Reeds eerder besteedde ik aandacht aan de tactieken van de narcist, waaronder gaslighting. Gaslighting is een vorm van manipulatie die narcisten veel toepassen. In dit artikel ga ik uitgebreid in op deze tactiek, met voorbeelden uit eigen ervaring. Ook vertel ik je hoe je je tegen gaslighting kunt wapenen.
Wat is gaslighting?
Gaslighting is een vorm van manipulatie met als doel twijfel te zaaien bij een individu of groep, in de hoop dat zij hun eigen geheugen, perceptie en gezond verstand in twijfel gaan trekken.
Dit kan bijvoorbeeld door de werkelijkheid ronduit te ontkennen, of door zichzelf bloedserieus tegen te spreken zonder ook maar een spier te vertrekken. Het slachtoffer gaat hierdoor twijfelen aan de eigen waarneming.
Herkomst van de term gaslighting
Gaslighting is een Engelse term die je in het Nederlands het beste zou kunnen vertalen als het gaslichteffect.
Het gebruik van deze term is ontstaan uit het toneelstuk ‘Gaslight’ en de respectievelijke verfilmingen daarvan. In dit verhaal draait de echtgenoot zo nu en dan de gaslamp naar een wat lagere stand. De vrouw merkt dit op, maar de man ontkent in alle toonaarden.
De man speelt er op aan dat ze de laatste tijd wat bijziend overkomt. De vrouw gaat twijfelen tot het punt dat ze aanneemt dat het licht niet zwakker wordt, zoals haar man beweert, maar haar ogen wel, zoals waar haar man op zinspeelde.
De term gaslighting wordt tegenwoordig gebruikt in wetenschappelijke literatuur en politieke journalistiek.
Bron Wikipedia
Gaslighting en narcisme
Laat ik beginnen te zeggen dat gaslighting niet alleen maar door narcisten wordt toegepast. Ook andere toxische personen kunnen gebruik maken van deze manipulatietechniek. Doch in dit artikel behandel ik gaslighting toegepast door narcisten.
Over het fenomeen gaslighting en narcisme schreef de Amerikaanse psychoanalytica Robin Stern het boek “Het gaslighteffect – Verborgen narcisme”. In dit boek beschrijft ze hoe narcisten gaslighting toepassen.
Gaslighting kan subtiel worden toegepast door bijvoorbeeld een afspraak te ontkennen of dingen zoek te maken. Maar het kan ook minder subtiel door het slachtoffer voor dom of gek uit te maken. En zo worden slachtoffers van gaslighting langzaam gek gemaakt.
Robin Stern geeft in dit boek ook concrete oplossingen over hoe je los kunt komen van een narcist die gaslighting toepast. Een waardevol boek voor iedereen die met gaslighting en narcisme te maken heeft.
Hoe herken je gaslighting?
Hieronder geef ik de kenmerken waaraan je kunt herkennen dat je het slachtoffer bent van gaslighting:
- Je twijfelt altijd aan jezelf
- Je verbergt het misbruik dat je ondergaat voor de buitenwereld
- Je hebt weinig zelfvertrouwen
- Je hebt moeite met het nemen van beslissingen
- Je hebt het gevoel niets goed te kunnen doen
De vijf signalen van gaslighting vallen samen in het feit dat de narcist je steeds heeft doen geloven dat je alles verkeerd waarneemt.
Je gaat daardoor twijfelen aan jezelf en verbergt het misbruik. Daardoor heb je weinig zelfvertrouwen, waardoor je moeilijk beslissingen kunt nemen uit angst het helemaal verkeerd te doen.
Hoe mijn narcistische moeder gaslighting toepaste
Doordat ik al van kinds af aan onder invloed van mijn narcistische moeder stond was ik mij niet bewust van het feit dat ze gaslighting toepaste. Veruit de meeste gevallen zal ik me niet eens meer weten te herinneren. Toch zijn er een paar dingen blijven hangen waarin ik nu als volwassene de gaslighting herken.
