Iedereen is weleens jaloers op iemand. Dat is een volstrekt normale emotie, niemand vindt het leuk als iemand anders je partner probeert te versieren. Doch de jaloezie van de narcist is ziekelijk. Om het onderscheid te maken tussen gewone jaloezie en de ziekelijke jaloezie van de narcist spreek ik in dit artikel van narcistische jaloezie.
Het verschil tussen jaloezie en narcistische jaloezie
Jaloezie is een emotie die wel allemaal weleens ervaren, in de introductie gaf ik daarvan reeds een voorbeeld. Normale mensen kunnen een dergelijke situatie gewoon uitpraten waarna het probleem tot het verleden behoord. Narcistische jaloezie daarentegen is extreem en valt niet uit te praten.
Het een ander niets gunnen is kenmerkend voor de narcistische persoonlijkheidsstoornis. Dat maakt dat ze een ziekelijke jaloezie hebben tegen iedereen die iets heeft dat zij niet bezitten. Dat kan gaan om materieel bezit, goede eigenschappen of aandacht.
De narcist eist een speciale positie voor zichzelf op en heeft daardoor al gauw het gevoel te worden achtergesteld. In wezen is de narcist een lege persoonlijkheid die zichzelf “opblaast”.
Dat maakt dat ze ook ziekelijk jaloers zijn op de goede eigenschappen van gewone mensen. Doch zoals met alles zal de narcist dit nooit toegeven maar juist omdraaien. Niet zij zijn het die jaloers zijn, het is altijd de ander…
Uitingen van narcistische jaloezie
Zoals gezegd is narcistische jaloezie extreem en kan tot woede-uitbarstingen leiden bij de narcist. Ook kunnen er wraakacties volgen. In het bijzijn van anderen zal zo’n wraakactie meestal bestaan uit het uitdelen van een steek onder water. Vaak wordt dit alleen door het slachtoffer zelf gevoeld.
Wanneer iemand anders in het middelpunt van de belangstelling staat kan de narcist een compliment maken en dit meteen weer ontkrachten. Bijvoorbeeld: “Wat een mooie auto heb jij… Er zou alleen een cooler iemand in moeten rijden”.
In relaties is aandacht van de andere sekse vaak aanleiding tot narcistische jaloezie. De partner maakt dan vaak de fout door te denken dat de ander veel van hem of haar moet houden. In werkelijkheid gaat het om controle en macht.
Ook komt de narcistische partner vaak snel met de beschuldiging van overspel jegens de ander. Ook dit is een uiting van narcistische jaloezie. Vaak zijn ze het zelf die vreemd gaan, maar zoals bekend projecteert de narcist zijn of haar slechte gedrag op anderen (Zie artikel “Projectie (psychologie) als tactiek van narcisten“).
Mijn eigen ervaring met narcistische jaloezie
Het is bekend dat narcistische ouders vaak jaloers zijn op hun eigen kind. Persoonlijk heb ik nooit ervaren mijn narcistische moeder jaloers is op mij, maar mijn zus heeft dat des te meer. Zo probeerde onze narcistische moeder een van haar vrienden te versieren en heeft ze uiteindelijk hun relatie kapot gemaakt.
Wat ik zelf heb ervaren is haar jaloezie jegens anderen. Zo heeft ze met verschillende familieleden de banden verbroken omdat ze meende door hen te worden achtergesteld. Dit ging meestal door het schrijven van een brief of door middel van een boos telefoontje waarbij de verbinding werd verbroken voordat de ander wat kon zeggen.
Ook vermoed ik dat de gemene acties jegens mij tijdens de scheiding voortkomen uit jaloezie (Zie “Narcistische moeder – De scheiding“). Ze kon het niet hebben dat ik elke dag naar mijn vader ging. Eigenlijk wilde ze dat ik hem totaal liet vallen, hetgeen ik haar tijdens een van onze laatste confrontaties voor de voeten heb geworpen.
Narcistische jaloezie jegens familieleden
Een zus van mijn vader en haar man hielden na de scheiding contact met zowel papa als met mijn narcistische moeder. Ze zeiden dat ze geen partij wilden kiezen en geen van beiden zouden bevoordelen of benadelen. Uiteraard werd dit goed gecontroleerd door mijn narcistische moeder.
