van.
NB: Er zijn zowel mannelijke als vrouwelijke narcisten. Maar voor het gemak gebruik ik de hij-vorm wanneer ik in algemene zin over een narcist spreek.
Ieder normaal mens zou kwaad worden om zulk gedrag. Maar ook hiermee voed je de narcist juist. Wanneer ze iemand kwetsen of kwaad krijgen voelen ze zich belangrijk.
Weet een narcist dat er iets mis is met hem?
Over mijn narcistische moeder heb ik reeds het een en ander verteld. Toen mijn zus in 2006 het contact met haar verbrak kwam ze ineens met de beschuldiging dat mijn zus het syndroom van Münchhausen by proxy zou hebben.
Ze zei dat ze zich hierin uitvoerig had verdiept en tot de conclusie was gekomen dat mijn zus hieraan lijdt.
Münchhausen by proxy
Het syndroom van Münchhausen by proxy komt er in het kort op neer dat een ouder, meestal de moeder, een kind opzettelijk ziek maakt. Veelal zijn zij geobsedeerd door ziekenhuizen. Tegenover de arts spelen zij dan de zorgzame ouder.
Wat zegt dit over mijn narcistische moeder?
Het volgende is wel wat hypothetisch, maar het feit dat mijn narcistische moeder zich in het syndroom van Münchhausen by proxy verdiept en vervolgens mijn zus ervan beschuldigt doet bij mij het volgende vermoeden:
Ik denk dat mijn moeder heel goed in de gaten heeft dat er iets mis is met haar en dat ze daarvoor een verklaring zoekt. In het syndroom van Münchhausen by proxy heeft zij bepaalde dingen bij zichzelf herkend. En wat doet een narcist dan? Het projecteren op een ander!
Voor wat betreft mijn narcistische moeder zijn er zeker raakvlakken met het syndroom van Münchhausen by proxy. Ooit werkte ze in het ziekenhuis waar ze nogal prat op gaat. Tegenover de buitenwereld probeert ze het beeld op te houden van een zorgzaam iemand. En haar ziekenhuisverleden helpt hier natuurlijk bij.
Ook loopt ze graag te koketteren met haar medische kennis, hetgeen iemand met het syndroom van Münchhausen by proxy ook graag doet. En tot slot maakte ook zij haar kinderen opzettelijk (geestelijk) ziek.
Nu heb ik het syndroom van Münchhausen by proxy ook bestudeerd en ben tot de conclusie gekomen dat er weliswaar raakvlakken zijn, maar niet genoeg om te concluderen dat mijn moeder dit heeft. Dit in tegenstelling tot de narcistische persoonlijkheidsstoornis.
Gedachten: Weet een narcist wat hij doet?
Terugkomend op de beginvraag: Weet een narcist wat hij doet? Een narcist weet dat hij liegt, manipuleert, anderen kwetst en levens kapot maakt. En blijkbaar hebben ze, tenminste sommigen, ook door dat er iets mis is met hen. Alleen zullen ze dat nooit toegeven.
Ook zullen ze hun gedrag nooit aanpassen. Ze weten wat ze doen, maar door hun gebrek aan empathie voelen ze niet de pijn die ze bij anderen aanrichten. Narcisten hebben enkel oog voor hun eigen behoeften. Ze zijn als een vampier op zoek naar bloed om te overleven.
Verschil tussen mentaal en emotioneel
Eigenlijk is de vraag “Weet een narcist wat hij doet?” niet zo makkelijk te beantwoorden. Het valt uiteen in twee delen…
Volgens de Australische schrijfster en narcismedeskundige Melanie Tonia Evans zijn narcisten zich daar niet bewust van. Ze zijn niet in staat om gevoelens als sentiment, emotionele pijn of spijt te begrijpen. Volgens haar hebben narcisten dan ook geen enkel besef over wat ze je hebben aangedaan. Ze geloven dat zij het slachtoffer zijn dat slecht is behandeld door jou.
In een boek van Iris Koops las ik dat het inlevingsvermogen van een narcist valt op de delen in twee onderdelen. Het gevoelsmatige deel en het verstandelijke deel. Een narcist blijkt verstandelijk heel goed in staat te zijn te begrijpen wat er in een ander omgaat. Doch gevoelsmatig totaal niet.
Zoals bekend ontbreekt bij hen het vermogen zich in de gevoelens van anderen te verplaatsen. Verstandelijk weten ze dus wel degelijk wat ze doen, doch ze voelen er niets bij.
In het artikel “Waarom kwetst een narcist je?” ga ik verder op deze materie in.
Heb je nog aanvullingen, vragen of opmerkingen over de vraag: Weet een narcist wat hij doet? Deel het in een reactie onder dit artikel. Kennis is macht!
Wil je Herstellen van Narcistisch Misbruik?
In dit gratis e-book dat ik samen met psychologe Corry de Rooy maakte geven we 10 tips voor herstel na narcistisch misbruik. Zet de eerste stap naar een narcismevrij leven. Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang gratis het e-book ’10 Tips voor Herstel na Narcistisch Misbruik’. We sturen je geen spam en je kunt je op elk moment weer afmelden.
45 replies to "Weet een narcist wat hij doet?"
40 jaar geleden , ik was toen 35 en had 3 kinderen, ontmoete ik “de man van mijn leven”.
Twee maanden nadat we zijn gaan samenwonen begonnen de eerste trekjes die ik niet kon plaatsen. Hij was een harde werker en deed lange dagen . Ik stak het dus daarop. Maar stilaan begon hij heel autoriteir te doen tegen mijn kinderen. Dingen als nietsnut en jij beland nog in de goot .
Toen ik hem er op wees dat dit niet kon kreeg ik als antwoord dat ik mijn kinderen niet kon opvoeden. Dan begon zijn tirade tegen mij. Ik zei dat als het zo verder ging ,ik van hem weg ging.
Voor hem was er dan sex nodig en alles was weer goed. Na 5 jaar kregen we zelf een dochter die hij aanbad.Mijn kinderen zijn getraumatiseerd .7 jaar geleden had ik de moed om hem te verlaten. Mijn leven kan nooit meer normaal zijn . Ik krijg angstaanvallen , ik hoor geluiden van het huis waar wij woonden, Ik vindt mezelf walgelijk, laf, voor niets goed. Ik huil nog elke dag . Alles kan mij triggeren om in het “LEVEN ” met hem te hervallen. Ik vertrouw niemand meer . Komt dit nog ooit goed ?