Zoekgeraakte voorwerpen
Wat ik me uit mijn kindertijd herinner is dat er regelmatig iets zoek was. Ik wist dan heel zeker dat ik het op een bepaalde plek had neergelegd, maar daar was het dan niet meer. En altijd was het moeder die het weer terugvond…
Als kind dacht ik dat ze heel goed kon zoeken. Maar nu denk ik, of weet het eigenlijk wel zeker, dat ze het zelf had weggepakt.
Vals spel
Een ander incident dat ik me herinner is dat ze me tijdens een gezelschapsspel ineens beschuldigde van valsspelen. “Oh, dat is gemeen!” riep ze uit. Volgens haar had ik stiekem een pion verzet. Nou ben ik wel een fanatiekeling met spelletjes, maar een valsspeler ben ik zeker niet!
Destijds dacht ik dat er een misverstand was. Door de voorgaande zetten te reconstrueren wilde ik haar bewijzen dat ik de pion niet had verzet. Maar hoe ik haar ook probeerde te overtuigen dat ze zich vergiste, ze bleef maar volhouden dat ik vals speelde.
Nu weet ik dat dit een staaltje gaslighting was. Ze weet dat ik iemand ben met een groot rechtvaardigheidsgevoel en er niet tegen kan wanneer ik wordt beschuldigt van iets dat ik niet heb gedaan. Waarschijnlijk zal ze hebben genoten van mijn wanhopige pogingen het recht te zetten…
Afspraak
Ook op latere leeftijd haalde ze nog van dit soort streken uit. Het volgende voorbeeld vond ergens tussen 2010 en 2015 plaats. Destijds woonde ze samen met haar nieuwe vriend (lees slachtoffer).
We hadden afgesproken dat ik bij hen langs zou komen. Doch toen ik op het afgesproken tijdstip aanbelde bleek er niemand thuis. Ik keerde bezorgd weer huiswaarts.
Toen ik haar later aan de telefoon had ontkende ze doodleuk dat we een afspraak hadden. Achteraf vraag ik me af wat ze haar vriend destijds heeft wijsgemaakt. Misschien wel dat ik niet helemaal goed in m’n bovenkamer ben.
Hoe een toxische “vriend” gaslighting toepaste
In het artikel “Narcistische vriendschap?” vertelde ik over een toxische “vriend” die ik Jan noem. Ook deze paste een vorm van gaslighting toe.
Zo imiteerde ik een keer een oud leraar die met een Amsterdams accent sprak. Jan vond dat nogal grappig en jutte me op om met dat accent een ‘prank call’ te doen bij een kennis.
Ik wilde dat aanvankelijk helemaal niet, doch hij bleef maar doordrammen. En aangezien mijn wil door mijn toxische opvoeding toch al behoorlijk was gebroken gaf ik uiteindelijk toe.
Na mijn ‘prank call’ nam hij het over en sprak af om langs te gaan. Zo zaten we even later bij die bewuste kennis. Daar was nog een andere pestkop op bezoek en de stemming was al gauw anti mij.
Op een bepaald moment vroeg Jan op theatrale wijze aan de kennis wat hij van mij vond. Deze zei dat hij die ‘prank call’ van mij niet sociaal vond. Dat was nogal overdreven omdat ik geen vulgaire taal had uitgekraamd tijdens de ‘prank call’.
Ik reageerde door te zeggen dat Jan me daartoe had aangezet. Doch Jan ontkende dit met een stalen gezicht! Ik was verbijsterd over zijn acteertalent. Hij speelde het zo overtuigend dat niemand mij geloofde. Dat wilden ze trouwens ook niet omdat ik toch al hun mikpunt van pesterijen was.
