Reeds eerder schreef Herman over hoe bepaalde typen mensen narcisten aantrekken. Wat in dit artikel niet werd benoemd is hoe mensen met ADHD een makkelijke prooi zijn voor narcisten. In deze gastblog gaat Meinte de Groot dieper in op ADHD-ers en narcisten.
Wie is Meinte de Groot?
Ik ben 52 en kreeg op 34-jarige leeftijd de diagnose ADHD. Na jaren mezelf opnieuw uit te vinden, en ermee leren om te gaan, besloot ik 5 jaar geleden om een coachpraktijk te starten voor mensen met ADHD. Helaas heb ik deze vorig jaar weer moeten beëindigen.
Tijdens deze periode van coachen kwam ik erachter dat mensen met ADHD narcisten aantrekken. Dit omdat ze veelal kampen met een vreselijk laag zelfbeeld. Iets waar een narcist dankbaar gebruik van maakt om mensen in hun web te lokken.
Van vier cliënten was het zeker dat ze te maken hadden/hebben met een narcistische relatie. Ik wist er destijds te weinig van om deze cliënten goed te kunnen helpen. Ik ben dus op zoek gegaan naar alle informatie over narcisme die ik maar kon vinden. Ook na het stoppen van de praktijk, bleef deze interesse groot.
Wat is ADHD?
ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder. In het Nederlands wordt het ook wel aandachtstekort-hyperkinetische stoornis of aandachtstekort-hyperactiviteitstoornis genoemd. Het is een aan het DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) ontleende benaming voor een cluster van symptomen.
Meest kenmerkend zijn impulsief gedrag, concentratieproblemen, rusteloosheid en leermoeilijkheden. De symptomen zijn al aanwezig in de kindertijd en werken veelal belemmerend bij het dagelijks maatschappelijk functioneren.
Bron: Wikipedia
ADHD-ers en narcisten
Volwassen mensen met ADHD maken vaak onbewust verkeerde keuzes. Dit heeft vooral te maken met het willen pleasen, het goed willen doen, niet willen falen en het vooral net zo willen zijn als een ieder ander.
Mensen met ADHD zijn vooral gevoelig voor iemand die hen het gevoel geeft dat ze helemaal fantastisch zijn. Ze zullen daardoor nog harder hun best doen om het nog beter te doen, immers goed is nooit genoeg voor een ADHD-er.
Misbruikrelaties
Te vaak zie je ADHD-ers vastzitten in een relatie waar zij soms seksueel, maar vrijwel altijd geestelijk, worden misbruikt. Ze worden voor het karretje gespannen van de andere partij binnen de relatie. En of het nu gaat om vriendenrelaties of liefdesrelaties, ze zullen het misbruik van de ander simpelweg niet zien.
Ze laten zich kleineren, schofferen, voor het karretje spannen en ik ken zelfs voorbeelden van slachtoffers die door de andere partij losgeweekt worden van hun omgeving. Familiebanden worden verbroken en vriendschappen beëindigd. Net zolang tot ze alleen nog maar degene hebben door wie het misbruik wordt uitgevoerd.
Bij een aantal van hen gaan na verloop van tijd de ogen open, waarna ze de relatie beëindigen en daarmee een einde maken aan het misbruik. Doch vervolgens trappen ze blindelings weer in de volgende “foute” relatie. Familie en vrienden verbijsterd achterlatend.
En even voor de goede orde, niet iedere ADHD-er krijgt te maken met dit soort relaties. Maar de kans dat een ADHD-er in zo’n relatie terecht komt is groter dan dat iemand zonder ADHD het overkomt.
Zie ook het artikel: “Narcisten aantrekken – Ben jij een magneet voor narcisten?“
ADHD-ers makkelijke prooi voor narcisten
Als je kijkt naar alles wat ik hierboven heb verteld, de voorbeelden die er zijn beschreven, dan zul je er niet vreemd van opkijken dat veel “liefdesrelaties” van een narcist zijn met een ADHD-er. Voor een narcist zijn zij heel eenvoudig te manipuleren en binnen te hengelen. Die gaan immers heel ver om maar te kunnen pleasen, om er maar bij te horen, om maar aardig gevonden te worden.
Vooral wanneer ze ook nog andere problemen hebben zijn ze voor een narcist een heel gemakkelijk slachtoffer.
En wie is er nu beter in het manipuleren van een persoon, die alles zal doen om erbij te horen, dan een narcist? Zodra de ADHD-er in het net gevangen zit is er geen ontkomen meer aan. Iedereen ziet het verkeerd, iedereen doet achterlijk, iedereen kan oprotten. Het ligt aan iedereen maar zeker niet aan de narcistische partner. Nee, voor de ADHD-er is er op dat moment maar een ding belangrijk… De relatie!
Familie en vrienden worden aan de kant geschoven en de narcist heeft vrij spel. De ADHD-er zit gevangen in het web van een zwarte weduwe.
Na een tijdje zijn ze zover in het web gezogen dat er geen weg meer terug is. Er zullen best pogingen zijn om eruit te komen hoor. Maar de narcist zal altijd terug slaan en de ADHD-er weer binnen hengelen in het web. Waarna het misbruik weer vrolijk verder gaat.
Je kind met ADHD beschermen tegen narcisten
Nu hoor ik ouders met kinderen met ADHD al denken, moet ik mijn kind dan aan een paal vastbinden? Dat natuurlijk niet.