Kan het zijn dat een narcist wel altijd lief is voor zijn kinderen? Mijn ex is een verborgen narcist en door zijn toedoen wilde mijn dochter jarenlang geen contact met mij. Sinds dit jaar (13 jaar later) proberen we dit voorzichtig te herstellen, ze heeft nu zelf 2 kinderen. Maar ze heeft haar vader op een voetstuk staan en we kunnen het dus niet hebben over de oorzaak. Met mijn andere dochter heb ik altijd goed contact gehad maar ook zij is loyaal naar haar vader en gelooft mijn verhalen niet echt, ook niet met voorbeelden over vroeger. Ik ga hier ook niet te veel op door, omdat ik geen ruzie met haar wil en ook niet wil dat zij uzie krijgt met haar vader of zus.
Ook toen we nog een gezin waren vertoonde mijn ex niet het gedrag naar de kinderen waarover ik steeds lees, al bemoeide hij zich niet echt met de opvoeding en deed hij vooral alleen dingen met de kinderen die hij leuk vond. Na de scheiding was hij de vader waarmee de kinderen leuke dingen deden en was ik nog meer de opvoeder.
En het is hem dus gelukt om mijn dochter tegen mij op te zetten, maar dat was natuurlijk bedoeld om mij dwars te zitten, al heeft hij zijn dochter haar moeder ontnomen. Maar volgens haar heb ik van alles verkeerd gedaan in haar opvoeding, al heeft ze geen echte voorbeelden. Bovendien zegt ze dat haar vader juist tegen haar zei dat ik een goede moeder was. Ik weet dat hij ontzettend goed kan manipuleren maar ik begrijp dit toch niet goed. Zijn kinderen hebben nu vooral met hem te doen, omdat zijn vriendin hem ontrouw is geweest en hem heeft verlaten.
Is dit een verhaal dat iemand herkent? Want ik begin (alweer) aan mezelf te twijfelen.
Niet aan jezelf twijfelen hoor, een narcist is een meester manipuleerder, of hij het nou met opzet doet of niet. Heel erg jammer dat je dochters zo in hem geloven. Hij moet dus ergens wel intelligent zijn, anders was hij wel eerder door de mand gevallen! Er schijnen zelfs narcisten te zijn die zich bewust zijn van wat ze doen…en dit ook willen veranderen, helaas klinkt het niet alsof jou ex man in deze categorie valt. Kan je alleen maar aanraden om in jezelf te blijven geloven. Ga nooit meer op de bed rand zitten denken of het dan misschien echt aan jou ligt, dat is namelijk niet zo! Wees lekker goed met je dochters en denk niet meer over hem na, dat zal je het gelukkigst maken!
Het verdwenen zelf is van toepassing op de narcist. Dit maakt dat hij of zij narcistisch gedrag nodig heeft om te maskeren en compenseren.
Het kan zijn dat hij of zij eigen kinderen beschouwd als verlengstuk van het ego. ….
Daarom verplaatst hij of zij zich wel in hen en kan ook leuke of zelfs lieve dingen doen met hen….
Tegelijkertijd past het in het plaatje dat jij wel uitgespeeld wordt richting de kinderen.
Hen wel in verwarring brengt.
´Jij bent een goede moeder´…dat is toch fantastisch om zijn eigen straatje schoon te vegen? De kinderen zullen hem eeuwig verdedigen dat hij juist iets positiefs over jou zei dus hoe kun je nu zo over hem denken…
Ja meestal zijn ze intelligent, of als dat niet zo is, vooral slinks….
Twijfel niet aan jezelf, blijf helder kijken, en blijf mentaal bij jezelf en je kinderen.
Over de vraag is een narcist zich bewust van wat hij of zij doet? Ik kom net uit een zeer pijnlijke uit met ik met grote zekerheid een verborgen narcist is. Wat mij is opgevallen bij haar is dat ze ‘zich niet bewust’ was van wat ze deed juist inbracht in discussies om haar gedrag goed te praten. Dan hoefde se ook niks te veranderen dan wel was dat weer een reden om nooit iets toe te hoeven geven, want dat ging ook altijd samen met een soort ‘geheugenverlies’. Totdat ik er op een gegeven moment genoeg van had na 8 jaar misbruikt te hebben. Toen was het opeens wel zo. Kon ze zich opeens wel iets herinneren. Ik stonk er nog in ook. Waardoor het nog een gruwelijke extra maand aan de relatie werd toegevoegd. Toen was ik echt ‘genezen’ van haar. Ze gaf alleen dingen toe waarvan het haar uitkwam om mij te manipuleren. En dan bleek ze niet de beste herinnering te hebben van wat ze nu dan weer wel had gedaan. Moeilijk uit te halen dus of ze dit nu echt weet of doet alsof ze het weet als het haar uitkomt.
Ik vraag mij af of je niet verschillende gradaties hebt qua narcisten. Van sommige verhalen schrik ik echt hoe men om gaat met kinderen of hoe agressief een narcist kan zijn. Echter, ik ben ook een narcist (pas de diagnose gekregen), maar ik ben niet hard of gemeen tegen mijn kinderen. Absoluut niet zelfs. Mijn vriendin bedreig ik niet, sla ik niet, etc. Wél kan ik behoorlijk fel en soms gemeen reageren. Dit wil ik nu stoppen. Als je googled dan zie je ook dat er meerdere type narcisten zijn. Van ronduit gevaarlijk (psychopaten) tot stille narcisten. Ik wil hiermee alleen maar zeggen dat ‘dé narcist’ niet bestaat. Ik ken wel een man die een extreme narcist is en die heeft gewoon een plaat voor zijn kop, geen vrienden meer, geen baan meer, geen inkomsten meer en zijn vrouw moet werken voor de kost en nog…. vind hij zichzelf de koning.. ongelooflijk.
Als ik je verhaal lees, dan denk ik dat je een foute diagnose heb gekregen. Heb je al ooit aan autisme gedacht ? Die diagnoses worden vaak foutief verward met elkaar…
Ik heb verschillende narcisten ontmoet die allemaal wisten dat ze het waren.