Overigens had Jan die avond blijkbaar iets nieuws geleerd. Want sindsdien riep hij vaak in gezelschap “We houden het wel een beetje sociaal hé!”. Tja, degene die zichzelf hoogst asociaal gedraagt roept anderen op tot sociaal gedrag…
De gevolgen van gaslighting
Het gevolg van gaslighting is dat het slachtoffer verward raakt en aan de eigen waarneming begint te twijfelen. En daarmee wordt het ook meer en meer afhankelijk van de narcist, welke zich als rots in de branding opstelt.
Als ik kijk naam m’n vader, die twintig jaar met een narcistische vrouw was getrouwd, dan zie ik duidelijk de sporen van gaslighting. Zo stelt hij zich erg afhankelijk van anderen op en durft hij nauwelijks beslissingen te nemen.
Zelf heb ik hier gelukkig minder last van. Wel heb ik lange tijd me in mijn beslissingen laten beïnvloeden door mijn narcistische moeder. Doch nu neem ik mijn eigen beslissingen en ben niet meer bezig wat zij daarvan zou vinden.
In de overlevingsmodus
Ook heb ik door alle narcistische manipulaties en gaslighting sinds mijn prille jeugd een soort zelfbescherming opgebouwd. Mijn overlevingstactiek als kind was toegeven, maar voor mezelf beter weten.
Dat maakt dat ik in de ogen van de omgeving ga twijfelen, doch diep van binnen precies weet hoe het zit. Dit komt naar voren in het volgende voorbeeld.
De shoarmzaak
Het zal ergens eind jaren 80 of begin jaren 90 zijn geweest. Ik was rond de twintig en ging regelmatig uit in het weekend. Een vaste afsluiting van een avondje stappen was een broodje shoarma eten.
Ik was die nacht alleen op stap geweest en bestelde in een shoarmazaak een broodje shoarma, dat ik meteen betaalde.
Doch toen ik het broodje op had wilde de man achter de balie dat ik het nog een keer betaalde. “Nee, ik heb het al betaald toen je het me gaf” zei ik. “Komop, betalen!” zei hij vervolgens op agressieve toon.
Ik herhaalde nogmaals dat ik al had betaald. “Bij wie heb je dan betaald?” vroeg hij boos, alsof hij ervan overtuigd was dat ik nog niet had betaald.
Het was deze combinatie van vraagstelling en de agressieve intonatie die me in de overlevingsmodus plaatste. Ogenschijnlijk leek ik nu te twijfelen, terwijl ik wist dat ik aan hem had betaald.
“Aan jou” stamelde ik. Iemand die het vanaf hier zou gadeslaan zou me waarschijnlijk niet geloven, omdat door de overlevingsmodus de overtuigingskracht ontbrak.
Gelukkig kwam iemand die alles had meegekregen me te hulp. “Hij heeft al betaald” zei hij vastberaden. Daarop haalde de man achter de balie bakzeil met een “Oh, oh”.
NB: Later hoorde ik dat deze shoarmaverkoper deze truc vaker uithaalde, waarschijnlijk om zijn salaris aan te vullen. Zijn poging klanten dubbel te laten betalen had zelfs al eens tot een vechtpartij geleid.
Wat kun je tegen gaslighting doen?
Wanneer je jezelf herkent in de eerder genoemde kenmerken van gaslighting is het zaak je daarvan te ontdoen. Hieronder leg ik een aantal stappen uit die je moet zetten om de gevolgen van gaslighting van je af te schudden.
Bewustwording
De eerste stap is bewustwording van het feit dat er gaslighting op je is toegepast. Daardoor begrijp je dat jij niet degene bent die gek is en dat er niets mis is met je beleving.
Ontdoe je van je misbruiker
De tweede stap om je te onttrekken aan gaslighting – en narcistisch misbruik in het algemeen – is het contact verbreken met je misbruiker. Ja ik weet het, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Wanneer je bijvoorbeeld samen kinderen hebt is dat al een stuk moeilijker.