Toen ze op een keer langer bij papa waren geweest dan bij haar was het dan ook foute boel. Ze kregen een brief waarin ze zich voordeed als het slachtoffer en zei diep teleurgesteld te zijn in hun gedrag en geen contact meer met hen wenste.
Toen ze hen enkele jaren later bij een ander familielid trof boden ze aan haar een lift naar het station te geven. Dit weigerde ze omdat ze zogezegd bang was dat ze haar onderweg uit de auto zouden zetten…
De werkelijkheid was natuurlijk dat mijn oom en tante het dan onderweg met haar uit zouden proberen te praten. Ze zou dan moeten toegeven dat haar reactie overtrokken was en dat ze handelde uit narcistische jaloezie. En toegeven is iets dat een narcist nooit doet.
Familieleden bespioneren
Toen mijn zus contact zocht met een zus van onze narcistische moeder was laatstgenoemde des duivels. Middels een boze brief verbrak ze het contact met haar zus (onze tante).
Deze tante had nog wel contact met andere familieleden en hier kwam de narcistische jaloezie weer om de hoek kijken. Toen de vrouw van haar broer jarig was ging mijn narcistische moeder spioneren of haar zus ook op visite was.
Toen ze had gezien dat haar auto daar stond was ze vreselijk boos geworden. Uit wraak belde ze haar schoonzus op, zogenaamd om haar te feliciteren. Doch na de felicitatie zei ze dat ze verder konden barsten en smeet de hoorn erop.
Dit vertelde ze mij destijds vol trots. Ook zei ze dat haar huidige vriend, de weduwnaar over wie ik reeds in een ander artikel vertelde, het een goede actie vond dat ze de verbinding verbrak voor ze wat terug konden zeggen. Hoewel ik het familielid die het betrof niet eens mag vond ik het helemaal geen goede actie. Ik vond het juist laf om op zo’n manier het contact met iemand te verbreken.
Jaloezie overbrengen op anderen
Ook heeft mijn narcistische moeder geprobeerd haar eigen narcistische jaloezie over te brengen op mij. Met kerst 2014 zou ik op eerste kerstdag naar mijn vader. Doch deze belde dat mijn zus hem op eerste kerstdag op had willen halen, of ik ook op tweede kerstdag kon komen. Dat was voor mij geen probleem en dus werd de datum verzet.
Doch mijn narcistische moeder probeerde mij tegen hem op te stoken. Ik zou de tweede viool spelen en ik had vast moeten houden aan eerste kerstdag. Ik zei dat ik zelf wel uitmaak waar ik een punt van maak en waarvan niet. Niet lang daarna heb ik het contact met haar verbroken (Zie “Narcistische moeder – De ontmaskering“).
Inmiddels weet ik dat dit een poging was haar narcistische jaloezie op mij over te brengen.
16 replies to "Narcistische jaloezie: Ziekelijke afgunst van de narcist"
Beste Herman,
Ik ben zeer onder de indruk van jouw verhaal, wat jij hebt moeten meemaken! Echt heel knap hoe je deze site hebt opgezet en vertelt over jouw jeugd en jouw moeder. Fijn dat jij een manier gevonden hebt om jouw zelfvertrouwen weer terug te vinden en te krijgen.
Ook mijn vriend (Robin) en ik zitten in een situatie waarin we flink wat last hebben van onze narcistische ex partners. Ik zal mijn verhaal hier proberen beknopt te vertellen, want ik zit met een vraag die ik niet beantwoord kan krijgen, hoe zeer ik ook zoek op het internet en/of probeer mijn gevoel te volgen.
Ik heb Robin een paar jaar geleden ontmoet op mijn werk (2018). Zelf was ik toen getrouwd met Martijn, een zelfverzekerde man die erg zwart wit was en op momenten ook dominant, maar heel goed wist wat hij wilde. Zo omschreef ik hem voor mijzelf wel eens toen wij nog samen waren. Aanvankelijk heb ik een aantal van deze eigenschappen als heel aantrekkelijk ervaren. De zelfverzekerde man die altijd weloverwogen zijn keuzes maakte, met hem wilde ik een gezin stichten. Samen hebben wij twee kinderen van 12 en 14 jaar. Onze relatie liep al een tijdje niet goed, omdat we elkaar niet konden vinden in gesprekken en omdat ik de genegenheid miste bij hem. Daarnaast kon hij ernstig ontploffen, na een periode van kleine dingen “opsparen”. Ook naar de kinderen toe gebeurde dat wel eens.