Ik herinner me nog met mijn moeder met de boot naar Stavoren te zijn geweest, ze ging daar alleen even rondlopen en toen ze terugkwam zei ze: ik heb daar met een vrouw gepraat die net zo is als ik! Wat dat dan was, dat wilde of kon ze niet zeggen.
We waren thuis geabonneerd op een blad waarin het veel over psychologische onderwerpen ging en zei een keer: ‘ ‘je bent ook zo gevoelig!’ Ik vond dat toen best een aardige opmerking maar later begreep ik dat narcisten dit vaak zeggen om hun pestgedrag goed te praten. Ik vond dit geen opmerking voor haar, ik denk dat ze dat had gelezen. Narcisten lezen over narcisme en reken maar dat ze het herkennen! Mijn moeder las veel tijdschriften en kranten.
Ik denk dat ze veelal vanuit een soort van dwangmatigheid handelen., maar ze weten heel goed wat ze doen en wat ze aanrichten. Toen ik uit huis was, maakte mijn moeder opmerkingen alsof ze wilde checken wat ze had gelezen over dochters van narcistische moeders. Bijv: je denkt snel dat je overlast veroorzaakt? (bij benedenburen), en: ‘Als je hier naartoe gaat (ouderlijk huis) stel je je er altijd veel van voor, maar dan valt het weer tegen? ‘ Allemaal dingen waarvan je denkt: hoe kómt ze erop? Gelezen wellicht dat een kind altijd hoopt dat het beter wordt en zijn/haar best blijft doen.
Ik ben ook helaas bekend geraakt met het verhaal van narcisme zij een vrouw in dit geval, in het begin ging het allemaal zo als in de welbekende verhalen van aantrekken en gespeelde charme. Ik viel voor een voor een prachtige vrouw maar wist toen nog niks van het woord narcisme af, door filmpjes ben ik er achter gekomen dat er iets niet in orde was en zo ben ik een beetje achter dit verhaal gekomen.
Een heel gedoe van leugens manipulaties verdraaiingen van de waarheden iets waar ik zelf machteloos tegen stond om dat zij mij speelde tegen haar familie en ik eigenlijk de gene was die het allemaal fout deed. Ook werd constant de schuld bij mij neergelegd ik had dit en had dat eindeloos. Ik zelf nog al een HSP dus je snapt al hoe dat gaat je trekt het je aan en je gaat ook geloven dat het aan jou ligt en tot op de dag vandaag voelt het nog steeds zo iets waar ik heel veel last van heb.
Als gevoelig persoon is dit de grootste nachtmerrie die je kan treffen en zo vernietigend.
Mijn wens is ook echt dat er veel meer aandacht komt voor narcistisch mishandeling / misbruik.
Nadenkend over deze vraag, ontdek ik iets geks aan deze vraag. Ik denk wel dat mijn pleegmoeder het precies en bewust wist allemaal maar tegelijkertijd in een soort radicale ontkenning is, niet alleen naar de buitenwereld maar ook naar zichzelf toe. Zo wist ze dat een pleegkind als ik een kwetsbaarheid had op veilig hechten en dus werd er wekelijks wel een aantal keren gedreigd met mij ‘weg doen’. Dat dreigen gebeurde te pas en te onpas, ook op een ogenschijnlijke gewone dag zonder vreemde aanleidingen.
Het gebruik van deze kwetsbaarheid om me te pijnigen is doelbewust geweest. De ontkenning zit hem er alleen vervolgens in dat ze dit bewust doet om me te pijnigen. Het is immers niet zij die mij pijnigde maar ik heb haar gepijnigd, waarom ze dit wel moest zeggen. Het ontbreken van ieder spoortje van emotionele steun is eigenlijk een vorm van kindermishandeling, maar dat was natuurlijk niet omdat ze mij ervan weerhield, het was natuurlijk omdat ik daar niet om vroeg (lees smeekte). Maar dat spelletje was ook een hele valse. Want in het verleden had ik dat regelmatig gedaan maar dan zou ze me weer afstoten, afwijzen, en frustreren om me opnieuw te pijnigen. Edoch.. lag altijd alles aan mij. En dat is de ware en heuse ontkenning, wat ze (denk ik) ook naar zichzelf toe ontkent. Het is net als een soort selectief geheugen: Je wist gewoon wat je niet bevalt of verdraait het en zet het weer terug in je bewustzijn. Dit verdwijnen of veranderen van de waarheid is denk ik alleen mogelijk wanneer je met een deel van jezelf niet in contact staat en deze kan dus ook onbewust aan allerlei touwtjes trekken en je dingen laten doen, die je niet van jezelf herkent. Ik heb al een keer iets beschreven over ‘soul los’ waar dit op aan sluit. Het verlies van een deel van jezelf waar je vervolgens niet meer bij kan. Of het nu een deel is dat al kwijt was of niet. Het structureel ontkennen van delen van jezelf en het daarmee gepaarde gedrag werkt vervreemding in de hand. Vervreemding van je omgeving, maar ook vervreemding van jezelf. Ook ik heb dingen gedaan waar ik achteraf niet trots op ben, maar ontkennen van deze dingen naar mezelf toe heb ik niet gedaan. Ik heb er daardoor ook van kunnen leren, en dat is nu precies wat een narcist eigenlijk nooit kan. Is het dan nu onbewust of bewust? Ik denk dus dat het deel van hen dat ze ontkennen het bewust doet en het deel van ze dat ze wel erkennen, het niet weet.
Goede analyse! Het is inderdaad een vraag die moeilijk te beantwoorden is. Enerzijds doen ze dingen bewust. Ze plannen hele gemene acties. Maar de pijn van de ander voelen ze niet, en ze maken zichzelf wijs dat ze niets verkeerd doen.
Inderdaad, een normaal mens leert van de eigen fouten. Maar een narcist ontkent ze gewoon en wordt razend wanneer iemand ze daarop aanspreekt.
Hoi Saar,
Je hebt al weer een tijd geleden je analyse hier neergezet. Maar ik denk ook een hele goed.
En Herman. Ik denk dat het zelfs nog erger is dan jij zegt. Als normaal mens heb je zelfreflectie. Een Narcist heeft deze helemaal niet. Is zich er niet eens van bewust dat hij je ook dingen kan vragen zonder conflict of dreigementen.