Daarnaast zijn slachtoffers vaak erg goed in het bedenken van redenen om dat niet te doen. Lees daarover meer in het artikel “De narcist verlaten – Wat houdt je tegen?”
Hulp zoeken
De derde stap is om hulp zoeken. Ten eerste raad ik aan om professionele hulp te zoeken. Maar daarnaast is een goede vriend met wie je dit kunt bespreken ook belangrijk.
Maak echter niet de fout om hulp te zoeken bij een gemeenschappelijke kennis. Deze kent de narcist alleen als het imago dat hij of zij naar de buitenwereld ophoudt. Daardoor is de kans groot dat ze je niet geloven en onbewust de gaslighting voortzetten.
Lees ook het artikel “De 7 valkuilen voor slachtoffers van narcistisch misbruik”
Het beste zoek je, naast professionele hulp, contact met lotgenoten. Dat kan bijvoorbeeld via het lotgenotenforum van deze website.
Werk aan je zelfvertrouwen
De vierde stap is om te werken aan je zelfvertrouwen. Zelf heb ik veel baat gehad bij de cursus “Blijvend zelfvertrouwen” van Frank de Moei.
Blijvend zelfvertrouwen
In deze cursus leer je inzicht te krijgen in je eigen gedachtepatronen om uiteindelijk een gezond zelfvertrouwen op te bouwen. Stap voor stap wordt je begeleid door dit proces.
De cursus bestaat uit 12 lessen die je wekelijks per e-mail ontvangt. Naast theorie bevatten ze ook vragen en opdrachten die je direct in de praktijk kunt oefenen.
Stel duidelijke grenzen
De vijfde stap is om duidelijke grenzen te stellen en deze te bewaken. Als iemand je iets vraagt dat je niet wilt of waar je je niet goed bij voelt zeg dan nee!
Het bewaken van je grenzen hangt samen met je zelfvertrouwen en de overtuiging dat je evenveel rechten hebt als iedereen.
Toxische personen zullen ons proberen te manipuleren en ons dingen laten doen die we niet willen. Herken deze manipulatie en houd voet bij stuk.
Blijf werken aan jezelf
Het is altijd belangrijk te blijven werken aan je eigen ontwikkeling, ongeacht wat je leeftijd is. Dit geldt voor iedereen, maar vooral wanneer je herstellende bent van narcistisch misbruik is dit uitermate belangrijk.
Maak echter niet de fout dat je jezelf wilt veranderen voor anderen. Zorg dat je de beste versie van jezelf wordt, maar blijf vooral jezelf.
Zie ook onze hulpprogramma’s >>
Tot zover dit artikel over gaslighting. Herken je er dingen in of heb je aanvullingen of opmerkingen? Deel het in een reactie. Kennis is macht!
Wil je Herstellen van Narcistisch Misbruik?
In dit gratis e-book dat ik samen met psychologe Corry de Rooy maakte geven we 10 tips voor herstel na narcistisch misbruik. Zet de eerste stap naar een narcismevrij leven. Abonneer je op onze nieuwsbrief en ontvang gratis het e-book ’10 Tips voor Herstel na Narcistisch Misbruik’. We sturen je geen spam en je kunt je op elk moment weer afmelden.
7 replies to "Gaslighting en narcisme"
Mijn verborgen narcistische moeder maakte gebruik (lees: misbruik) van haar rol als slachtoffer van mijn openlijk narcistische vader die dominant en autoritair was. Hij had ook nog smetvrees en was snel geïrriteerd, waardoor hij zich vaak op mijn moeder afreageerde (ruzies). Zijn gedrag was nog onvoorspelbaarder dan haar gedrag.
Mijn moeder slaagde erin om al haar 4 gezinsleden te manipuleren met heel subtiele gaslighting, zonder dat iemand het meteen merkte. Ik zag met eigen ogen hoe ze met haar supercharmante gedrag de mensen bedwelmde die ze kende. Zonder mijn huidige therapie had ik haar negatieve gedrag nooit opgemerkt.