Zoals ik al vertelde overkomt het niet iedere ADHD-er. Maar zolang je als ouders niet inziet dat jouw ADHD kind, gemakkelijk te manipuleren is, impulsief aan relaties kan beginnen, moeite heeft met het beoordelen van oorzaak en gevolg, dan weet je als ouder dat je een extra taak hebt.
Want op het moment dat ze vastzitten in een relatie met een narcist, dan is het vaak te laat om nog in te grijpen.
Voorkomen is beter dan genezen.
Meinte de Groot
Wil je Herstellen van Narcistisch Misbruik?
In dit gratis e-book dat ik samen met psychologe Corry de Rooy maakte geven we 10 tips voor herstel na narcistisch misbruik. Zet de eerste stap naar een narcismevrij leven. Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang gratis het e-book ’10 Tips voor Herstel na Narcistisch Misbruik’. We sturen je geen spam en je kunt je op elk moment weer afmelden.
1 Response to "ADHD-ers en Narcisten trekken elkaar aan"
Het klopt denk ik zeker dat AD(H)Ders narcisten aantrekken. Zo trok mijn moeder ook mijn narcistische vader aan. Bij haar lag het niet aan haar zelfbeeld op die leeftijd meer, want die namelijk erg goed. Tot begin volwassenheid had ze nog wel een lage eigenwaarde en had veel moeite met contact leggen daardoor, ook door ernstige concentratieproblemen uiteraard.
Later was haar eigenwaarde tijdens het volwassen worden juist goed en tot nu toe gelukkig nog steeds, uit haar eigen woorden. Bij haar lag het meer erin dat zij narcisten aantrok, omdat ze geen energie meer over had om haar grenzen te trekken, al wist ze wel genoeg wat haar grenzen waren en wat ze wel en niet wilde. Dat zij narcisten aantrekt, komt bij haar vanwege de concentratieproblemen, het maar doorgaan met dingen, omschakel energie om anders en begrijpbaar op de mensen in de buitenwereld te kunnen aansluiten. Dit kost(te) haar zoveel energie dat er geen fut meer over was om mensen te weren die niet goed voor haar waren, wetende dat iets niet zo fleurig zou uitpakken, maar had dus geen fut meer over om daarnaar te handelen. Vooral verborgen narcisten trekken naar mijn moeder.
Wat ze wel erg had, was een diepe hoop dat ze hem wat gelukkiger of enthousiaster kon maken, al was ze daar vrij onbewust van. Ze wist vroeger uiteraard niet dat het om verborgen narcisten ging. Ze stond in het leven van: ‘Het leven komt zoals het komt, en ik zal er gewoon normaal voor hem (ook mensen) zijn’. Tel dat op bij dat ze verliefd was op mijn vader, en ze daardoor vergat soms tijdelijk, dat dit ongezond zou uitpakken. Wel heeft ze wel altijd een stemmetje afgescheiden in haar achterhoofd gehad vanaf het begin al, dat er iets niet gezond was, al was dat halfbewust. Maar zij zit eerder in elkaar dat ze op de ander zijn behoefte gericht is, dan te handelen naar dat stemmetje of onderbuik gevoel, want eigenlijk heeft zij die juist heel sterk. Ook omdat zij extreem veel moeite heeft om nee te zeggen uit om het niet voor een ander te verpesten. Zelf heb ik ook moeite met nee te zeggen, maar meer om de reden dat ik bang ben voor kwetsing of vernedering als ik een nee verkoop.
Tegenwoordig hebben mensen gelukkig meer kennis op internet over narcisten en toxische mensen, en vaak een meer mondig karakter zich ertegen te verdedigen om zo iemand niet binnen te laten in je leven. Maar dat was in de begin jaren ’80 nog anders, en de maatschappij en mensen waren ook anders en waren er niet bewust mee bezig. Aangezien mijn vader uit de jaren ’20 kwam, was de mening van de man uit die tijd over de vrouw nog erg conservatief vaak helaas, ook dat was wel duidelijk in zijn gedrag, hij kon zo uit het leger komen! Tel daar het narcisme bij op.
Ik ben blij dat mijn moeder toen na heel lange tijd, weer vrij en gelukkig is, en dat de dagelijkse pijn door zijn commanderende gedrag eindelijk voorbij is. Ik durf het bijna niet uit te spreken, maar wil deze gedachte toch uit mijn lijf hebben; Het was echt vele jaren uitzitten tot de vrijheid eindelijk een feit was, niet dat ik mijn vader dood gunde, maar wel dat mijn moeder en ik eindelijk vrijheid hadden en vrij van pijn waren, en vrij om echt te leven, en om te verwerken, voor zover dat lukt.
Haar hele binnenwereld, waar het om draait, maar zelfs ook haar uiterlijk is bijna onherkenbaar veranderd in positieve zin. Een jaar of vier geleden zei iemand tegen mijn moeder, toen mijn moeder gedag zei, schijnt iets van: ‘Ow ben jij het, ik had je niet eens herkent, je loopt helemaal rechtop, jij ziet er stralend uit”, iets van dat haar hele uitstraling en uiterlijk is veranderd ook. Leuk om te horen, en weer een bevestiging dat het toch nog goed is gekomen.