In mijn jeugd heb ik verschillende malen in een auto met een koffertje gezeten, op weg naar het kinderhuis. Een toneelspel, wel is waar. Maar 1 om je er goed van te doordringen hoe veel macht ze hebben over jou.
Ik heb het hier over mijn vader. Mijn vader kan alleen maar dreigen als er iets gebeurd dat hij anders wil zien. Hij maakt uiteindelijk met iedereen op de zelfde manier ruzie. Dreigen, dreigen en nog eens dreigen. En het maakt niet uit of je een kind, vrouw familie of toevallige voorbijganger bent.
Als ze een zwakte bij je ontdekken, dan weet je 1 ding zeker. Die zal misbruikt worden. Op het moment dat jij geen verweer hebt. Ze denken dat ze winnen. Maar uiteindelijk zijn zij de verliezer. Uiteindelijk komen ze zelf in de ondergeschikte rol. En dat is het moment, dat niemand nog medelijden met ze hebben.
Mijn ouders zijn uiteindelijk alles kwijt geraakt. Mij, mijn broer. Ze denken dat ze mijn zus nog hebben. Maar ik weet uit de mond van mijn zus dat die 25 jaar geleden slimmer was dan ik. Zij is op grote afstand gaan wonen, en komt alleen langs als zij er zin in heeft. En dan meestal nog zo kort mogelijk.
En nu zijn ze zielig. En kunnen niet reflecteren waarom het is, zoals het is. Als je bedenkt, is het eigenlijk heel erg zielig. Maar wat ze allemaal gedaan hebben, daardoor krijgen ze geen medeleven. meer.
Dus jouw vader deed dat ook, dreigen met je wegdoen naar een tehuis. Dat deed mijn vader ook. Al toen ik net op de lagere school zat. Hij zei dan dat ‘ze’ me zouden komen ophalen en dan misschien wel nooit meer terug naar thuis zou mogen komen. Dat geeft zoveel angst he? Als je klein bent.
Je bent altijd bang om wat fout te doen en dan opgeruimd te worden. Elke dag kan je laatste zijn in het gezin waar je van houdt. Want mijn moeder en zusje waren lief. En ook mijn vader had wel eens zijn goede dagen en dan kon hij hartstikke leuk zijn.
Dat was ook het verwarrende. Hoe kon mijn soms zo leuke vader ook zo’n beest zijn. Die je zomaar dagenlang de stiltebehandeling gaf. Je dagelijks treiterde, je letterlijk probeerde dood te maken.
Of onze beesten doodsloeg, die beelden en geluiden zitten altijd nog in mijn hoofd.
Nu ik dit schrijf besef ik het pas. Dat waar papa mij, het rotkind, vroeger mee bedreigde zijn goede leuke kind, mijn zus, later is overkomen. Vanaf 1989 heeft mijn zusje in inrichtingen en tehuizen gezeten. Waar ze is misbruikt. Zoals in die instellingen de gewoonte is, zo bleek.
Ze is nu dood, ligt in een graf dat elke keer weer overwoekerd wordt door de klimop op het graf naast haar. Dat is wel passend. Mijn zusje is haar leven lang overwoekerd geweest. Thuis, in de tehuizen en nu in haar graf.
Net als bij jou speelt onze vader nu ook de zielige oude man. ‘Die geen contact meer kan krijgen met zijn enig overgebleven dochter’. Dat vertelde n.b. de loodgieter aan mijn buurvrouw, toen hij bij haar aan het werk was. Dat had hij van mijn vader gehoord. Die verhalen gaan nu dus over het eiland. Gezellig.
Tja, je kunt er niets aan doen. Als je er tegen anderen over praat is het als wrijven in een vlek. Je maakt het alleen maar erger. Mensen snappen het niet en gaan de dader verdedigen, vergoelijken alles. Zelfs zijn bloederige gewelddadigheden.
Kan het zijn dat een narcist wel altijd lief is voor zijn kinderen? Mijn ex is een verborgen narcist en door zijn toedoen wilde mijn dochter jarenlang vanaf haar 19e (2 jaar na de scheiding) geen contact met mij. Sinds dit jaar proberen we dit voorzichtig te herstellen, ze is nu 33 en heeft zelf 2 kinderen. Maar ze heeft haar vader op een voetstuk staan en we kunnen het dus niet hebben over de oorzaak. Met mijn zoon heb ik altijd goed contact gehad maar ook hij is loyaal naar zijn vader en gelooft mijn verhalen niet echt, ook niet met voorbeelden over vroeger. Ik ga hier ook niet te veel op door, omdat ik geen ruzie met hem wil en ook niet wil dat hij ruzie krijgt met zijn vader of zus.
Ook toen we nog een gezin waren vertoonde mijn ex niet het gedrag naar de kinderen waarover ik steeds lees, al bemoeide hij zich niet echt met de opvoeding en deed hij vooral alleen dingen met de kinderen die hij leuk vond, bijv. naar het voetbalveld. Na de scheiding was hij de vader waarmee de kinderen leuke dingen deden en was ik nog meer de opvoeder.
En het is hem dus gelukt om mijn dochter tegen mij op te zetten, maar dat was natuurlijk bedoeld om mij dwars te zitten, al heeft hij zijn dochter haar moeder ontnomen. Maar volgens haar heb ik van alles verkeerd gedaan in haar opvoeding, al heeft ze geen echte voorbeelden. Bovendien zegt ze dat haar vader juist tegen haar zei dat ik een goede moeder was. Ik weet dat hij ontzettend goed kan manipuleren maar ik begrijp toch niet hij nog niet door de mand is gevallen bij de kinderen, die vooral met hem te doen hebben nu z’n vriendin hem ontrouw is geweest en hem heeft verlaten.
Is dit een verhaal dat iemand herkent? Want ik begin (alweer) aan mezelf te twijfelen.
Misschien ontkennen je kinderen het nog? Of herkennen ze zijn gedrag nog niet? Bij mij heeft het ook tot rond mijn 50ste geduurd voordat ik eindelijk zag wie/wat mijn vader eigenlijk was en is.
Bij mij heeft hij ondanks alles tot mijn veertigste nog op een voetstuk gestaan. Deed ik alles voor hem. Pikte zelfs alle angstaanjagende dingen die hij zei. Ook omdat ik niet zag en niet erkennen kon wat voor een beest die man eigenlijk is. Want je komt ook uit zo’n man voort. Dat is toch ook wel een punt. Al heb je dat eerst zelf niet door allemaal.