Aanvankelijk werkten Robin en ik samen en was onze relatie puur zakelijk. Ik vond Robin een fijne en empathische man waar ik goed mee kon sparren en samenwerken. Toen ik in 2022 een flink meningsverschil had met Martijn en daar iets over los liet (hij kon me dan een dag of 3 negeren) kwam er herkenning bij Robin. Robin en ik kwamen dieper in gesprek met elkaar en dat schepte een band. Het werd mij vrij snel duidelijk dat ik in een relatie zat die niet gezond was, maar Robin ook. Hij was op dat moment ook getrouwd en hoe beter wij elkaar leerden kennen, des te duidelijker werd het dat hij ook in een toxische relatie zat. Hij liep bij een psychiater, een coach en was getraumatiseerd, angstig. Robin en ik kregen gevoelens voor elkaar en hebben eerst besloten om elkaar niet meer te zien om ons huwelijk toch nog een kans te geven, ook voor onze kinderen (Robin heeft ook 2 kinderen in dezelfde leeftijd). Hij heeft daarom een andere baan gezocht en het bedrijf verlaten.
Ik had Martijn helemaal in het begin al eerlijk opgebiecht dat ik gevoelens had voor een andere man, wat de reden hiervoor was, wat niet fijn was in onze relatie en ook verteld dat het Robin was van mijn werk. Hij werd hysterisch, bezitterig en begon mij op de voet te volgen in alles wat ik deed, zat continu in mijn telefoon te zoeken of hij iets kon vinden. Ik kreeg ook in de nachten geen rust.
Op een gegeven moment merkte ik dat Martijns gedrag veranderde. Van compleet bezitterig en dwingend controlerend ging het naar wat meer nonchalant. Hij leek iemand gevonden te hebben want hij was continu aan het appen met iemand en zat te grijnzen naar zijn telefoon in mijn bijzijn. Toen ik hem vroeg, goh met wie heb je contact? Kreeg ik als antwoord, ik heb een maatje gevonden, ook op mijn werk. Het is een vrouw die hetzelfde heeft meegemaakt als ik.
Na een hele vervelende periode van aantrekken en afstoten kwam ik erachter dat het geen collega was, maar dat hij contact gezocht had met de vrouw van Robin, Jasmijn. En dat er veel gedeeld werd met elkaar. In juli 2023 ben ik gescheiden van Martijn en een paar maanden later Is Robin ook gescheiden.
Er volgde een hele nare en vreemde periode. Ik ben uit huis gegaan en heb een nieuwe start gemaakt. Later hoorde ik dat Robin ook een plekje voor zichzelf gevonden had. We kregen weer contact. Martijn en Jasmijn hadden elkaar ondertussen niet uit het oog verloren en waren op een gegeven moment continu samen. Ik zag haar soms in het dorp waar we wonen en Martijns auto stond frequent geparkeerd in de woonplaats van Robin.
Nu, anderhalf jaar later, zijn ze nog steeds onafscheidelijk, maar een echte liefdesrelatie is het volgens hun niet. Dag mag het waarschijnlijk niet zijn naar de buitenwereld toe. De kinderen vragen er vaak naar, maar er wordt continu gelogen. In de weekenden dat Jasmijn de kinderen heeft wordt er heeft heel frequent met Martijn en mijn kinderen afgesproken en wij worden op alle fronten, maar vooral over de ruggen van de kinderen, belemmerd in het opbouwen van een veilige gezinssituatie.. Er wordt via de onderstroom steeds meer informatie gegeven om ons in een slecht daglicht te plaatsen. Zichzelf spiegelen lukt niet, de kinderen wordt een zielig verhaal verteld. Ze zijn samen omdat ze troost en steun vinden bij elkaar, na wat hen “overkomen” is. De slachtoffer rol. Het is heel erg moeilijk om te zien dat de kinderen keer op keer gemanipuleerd thuis komen en ik herken ze niet terug. Ze hebben 2 dagen nodig, dan kunnen ze weer enigszins normaal gedrag laten zien naar mij toe. Bij Robin thuis is de situatie nog ernstiger. Hij heeft al bij de jeugdbeschermingstafel moeten aanschuiven en allerlei hulpverleners. Iedereen werd om de tuin geleid en niemand zag/ziet wat er echt speelde/speelt.