Mijn ouders waren, naar mijn bescheiden en oprechte mening, pathologische narcisten die als twee wurgslangen vochten om de boventoon te voeren. Het lijkt erop dat mijn moeder de strijd gewonnen had.
In mijn herinnering was mijn vader namelijk eerst altijd de dominante luidruchtige persoon in het gezin, maar ik merkte dat zijn gedrag met de tijd steeds meer naar de achtergrond verschoof. Mijn moeder gebruikte vermoedelijk bewust gaslighting om hem (en het gezin) op haar manier te beheersen. Voor de buitenwereld was zij het slachtoffer dat op een heldhaftige manier haar gezin in goede banen leidde. Zij had haar positieve kanten, maar die werden overstemd door haar negatieve kanten.
Mijn broer en zusje zijn waarschijnlijk dermate bedwelmd dat ze niet meer in staat zijn om haar als een pathologische narcist te kunnen/willen zien. Ik ben in hun ogen het “probleem” in het gezin.
Mijn verborgen narcistische tweede ex-echtgenoot uit Algerije deed zich ook graag voor als slachtoffer door (te) vaak te vertellen over zijn moeilijke leefomstandigheden. Zijn gedrag veranderde meteen op een negatieve manier vanaf de eerste dag dat hij in Nederland kwam.
Ik besef nu dat mijn moeder geestelijk ziek was, ook al voel ik een enorm verdriet dat de moeder die mij gebaard heeft mij bewust en onbewust zo kapot kon maken. Ik haat haar niet. Ik haat niemand. Ik wil verder met mijn leven.
Ik wenste haar niet dood, maar ik ben opgelucht dat ze in december 2017 overleed. Ze bleef tot het eind manipuleren, want ik herinner me mijn laatste bezoek aan haar voordat ze overleed. Ik had me nooit op mijn gemak gevoeld bij haar en in het gezin. Ik begrijp nu waarom.
De gedachte komt plotseling in mij op dat mijn moeder bewust misbruik maakte van haar rol als slachtoffer.
Ze wilde geen therapie om de aannemelijke reden dat ze haar negatieve ervaringen (bijvoorbeeld oorlogstrauma’s) niet opnieuw wilde beleven. Zo’n excuus komt vooral voor een narcist goed uit.
Ik vraag me nu af of een verborgen narcist (zoals mijn moeder) zich bewust als slachtoffer van narcistisch misbruik kan voordoen om op die manier via een website contact te maken met andere niet-narcistische slachtoffers en om in die rol op bijeenkomsten of workshops te verschijnen. Dat zou een heel gewiekste manier zijn om negatieve manipulatietechnieken nog verder te “ontwikkelen”. Het doet me denken aan Dr. Jekyll and Mr. Hyde of een wolf in schaapskleren, maar dan veel erger.
Mijn onderbuikgevoel is een belangrijke “sensor” voor mij wanneer ik mensen ontmoet die zich als slachtoffer presenteren. Ik ken namelijk een buurvrouw die in grote lijnen hetzelfde gedrag vertoont als mijn moeder, maar officieel gescheiden is van haar echtgenoot die volgens haar een narcist was…
Ik heb me, net als Herman, weleens afgevraagd of ik zelf een pathologische narcist ben, maar ik sta altijd open voor therapie, ik doe aan zelfreflectie en ik misbruik geen andere mensen. Net als andere mensen, kan ik op een website en via sociale media natuurlijk van alles beweren over mezelf.
Kennis is macht, maar je moet er wel iets mee doen in de praktijk, anders heb je niets aan die kennis, zei mijn NLP-trainer ooit aan zijn leerlingen.
Ik heb in 2021 al een reactie geplaatst over gaslighting. De gevolgen van gaslighting worden vaak onderschat, terwijl er op internet steeds meer berichten over verschijnen. Het verwerken van gaslighting valt me zwaar en is onaangenaam. Het kost me elke dag veel moeite om positief te blijven. Het kan de rest van mijn leven duren om te herstellen.