Inzake het “voortschrijdend inzicht” en het feit dat narcisten bewust zijn van hetgeen ze doen:
ik heb ruime ervaring met slechts 1 narcist: mijn moeder.
Mijn conclusie: m.i. is zij zich er in elk geval wél van bewust.
Als er van haar kant reactie komt dan wordt er altijd van alles en iedereen bij gehaald.
Onder andere mijn vader (20 jaar terug overleden), hoe goed andere mensen wel niet zijn enz enz.
M.i. allemaal (in)directe steken onder water, mij een schuldgevoel aan pratende. (althans, poging tot)
Waarom zou ze immers mijn vader na al die jaren er nog bij betrekken? Ze is blijkbaar van mening dat ze me daar op (emotioneel) kan pakken, helaas voor haar ben ik na 20 jaar wel over zijn overlijden heen.
Enfin, er zijn voor mij genoeg aanwijzingen dat ze bewust is van hetgeen wat ze aanricht.
De reacties zijn allemaal van dien aard dat er bewust gelogen wordt, de woordkeuze wel erg selectief/bewustis gekozen etc.
In mijn specifieke geval ben ik dus van mening dat ze willens en wetens en op vele fronten de boel bewust terroriseert.
Soms twijfel ik hier ook wel weer aan, maar onder de streep weet de narcist in kwestie wat ze doet.
Ik kan uiteraard niet spreken voor andere gevallen.
Zo herkenbaar!
Ze weten wel degelijk hoe ze iemand het hardst kwetsen en doen dit ook… maar dat er iets mis is met hen, absoluut niet… ZE ZIJN IMMERS PERFECT EN VEEL BETER DAN DE REST…
Ik heb 2.5jaar een relatie gehad met zo ene en 3jaar om er vanaf te geraken.
De eerste 3 maand had hij blijkbaar nog eentje RESERVE.
Daarna moest het nog 3 maand geheim blijven en gingen we naar andere grootsteden zodat niemand ons hier zag. En dan was het narcistisch gedrag al bezig zonder dat ik het herkende of tegen opgewassen was.
In cafe moest een man maar iets zeggen of 2 x me durven aankijken en ik had de volle lading van beschuldigingen toen we buiten waren, plus dat hij tekort gedaan was omdat hij bij zo een HOER zat als ik.
Steeds mocht ik kiezen waar we heengingen maar uiteindelijk kwamen er discussies van 3u lang omdat hij ergens anders wou en dus ZIJN ZIN moest zijn.
En dan… !! Toen er RUZIES ONTSTONDEN GING HIJ ME WEL “EEN LESJE IN NEDERIGHEID LEREN” EN BEGON ZIJN VRIENDINNETJES VAN OP FACE BOOK TE CONTACTEREN OM ME TE VERNEDEREN…MAAR DAAR STOPTE HET OOK NIET. Uiteindelijk ging hij der ook met neuken. Zodat het beeld duidelijk werd wie de baas, de heerser… DE KONING was!
Uiteindelijk ,na een zware ruzie weer en machtsvertoon in de auto, na een concert…toen ik het beu werd nadat ik een mes tegen mijn keel gekregen had en naar achteren kroop…had hij mijn onderbenen bont en blauw geklopt.
En nog een staaltje na een zware ruzie om zeker te zijn dat hij me echt kwetste en vernederde; toen ik savonds een homeparty ging doen met juwelen en thuis kwam en 2uur sliep…kreeg ik telefoon of ik hem wilde gaan oppikken in een andere gemeente… hij was in een hoerekot van bil gegaan met een negerin voor 350€… dus dan weet ge toch hoe ge iemand kwetst e? En nog steeds zichzelf erna proberen uitpraten en mij de schuld geven, WANT IK HAD RUZIE GEMAAKT…
En intussen me telkens zwaar in de greep houden met pure laffe lage chantage… en ik kon geen weg uit… dacht ik toen.
En dan het laatste op het rijtje van vernederingen…. weer ruzie, me weer een lesje willen leren…en toen kreeg ik een uur voor ik op reis vertrok een sms dat hij een relatie met zijn ex-schoonzus ging starten. Waar hij ook 6 maand bij was en dan weer wou terugkeren…
Helaas was het lesje goed aangekomen maar had de tegenovergestelde werking bij mij en het besef en het tegenvechten was aangebroken…wat met extra veel uitspattingen en uitvallen van zijnentwege gepaard ging… maar de psychische aanvallen had geen vat meer want ik had iets gevonden waar ik hem met kon chanteren… en heb hem tijdens 3 jaar laten voelen wat hij me soms aangedaan had… en waarbij hij in het stof gebeten heeft ipv ikzelf… en ook niet zo goed met om kon als ik want hij nam dan nog meer pillen en drank als ervoor… een harde 3 jaar om er van los te komen tot uiteindelijk … rust… maar een nieuwe relatie? Of ik dat kan… vrees dat de schade emotioneel daarvoor te groot was.. het vertrouwen en geloof in de mens is weg…
Hallo, even op wat bovenstaande items. In deze spreek ik vanuit mijn ervaring met een narcistische vrouw. Naar mijn mening hebben zij daar een radar voor. Mijn ex was altijd anti haantjesgedrag. Haantjes zijn niet haar potentiële slachtoffers want ze zou maar eens de verkeerde tegenkomen. Ze gaan meer voor het zachte karakter maar niet te verwarren met soft want die kunnen niet voeden. Graag ook slachtoffers met een verleden want die staan in de strijd al met 1-0 achter. Het is inderdaad gebrek aan emphatie en daarom heb ik mijn twijfels of ze het zelf weten want je wil toch niet zomaar iemand kwetsen. Denk hier bij ook aan sadisme. In combinatie met machtbelust en ego zou je idd zeggen dat ze het besef hebben. Zowel psychische en fysieke mishandeling is strafbaar. Psychische mishandeling is moeilijk aan te tonen en te bewijzen. De makkelijkste manier om een narcist aan te pakken op psychische mishandeling is stalking. Een narcist zal altijd stalken (controledrang) en met de huidige sociale media is dat ook de makkelijkste manier maar ook meteen de valkuil. Bewaar alles en met name datum en tijd. Wordt je lastig gevallen eenmaal reageren dat je er niet van gediend bent en deze sommeert er mee te stoppen. Daarna vergaren en je hebt een waterdichte zaak.