Robin en ik hebben vorig jaar besloten, omdat de situatie onhoudbaar werd, om hulp te zoeken bij een coach met kennis van narcistisch misbruik, daarnaast een mediator (voormalig advocate) met eveneens deze kennis. Dit heeft ons geholpen, vooral in de communicatie naar die twee, de grijze rots methode toe te passen. Maar het blijft moeilijk met onze kinderen. Ze krijgen veel te veel informatie en keren zich langzaam tegen ons. De oudste zoon van Robin is 2 maanden geleden naar zijn moeder gegaan. Hij heeft zijn vader verstoten. Ik leef dagelijks met de angst dat dit ook gaat gebeuren met onze andere 3 kinderen.
Mijn vraag Herman aan jou… jij kwam op latere leeftijd erachter dat jouw moeder narcistisch is (verborgen). Ik neem aan dat je dit eerder had willen weten en dat je blij was dat de puzzelstukjes op zijn plek vielen. Kan je mij advies geven of ik hierover met de kinderen kan spreken? Of adviseer je juist om het niet te doen? Onze kinderen zijn 11, 12, 14 en 15 jaar. Mijn dochter en Robins dochter zijn beide autistisch en hebben sowieso al sociale uitdagingen en zijn zeer makkelijk beïnvloedbaar. Ik zou dit graag een halt toe roepen. Contact tussen ons als ouders is er inmiddels niet meer, alleen noodzakelijk en schriftelijk. Dus daar krijgen ze geen “voeding” van. Maar wel via de kinderen… Heb jij tips voor mij? Ik zou ze graag alle voeding wegnemen zodat onze kinderen en wij rust krijgen.
Heel erg bedankt alvast voor het lezen van dit toch nog lange verhaal en jouw advies..
Veel liefs,
Sabine
Het is al een tijdje geleden dat ik helemaal overstuur en diep getroffen naar huis reed. Ik had de ex van mijn broer helpen verhuizen. Uit goede bedoelingen toen mijn broer daar achter kwam was hij razend. Noemde mij van alles en nog wat en verwenste mij alle dingen (niet geschikt om hier te herhalen) en maar vertellen hoe gestoord ik was, onvolwassen en dat ik met hem had moet overleggen en hij bleef maar tieren. Dit was voor mij de eerste keer dat het zo openlijk eruit knalde, maar nog steeds had ik geen idee. Ik was verlamd van schrik en alle energie in mijn lichaam voelde ik wegvloeien. Uiteindelijk ben ik twee jaar geleden erachter gekomen, met hulp van een therapeut die wat meer inzichten dan ik, dat ik te maken heb met iemand die narcisme heeft. Terwijl de woeden uitbarstingen nog steeds plaatsvinden, omdat ik een grens heb gesteld worden de aantijgingen steeds sterker en alles word geventileerd ‘alsof ik de gek ben’. Helaas zie ik wel in mijzelf dat er nog veel schade is in mijn eigen beeld, mijn eigen waarden en nog te vaak ervaar ik rode vlaggen signalen dan neemt de stress het over en kan ik alleen maar huilend rondlopen. Het verschil nu is wel, dat ik het niet meer ga goed maken om maar ‘de lieve vrede in stand te houden’. De buitenwereld ziet een man die heel goed verdiend, die winst maakt en een goed leven heeft. Ik ben neergezet als een zielig mens die nooit stabiel zal worden en nooit iets zal betekenen…. Nu ik wat meer over narcisme te weten ben gekomen vraag ik mij af: hoe komt het toch dat rechters, advocaten, huisartsen, therapeuten zo weinig weten en kunnen betekenen voor de slachtoffers van een narcist? Sinds een paar maanden verdenk ik ook dat mijn beiden ouders ook tikken van narcisme hebben. Alles lijkt nu voor mij een leugen, bedrog en namaak. In wat voor wereld heb ik geleefd? Hoe kan ik er weer achter komen dat ik een mooi en goed mens ben? Geloven, in die vrouw die ik eens was? Voordat al die ellende zo openlijk in mijn gezicht ontplofte. Ik heb alle banden, sinds de ontdekking, afgekapt. Zo klaar met zijn ontploffingen in mijn gezicht. Zo niet nodig en overbodig, maar er normaal over spreken kan niet en is gewoon niet mogelijk. Hij heeft het hoogste woord en heeft altijd gelijk. Ik ben daarin tegen maar een sukkel…. Het maakt mij soms nog net iets te verdrietig, zeg maar. Hoort dit bij het proces van ontmaskeren?
