Hoi allemaal,
Ik ben getrouwd met een vrouw die nu helemaal in de ban is van een narcist, zelfs zo erg dat ze wil scheiden na een huwelijk van ruim 21 jaar. Hoe kan ik mijn vrouw haar ogen weer openen zodat ze ziet waar die man mee bezig is en het contact met hem verbreekt voordat het te laat is?
Met wanhopige groeten
Hallo Ard,
Dat is een hele nare situatie waar je je in bevind. Ik vrees dat je haar de ogen niet kunt openen. Je kunt haar iets laten lezen over narcisme, maar het is maar zeer de vraag of ze daarvoor open staat. Iemand die verliefd is ziet nu eenmaal alles door een roze bril.
Sterkte!
Ik ben zo’n vrouw.....volledig gehersenspoeld en toch blijft hij mij aantrekken.....
Ja, ik ken het, gehersenspoeld, die vent zit in heel mijn lijf, verslaafd,
en niet zonder hem kunnen! heb het gevoel dat hij van mij weggaat, vraagt niet meer wat ik allemaal doe. Hoe houden jullie je hoofd boven water ??
Hoi, ik ben pauline nieuw hier en helaas ook helemaal leeggezogen door...
Ik herken ook jou verhaal Ard... ik was getrouwd met de man van mijn 3 kindjes en ons huwelijk stond na wat tegenslagen op nogal losse schroeven en hij heeft hier precies op de goeie manier op ingespeeld om het laatste zetje in de goeie richting te geven en mijn man te verlaten voor hem. Het is iets wat je niet in de gaten hebt op zo'n moment maar kan mijzelf nu nog wel voor mn hoofd slaan dat ik het leven wat ik toen had heb weggegooid.
Nu 2,5 jaar later ben ik erachter gekomen door meerdere malen Burn-out klachten te hebben gehad en het niet meer zag zitten en dat de hulpverlening zei dit is niet goed jij moet hier weg. Zelf zie je het niet en word je er compleet in meegezogen.
Ik zit nog volop in alles om het te beëindigen en hij maakt het mij nu al tot een hel. En hij zoekt alweer een nieuw slachtoffer op tinder...
Ik heb 3 kleine kindjes van 7,5 en 4 en die voelen ook aan alles datver iets staat te gebeuren/veranderen. Het is gewoon bijna niet vol te houden dit. Dagelijks contact zoeken met vragen dingen verzinnen om mij weer stress van te bezorgen waarvan hij weet dat het zn weerslag heeft op mijn kinderen.
Ik heb het niet laten onderzoeken maar ik schijn zelfs vergiftigd te zijn geweest door hem om mij te verzwakken zodat ik hem weer nodig zou hebben. Hoe ver gaat of kan dit gaan... is dit echt nog maar het begin?
Moest dit even kwijt! Hoe ervaren jullie dit en houden jullie dit vol?
Groetjes Pauline
Sterkte Pauline,
Valt niet mee zeker met 3 kleintjes hoop dat er mensen zijn die je kunnen ondersteunen in deze zware tijd
Hallo Pauline,
is allemaal makkelijk gezegd
maar de knoop doorhakken
pff dan ben je er ook kapot van
Dankjewel. Het valt niet mee inderdaad. Ik hoop ook snel een eigen huisje te hebben en rust te vinden.
Veel mensen om hierover te praten zijn er niet en hij heeft het mij zo doen geloven dat ik de mensen om mij heen ook niet kan vertrouwen en dat ze dingen doorvertellen aan hem.
Hij wist ook dingen wat hij echt niet kon weten en bleek hij achteraf dus gewoon opgenomen te hebben. Gesprekken met mijn ambulant begeleidster zelfs.
Daarom ben ik ook hier uitgekomen in de hoop wat erkenning te vinden en evt wat tips te kunnen krijgen of even je ei kwijt te kunnen bij mensen die je begrijpen.
Liefs
hallo
Ik ga voor 2 dagen naar de ardennen, was bedoeld samen, maar hij wil nu niet mee. dus neem een vriendin mee.
hij had al woedeaanvallen, maar nu heeft al gebeld, is razend , buiten zinnen. verwijten dat ik er niet ben voor hem.
weet niet tot wat hij in staat is. heb schrik dat wanneer ik terug ben hij voor mijn deur staat.
witteke