Ik kan dit hele verhaal beamen. Inderdaad moeten de beoogde doelwitten op z’n minst iets uitstralen dat ze eenvoudig supply zullen leveren, maar die supply moeten ze ook daadwerkelijk hebben. Sterk maar een goed hart, dat is aantrekkelijk voor ze. Des te grappiger vind ik het – nu achteraf – dat narcisten en borderliners in wezen best domme wezens zijn. Als ze jou in een oogopslag denken helemaal doorgrond te hebben, dan kunnen ze later nog eens voor verrassingen komen te staan. De beste manier om ze weg te krijgen is niet negeren, dan kun je de komende jaren nog genoeg anonieme telefoontjes verwachten en ander hoover-gedrag. De beste manier is echt om een dossier met bewijs aan te leggen voor het geval je jezelf later hebt te verdedigen. En met dit dossier achter de hand kun je ze emotioneel gaan pijnigen door hun gedrag en jouw beweringen daarover te delen met hun omgeving, daar waar het pijn doet. Daar hoef je je niet slecht over te voelen, je doet dat immers uit zelfbescherming. Ik zeg dit wel vanuit het standpunt van iemand die zijn twee narcisten nooit heeft laten samenmengen met de rest van zijn leven: dit advies is te kort door de bocht voor mensen wiens narcist een familielid betreft. Ook narcisten op werk moet je iets anders aanpakken.
Geestelijk geweld zeker, al daagt je besef dat dat ook geweld is pas veel later… Met een blauw oog of ander fysiek geweld zou je kwartje immers vallen. Dan zou het zichtbaar zijn voor de buitenwereld. Maar net dat wil de narcist vermijden..
Dat weet ik nu (pas), vele jaren na de breuk. En na veel literatuur (vooral hier!).
Munchauser Proxy ook. Ik val haast van mijn stoel. Ook dat hier te lezen! Mijn ex slingerde me dat verwijt recent naar hoofd toen onze dochter, compleet uitgeput, het contact met haar vader even on hold wilde zetten. En ja, hij had veel over dit onderwerp gelezen en een hoop mensen (het waren er altijd veel, no matter what) hadden beaamd dat de vork zo aan de steel zat. Ik vroeg me verdorie bijna opnieuw af of ik ergens schuld aan trof …of ik in de fout ging….
De geschiedenis herhaalt zich zo makkelijk.
Mijn dochter krijgt nu professionele begeleiding, waarin één en ander gelukkig reeds gekaderd is. Ik geloof erin dat zij zich zal kunnen wapenen. Maar als kind (mogen) scheiden van een ouder, dat is toch minder evident..
Hallo allemaal.
Het ergste is toch wel dat ze er keer op keer
mee wegkomen.
En elke keer weer een iemand kapot maken.
Daar zou een straf op moeten staan.
Gr Deborah
Vind ik ook. Volgens mij is geestelijke mishandeling ook strafbaar, alleen is het bewijs moeilijk. Vaak zijn het gladde praters en en weten ze anderen om hun vinger te wikkelen. Het is sowieso een lastige zaak waar justitie liever niet haar vingers aan brandt.
Is een narcistische persoonlijkheidsstoornis een aandoening (ziekte). Zo ja, kunnen we dan de ‘narcist’ toerekeningsvatbaar beschouwen en/ of bestraffen?
Ik heb zelf het vermoeden een relatie te hebben (gehad) met een persoon met tenminste vijf narcistische kenmerken. En ja, ik heb daar nog steeds last van, eigenwaarde tot 0 gedaald. Naast het feit dat het mij helpt om gedrag te duiden vraag ik me ook af of je een aandoening (ziekte) dient te bestraffen.
Volgens mij heeft de narcist bestraffen geen enkele zin. Ze vatten het niet. Of ze vinden het leuk, dat zie ik wel bij mijn verborgen narcistische buurvrouw.
Ze pikt haar prooien zelfs op van de straat om ze psychisch te kunnen misbruiken bij haar thuis. Dan mogen ze in haar huis slapen en dan kan zij hen psychisch uitmelken.
Haar prooien gaan zichzelf verdedigen tegen haar onnavolgbare woordenbrij en blijken er vaak niet tegen op te kunnen. Daarna gedraagt ze zich als een vergevende God.
Net als mijn vader. Die deed dat ook. Hij stookte je via gaslighting op tot je helemaal over je toeren was en dan was het “rustig maar, rustig maar”. Dan vierde hij zijn teugels, deed daarna alsof jij niet goed snik was.
Ze zijn als teflon, die narcisten. Je kunt alleen maar vluchten, ver weg van hen. Als je ooit denkt dat er nog hoop is? Dan heb je het mis.
Hoe langer je hoopt op betere tijden, hoe langer je je eigen lijden rekt.
Awel, ik heb dit geprobeerd, ik dacht hem te kunnen helpen. Ik lichtte, dokters, psychologen en psychiaters in… maar raad eens wie geloofd werd en wie niet? Idd… de narcist… ik ben nu op het punt…let it go… hoe moeilijk ook…
Dit is geen leven meer… en zoals Einstein zei… als je blijft herhalen wat je weet en het resultaat blijft hetzelfde, kies dan een andere oplossing… tot je een ander resultaat krijgt.
Maar idd van mij mogen ze ook met een label op hun kop rondlopen…
Ik ben kapt gebroken door m’n narcistische moeder
Ze maakt m’n leven kapot
Zit te stoken in m’n huwelijk
Het frustreert haar zo dat ik haar ontmaskerd heb maar Dat im ware aard heb gezien
Ik heb mijn gezin altijd op een laag pitje gezet om er maar voor haar te zijn en erktnnig te krijgen die ik nooit zou krijgen want niks is goed!!!
Mijn siblings heeft ze uit elkaar gespeeld met haar gemene praktijken zodat ze haar gang kon gaan met spelletjes
Ii heb veel geduld gehad totdat de maat vol was
Ze wilde alkes bepalen mijn leven sturen mijn vrienden uitkiezen of beter gezegd ik mocht van haar geen vrienden hebben want alleen haar vrienden waren goed
Ik als volwassen vrouw met 3 kinderen liet mijn leven bepalen door mijn moeder.