Ik ben na 30j huwelijk met een narcist vertrokken. Op anderhalf jaar is hij nu aan relatie nr 5. Deze dame lijkt volledig in zijn verhaal te zitten. Ik ben zo boos dat narcisten ongestraft verdere slachtoffers kunnen maken. Ik voel me hulpeloos. Ja het is niet meer mijn probleem. Maar wat is er mogelijk opdat die narcisten geen slachtoffers meer kunnen maken. Ze komen er gewoon mee weg. Ik heb oprecht medelijden met die vrouw. Ze denkt dat ze het grote lot heeft gewonnen. Na 3maanden is ze al bij hem gaan inwonen. Is er dan niets wat er kan gedaan worden?
neen niets aan te doen. Zelfs kinderen worden erin geluisd en hulpverleners en rechters hebben oogkleppen op. Schrijnend hoe ze de hele samenleving kapot maken. Vele advocaten, rechters, .. zijn ook narcistisch
Vera, alles is tevergeefs. Het enige dat je kunt doen is aan jezelf werken om het knopje om te krijgen. Het is te doen!
Het is logisch dat je boos wordt dat hij ermee weg komt. Dat is de grote frustratie van alle prooien van narcisten
Mijn zus blijkt ook een narcist. Ik geloof in een erfelijke aanleg voor deze stoornis. Mijn opa aan moeders kant en mijn vader waren narcisten. Dubbel belast zeg maar. Mijn zus heeft diverse keren zomaar -omdat ze zich zonder aanleiding blijkbaar achtergesteld voelde- de telefoon opgehangen. Dit is twee keer gebeurd. De stiltebehandelingen duurden 4 en 5 jaar. Toen ik haar tegenkwam wilde ze het daar niet over hebben. Het verleden ‘laten rusten’ zonder excuus. Ik mag er niets over zeggen. Ze zal haar fouten nooit toegeven en daarmee nooit de verantwoordelijkheid nemen voor haar gedrag. Ik bleef met het leed achter van haar passief-agressieve gedrag. Nu houd ik haar op afstand. Ze wil ongevraagd langskomen. Niet voor mij maar om mijn huis te zien. Pure jaloezie. Dus ik ben gewoon ’te druk’ en heb nu de controle. Ik adviseer iedereen veel te lezen over deze stoornis om de narcist voor te zijn en uit zelfbehoud!
Ik ben opgegroeid in een toxisch gezin met een narcistische vader en een zwakke moeder.
Alle 5 de kinderen hebben er iets aan overgehouden, ik ben op mijn 17e het ouderlijk huis ontvlucht uit zelfbehoud. Mijn zus blijkt ook een narcist. Ik geloof in een erfelijke aanleg voor deze stoornis. Mijn opa aan moeders kant en mijn vader waren narcisten. Dubbel belast zeg maar. Mijn zus heeft diverse keren zomaar -omdat ze zich zonder aanleiding blijkbaar achtergesteld voelde- de telefoon opgehangen. Dit is twee keer gebeurd. De stiltebehandelingen duurden 4 en 5 jaar. Toen ik haar tegenkwam wilde ze het daar niet over hebben. Het verleden ‘laten rusten’ zonder excuus. Ik mag er niets over zeggen. Ze zal haar fouten nooit toegeven en daarmee nooit de verantwoordelijkheid nemen voor haar gedrag. Ik bleef met het leed achter van haar passief-agressieve gedrag. Nu houd ik haar op afstand. Ze wil ongevraagd langskomen. Niet voor mij maar om mijn huis te zien. Pure jaloezie. Dus ik ben gewoon ’te druk’ en heb nu de controle. Ik adviseer iedereen veel te lezen over deze stoornis om de narcist voor te zijn en uit zelfbehoud!