Maar genoeg was genoeg ze ging zo ver dat ze mij opfokte mijn schoonmoeder niet mocht komen
En ik de baas moet spelen bij m’n man dat ze niet mocht komen . Ik moest geld opzij zetten en aan haar geven. Ik moest geld afpakken ik moest alles met haar bespreken. Bij haar kan alkes wel want zei is m’n moeder!! En ze vind dat zei het recht had
Mijn schoonmoerr een aanstelster en denk maar niet dat ze mij of haar zoon lief is maar buit mij uit.
Elke dag vielen stukjes op de plek , elke dag zag ik hoe m’n man geduld had en zijn mond hield en dacht laat naar gaan.
Totdat ik besefte dat ik mijn man en kinderen zou kwijtraken .
Ze bleef maar door gaan dn doorgaan totdat ik dacht nu is het afgelopen
Mijn vader is mijn held maar ook zo misbruikt door m’n moeder
Ze geeft een middelvinger aan m’n vader waar m’n man bij is
Scheld hem uit heeft totaal geen respect voir mijn vader
Zei wilt dat ik ook zo ben en de baas ben!!!
Ik hen 3 zussen die gescheiden zijn
Ga niet zeggen dat haar schuld is maar wel aanleiding
De tips die haar hoorde geven mijn oren klapperde
Ik dacht ii bemoei me nergens mee
Keer op keer dacht ik dit klopt niet dit hoort niet
Ern moeder moet blij zijn voor haar dochter als haar man haar goed behandeld
Zei was duidelijk jaloers en vernederde mij
Ze kon het niet uitstaan als ik met m’n man op pad was of ook masr met iemand
Elke keer zocht ik erkenning maar helaas
Toch heb ik haar altijd bijgestaan waar ik ook nooit spijt van heb
Mijn siblings rn vooral m’n broers doen niets rn toch kunnen ze niets fout doen
Ze beschermd ze altijd en zijn in haar ogen altijd zielig
Ik heb besloten om afstand te nemen en dat was het begin van een ware hel
Elke keer als ik bel zoekt ze een aanleiding im ruzie te zoeken
Ze scheld me uit en ik deug niet laat me gebruiken door m’n man
En mijn man deugd niet terwijl hij ze met alles heeft bijgestaan
Niks was goed niets !!
We hebben afgelopen week met ruzie opgehangen en ik snap nietwat ik gedaan heb
De maat is echt vol
Blijf gewoon bellen omdat ons geloof het opdraag
Maar ik krijg mijn moeder alleen gelukkig als ik ga scheiden en mijzelf als voetveeg laat gebruiken en zei kan besturen
Ik trek dit niet mijn arme man zoveel geduld
Nu zijn mijn siblings ineens geweldig die nooitnaar hebben omgekeken
En sarcastisch zegt dat ze haar leuke dagen gaan bezorgen
Ipv dat ze zorgt de kindrefn bij elkaar te brengen is ze aan het uitspelen
Ik weet dat ik niks verkeerd heb gedaan en altijd voor haar heb klaargestaan maar nu ben ik dus de boosdoener omdat ik niet deug in haar ogen
Mijn hart is gebroken
Omdat ik niet snap dat een moeder haar dochter wilt kapot maken en zit te stoken in haar huwelijk
En ze denkt dat ze alle recht heeft
En ja we kunnen zeggen ze is ziek en ze kan er niks aan doen maar ik ben op gebroken ik kan de hel niet meer aan
Elke telefoongesprek ben ik bang dat het escaleert
Omdat ze inhet buiten land is zit op bezoek gaan er niet bij maar dat is ook beter zo
Ze is zo verkeerd bezig niet alleen met mij maar ook roddelen over mensen whatsup gesprekken doorsturen satnik denk mama je bent 70 jaar ga iets nuttigs doen dan roddelen over mensen en alkes dn nog wat doorsturen
Nou dat had ik nooit moeten zeggen
Dan is ze ineens ziek en is goed in het faken van ziektes als ze even geen aandacht krijgt
Ik weet geen uitweg meer echt niet
Ekke dag vraag ik god in mijn gebed het lijkt erop dat ze erger wordt
Ik ben zwaar teleurgesteld
Probeer mooi weer te spelen bij m’n gezin maar ik weet hoe ik deze onrecht voel
Bedankt voor het lezen
Jou verhaal is precies mijn leven. Alleen betreft het bij mij mijn schoonmoeder! Alles doen om ons huwelijk kapot te krijgen. Ze praat zelfs niet meer tegen haar eigen zoon! Verder is het precies zoals bij jou! Wij hebben alle contact verbroken, anders kom je er nooit van af!
Silvie daar heb je gelijk in maar het contact verbreken is zo moeilijk als het je moeder is. En ook in ons geloof not done is
In ons geloof mag haar gedrag ook niet en om mezelf te beschermen is dat ook niet verkeerd . Het probleem is stel dat ik dat zou doen ze zo voor de deur zou gaan schreeuwen schelden, inspreken als ik niet opneem met alle scheldwoorden die ik nog nooit gehoord heb en ik denk zelfs dat ze me ook nog eens flink zou gaan mishandelen. Dit klinkt ongeloofwaardig maar het is echt waar. Toch mag dit geen reden zijn om daardoor het contact niet te verbreken maar het voelt wel zo
Ja eens met Freddie. je mag van haar af willen komen, daar is niks mis mee. Ik zelf ben van mening dat de vrouw die je moeder had moeten zijn er al lang niet meer is. Waar jij naar kijkt is iets anders, maar geen moeder. Mijn pleegmoeder heb ik lang geleden de rug toe gekeerd. Hoewel ze het na 25 jaar nog probeert via anderen. Maar geen haar op mijn hoofd dat ik met haar om zal gaan. Ze maken het veel te bont. Voor jou is het wel lastig omdat je kinderen hebt en ze via hen ook grip heeft in je leven en je bang bent dat ze gewelddadig kan worden. Toch zou ik proberen om niet te luisteren als je niet wilt luisteren naar haar en de telefoon op te hangen of weg te keren van een gesprek. Als ze gewelddadig is doe je daar aangifte van. Het is keihard grenzen stellen met die mensen, maar zorg zeker ook voor je eigen veiligheid.