Heel herkenbaar. Kan daar meerdere voorbeelden van geven:
– Toen de zoon van mijn ex-vriend op de regionale tv kwam, belde hij iedereen trots rond. Toen ik op de regionale tv kwam, kreeg ik enkel de opmerking “ah, je had toch eens een bloes die op iets trekt”.
– Of toen ik zei een nieuwe auto te willen kopen was het van “maar jij hebt toch geen grote auto meer nodig”. Op zich geen slechte opmerking, maar ik weet dat het bij hem speelt dat ik de auto wil aanschaffen die hij zelf zo graag zou willen.
– Toen mijn dochter met 99% op haar rapport thuis kwam, sneerde hij dat het toch maar een gemakkelijk studiejaar was.
– Hij kan het niet hebben dat ik mannelijke vrienden heb. “Jij moet steeds een man achter u aan hebben.” Terwijl het enkel om vriendschap gaat zonder meer, wat hij ook met vrouwen heeft, maar da’s dan telkens “anders”. Elke andere man blijft voor hem een bedreiging, zelfs al heeft hij zelf een punt achter de relatie gezet.
– Een tijd terug heb ik een weekendje weg gewonnen bij een tombola. No way dat hij opgetogen is om daar samen van te genieten. HIJ moest die prijs gewonnen hebben. HIJ moet de lotto winnen om dan te kunnen zeggen dat hij er zijn vrouw een cadeau van heeft gegeven.
– Ik volg al jaren kookles als hobby en in het begin hadden we er plezier in om samen te koken. Hij leek dat van mij ook leuk te vinden. Op een bepaald moment begon hij ineens, los van mij, te koken voor vrienden: soep, lasagne,… Hij begon zich ineens te bewijzen wat hij wel niet kon.
Hij heeft vaak aangegeven zich te min te voelen bij mij. Nooit eerder werd ik daar door iemand op gewezen dat ik dat gevoel geef. Volgens mij heeft het inderdaad te maken met het feit dat niet alle aandacht naar hem gaat, dat ik zelf materiële zaken aanschaf zonder hem daarvoor nodig te hebben,…
Mijn moeder hield niet van Kerst. En dat lag meestal aan mijn vader, die had ervoor gezorgd dat zij geen zin in Kerstmis had.
Dat deed mijn vader ook altijd. Elk feestje of leuke gebeurtenis wist hij te ‘verkrachten’. Kerst ging dan nog wel, omdat mijn moeder dan als een leeuwin de sfeer verdedigde en al zijn gedoe in de kiem smoorde.
Het is geen wonder dat ze zo vroeg is doodgegaan. Ze was helemaal afgeleefd. Arme mam. En dat terwijl ze helemaal geen gezin wilde, maar naar het conservatorium had gewild. Maar ja, als vrouw mocht je dat destijds niet. Je was er toen alleen maar voor de fok.