Beste Layla,
Ik zit met precies hetzelfde dilemma. Net twee dagen geleden de knoop doorgehakt en slaap ineens als een blok. Ben tot de conclusie gekomen dat het geloof gewoon als een wapen tegen mij is gebruikt in de niet aflatende manipulatie door de jaren.
“Eer je ouders” is nooit bedoeld geweest om jezelf kapot te laten maken door mensen die niet weten wat het betekent gods liefde in je manier van leven toe te passen.
Stop in godsnaam met contact. Die moeder weet überhaupt niet hoe ze moeder moet zijn. Ik heb anderhalf jaar geleden pas ontdekt dat mijn moeder een verborgen narcist is. Zo iemand is puur gif en kan geen liefde geven. Na 3 eerdere breuken, nu eindelijk klaar met haar. Ik wil weer leven en ben dat overleven en lopen op eieren zat. Kijk naar je eigen overleefstrategie, daar ligt je uitdaging. Die moeder is gestoord en verander je niet.
Heel jezelf, zie je vrienden als (gekozen) familie. Nu jij op 1. Zelfzorg , terugvinden van je kracht en ontdekken wie je eigenlijk bent, wat je wil… Ik zit zelf ook nog in dit proces.
Maar laat haar echt los = overwinning voor jezelf en kiezen voor jezelf. Gun je heelheid.
Het is heel simpel. Een zogenaamd gelovige ouder die zijn/haar kind probeert te vernietigen probeert een schepping door de Almachtige teniet te doen. Dat is gewoon slecht.
Layla hoeft niet eens over haar moeder te oordelen. Dat zal de Almachtige doen na de dood. Je mag jezelf beschermen tegen vernietiging van binnenuit. Wat je moeder doet.
Goedeavond Layla, als God zegt eert U vader en Moeder dan bedoelt hij daar normale mensen mee!!!
Niet ouders die jou terroriseren en kapot maken.
De bijbel zegt ook dat ouders hun kinderen niet onnodig moeten frusteren.
Ik zeg dit als Christen in volle overtuiging.
Kies voor jou gezin , kies voor jezelf,
Als jij jezelf laat kapot maken daar heeft niemand wat aan.
Ieder van ons zal voor Gods troon staan.
En verantwoording moeten afleggen voor zijn eigen daden!!
Kappen met die handel voor jij er helemaal aan onder door gaat.
Waar staat in de bijbel dat jij je door een narcistische moeder moet laten mamnipuleren
en kapot laten maken.
Laat die ouwe in haar sop gaar koken!!!
Sorry maar ik wordt hier erg boos van!!
Het geloof draagt je zeker op om je ouders te respecteren. Maar het draagt ouders ook op om je naaste net zo lief te hebben als JEZELF. En je gaat hieraan onderdoor. Dat is echt Gods bedoeling niet, hij houdt van jou en je gezin en ik ben ervan overtuigd dat je goed voor jezelf dient te zorgen.
Ik heb veel met anderen uit de kerk gepraat en gebeden. En een (tijdelijke) afstand is nodig voor de heling van jezelf. Er zijn genoeg mensen die voor haar zorgen en als ik in praktische zin nodig ben , ben ik er. Maar ik laat me niet meer omlaag praten, dan zeg ik niets.
Ik bid voor jou dat je eruit mag komen! Liefs!
Ik vind het nog steeds moeilijk te verkroppen dat mijn moeder o.a. mij en mijn zus willens en wetens kapot heeft gemaakt. Maar ik weet wel dat het zo is. Een ander kan zich er niets bij voorstellen. een moeder die haar eigen kinderen psychisch mishandeld. Ik voel me eenzaam en niet begrepen. Alleen jullie op dit forum weten hoe ik me voel.
Idd ik snap helemaal wat je zegt alleen op dit forum snappen ze het
Ik
Voel me soms zo sterk en soms zo zwak en verdrietig eenzaam.
Ook al heb ik een lieve man en kinderen om me heen . Ondanks de steun van mijn man zie ik toch dat hij het soms niet snapt. Hij zegt dan vergeet het en we gaan verder met ons leven maar zit midden in mijn herstel maar ook weer niet. Omdat ik nog steeds wordt geraakt door m’n narcistische moeder. Door apjes of reacties door de telefoon. Ik doe net of ik het niet begrijp en doe alsof ik de onnozele bel en zei probeert elk moment ruzie te zoeken . Thuis barst ik ik tranen
Klopt. Ze zijn zo geslepen dat het mooie gezicht naar de buitenwereld is. Je gaat twijfelen aan jezelf. Lotgenoten snappen beter waar je mee te maken hebt gehad.
Het is een klote leven geweest. Het daagt je wel enorm uit om in je kracht te blijven geloven en om jezelf de moeite waard te vinden en op te staan. Je moet wel.
Maar leuk is het niet.
Ofdat de narsist bewust een ander pijn doet, dat geloof ik ja.
ik heb afgelopen jaren geleerd dat narcisten bewust mensen uitzoeken die vatbaar zijn en waar ze een makkelijk slachtoffer van kunnen maken.
daarnaast gebruiken ze en gaan ze over de rug van ieder die ze makkelijk kunnen mee trekken in hun waarheden en leugens.
Het liegen word op den duur hun eigen waarheid waar ze in gaan geloven en zichzelf aan optrekken.
daardoor raken ze zo overtuigd dat ieder met hun verhaal mee gaat.
Het slachtoffer is dan kansloos
Klopt helemaal ik vraag me af of mijn ex narcisties was of zware beperking heeft hij zei ook altijd zo zie ik het of dat is mijn beleving heb geen slaag gehad ik werd ook niet in de gaten gehouden wel kreeg ik zere woorden naar me toe
Klopt volledig. Enkel denk ik dat een narcist geen gemakkelijk slachtoffer kiest. Maar net de sterke mensen, mensen die graag gezien zijn door vele en goed van hart zijn. Ze kiezen hun slachtoffer zorgvuldig uit zodat ze zeker uitdaging hebben om naar het breekpunt toe te werken.
Het zou ook kunnen dat de ene narcist een makkelijk slachtoffer zoek, terwijl de ander juist een moeilijker slachtoffer zoekt.
100% herkenbaar