Ik ken een vrouw die promiscue leeft en erg narcistisch en of psychopatisch lijkt. De hele wereld moet om haar draaien. Ze houdt geen rekening met anderen en haar hele leven wordt anderen opgedrongen. Ze zal niet binnenshuis telefoneren doch doet dat bewust buiten, liefst dagelijks op de speaker en urenlang. Omwonenden willen het niet horen doch moeten wel. Ze heeft iets tegen andere vrouwen terwijl die met hele andere dingen bezig zijn en andere hobby’s hebben dan de nymfomaan. Dat beseft ze zich mogelijk niet(projecteert). Ze vormen een bedreiging omdat ze door smakeloze mensen een mooie vrouw wordt gevonden en gratis seks aanbiedt. Mensen moeten haar aanbidden en zielig vinden. Ze kan als een kat blazen als een andere vrouw een decollete heeft of ook iemand in de (familie)kring die tandarts is en luxe woont. Andere vrouwen mogen geen aandacht krijgen, bezoek krijgen, een auto hebben en mooi gevonden worden. Ze probeert zelfs de aandacht van bezoekers van omwonenden te vangen met haar talloze gemaakte manipulatieve snoeten. Zelfs in bijzijn van hun partner trekt ze die naar mannen. Je buurman mag seks met haar hebben, welke man in je omgeving niet? Ze vernield spullen van anderen en kent geen grenzen. Owee als men grenzen stelt. Ze trapt mensen naar beneden o.a. middels smaad en laster en oordeelt veel en vergelijkt veel en zelfs binnen een totaal verkeerde context en kan niet mentaliseren. Ze is extreem nieuwsgierig. Ze liegt glashard over anderen, draait en verdraaid en heeft geen geweten. Ze spant anderen voor haar karretje en blijft als dader van delicten buiten beeld. Of manipuleert getuigen om niet te politie te bellen. Vrouwen die ze niet als bedreigend ervaart(o.a. rolstoelafhankelijke vrouw/lesbienne) die manipuleert ze net zo vaak als ze wilt en zet ze tegen de andere vrouwen op. Dan nog haar codependent vriend. Ze is niet werkelijk geïnteresseerd in andere mensen echter acteert dat soms wel. Ondanks dat ze ernstig ziek is geweest is er niets aan haar karakter veranderd. Je zou zeggen dat ze geen energie heeft om te roddelen en te gluren doch gaat daar gewoon mee door. Omdat ze een alcoholist was/is werd haar kind wijselijk uit huis geplaatst. Ze gaat desondanks niet aan zichzelf werken echter doet alleen wat nodig is voor Veilig Thuis. Er is geen inzicht. Ze maakt graag bezwaar tegen OTS ach ja ze strijd altijd en er is altijd drama. Tevens doet ze aan leedvermaak en is erg sensatiebelust. Er is geen affectieve empathie voor anderen. Ze kan alleen maar doen alsof.
Heel herkenbaar helaas. Ik wordt al jaren gestalkt en gehackt door zo’n vrouw. Iedereen om mij heen heeft ze voor zich gewonnen (gechanteerd met seks, status, geld en werk). Ze heeft mijn hele carrière vernietigd en zet zelfs familie, buren en vrienden tegen ons gezin op, met leugens en laster (projectie van haarzelf). Ik heb al 7 keer aangifte gedaan, maar ze heeft ook bij de politie haar seksvriendjes zitten. Het verhaal is na 15 jaar zo ongelooflijk geworden dat niemand ons wil geloven en dus iedereen haar kant kiest. Zelfs op social media stuurt ze mensen op mij af om mij zwart te maken. Het is echt ziekelijk. Psychiaters die ik consulteerde gaven aan dat ze een zeer ernstige vorm van psychopathie heeft. Ze heeft zelfs al een moord bekend en dreigt mij met moord als ik nog naar de politie ga. Bij haar geen enkel spoortje empathie, spijt, schuldbewustheid of schaamte. Het is echt niet te geloven als je met zo iemand te maken krijgt.
Beste Lezer,
Ik heb dit ook meegemaakt, het is heel erg daarom heb ik mijn moeder dn zus eruit gegooid . Ze hebben elkaars man afgepakt en nu willen ze mijn vriend neuken. Wegwezen !!!
Zo herkenbaar allemaal , ik heb zelf een narcistische moeder . Ik heb 3 broers die door een andere bril naar me moeder kijken , dat maakt het voor mij nog moeilijker als ik dingen over me moeder aan hun vertelde , keken ze me aan of ze willen zeggen is dat nou zo erg . Ik ben nu 54 ( kapster) toen ik 6 jaar oud was en per ongelijk het Sinterklaas kadotje van me moeder open maakte omdat ik dacht dat mijn naam er op stond , zei ze dat ik haar leven al verpest had en ..dan ook nog haar kadotje open maakte woest was ze , me vader probeerde daar nog wat van te zeggen maar die hield toch ook zijn mond maar! Ik ben echt kapot jaren ben ik al aan het proberen het naar haar zin te maken pffff en dan die onbegrip van me broers !!!
Ik ben geinteresseerd in een workshop voor lotgenoten, heb erover gelezen, wanneer vind er weer eentje plaats???
vriendelijke groeten
brigitte
Op dit moment is er nog geen datum bekend. Wanneer er een datum bekend is verschijnt deze op de website. Iedereen die is geabonneerd op de nieuwsbrief krijgt als eerste bericht.