Ik ben een Indische vrouw van 65 jaar en ben opgegroeid met een openlijke narcistische vader en een verborgen narcistische moeder (gaslighting) en een broer en zusje die de kenmerken vertonen van open en verborgen narcisme. Mijn tweede ex-echtgenoot uit Maïda in Algerije met wie ik 6 jaar getrouwd was, bleek ook gaslighting te gebruiken.
Ik heb verschillende soorten therapie uitgeprobeerd die ik stopte zodra ik het gevoel kreeg dat ik niet serieus werd genomen en geen merkbare uitwerking merkte. De verkeerde therapie kiezen kan tegen je herstel werken. Geen enkele therapeut herkende in mij de symptomen van narcistisch misbruik. Ze hadden hun eigen meningen en hun eigen waarnemingen over mij. Ze deden hun best, maar hadden als mens hun tekortkomingen. Ik heb gelukkig sinds 2015 therapie gevonden, die niet door iedereen serieus wordt genomen, maar die perfect bij mij past.
Zelfs een therapeut, een psycholoog, een psychiater en een huisarts en wie dan ook, kunnen negatieve narcistische trekken hebben, zonder dat iemand het meteen merkt.
Elke persoon is anders. Elke andere persoon kan niet 100% weten hoe ik in elkaar zit. Ik heb nu geleerd om mijn eigen waarnemingen serieus te nemen en vooral om mijn onderbuikgevoel (dat zegt: “hier klopt iets niet”), mijn gezond verstand en mijn intuïtie serieus te nemen. Eigenwijsheid heeft vaak een negatieve klank. Maar een bepaalde mate van eigenwijs zijn werkt in veel gevallen in mijn voordeel. Ik kan me altijd vergissen in mijn interpretaties, maar ik heb geen reden om aan mezelf te twijfelen wat een narcist graag zou zien als resultaat van zijn negatieve gedrag.
Ik denk dat iedereen zijn eigen wijsheid in zich heeft. Ik vertrouw nu meer op mezelf. Ik houd me niet bezig met de meningen van andere mensen over mijn gedrag. Ik laat me niet meer afleiden door andere mensen. Ik ben nu in staat om de meningen van mensen los te zien van mijn eigen meningen. Ik laat mensen (ook narcisten) zoals ze zijn. Ik kan hen niet veranderen, maar ik bepaal hoe ik met hen omga (bijvoorbeeld negeren). Als ik na een bepaalde tijd voor mezelf merk dat een persoon een negatieve invloed op mij heeft, verbreek ik bewust het contact met die persoon, wie het ook is. Ik heb bewust het contact verbroken met mensen van wie ik negatieve signalen ervaar. Ik ben liever alleen dan in slecht gezelschap. Ik ben niet bang om alleen te zijn. Ik schaam me niet. Ik voel me niet schuldig. Ik kijk naar de feiten. Ik kijk naar de oorzaken en gevolgen. Ik kijk naar de wisselwerkingen.
Er zijn genoeg andere mensen met wie ik een positief contact zou kunnen hebben. Ik voel me nu innerlijk sterker door te handelen volgens mijn eigen wijsheid. Ik hoop dat andere slachtoffers hun eigen wijsheid in zichzelf ook ontdekken en voor zichzelf kiezen. Ik heb geen partner en kinderen en kan in mijn situatie wellicht gemakkelijker beslissingen in de praktijk uitvoeren. Elke beslissing heeft gevolgen, die ik accepteer. Zonder beslissingen verandert er niets in mijn leven.
Ik wil niet slijmen, maar sinds 2018 blijft de website van Herman tot nu toe de enige website die me aanspreekt om me vrij te uiten via een reactie.
Bedankt!
Ik zit hier vast verkeerd en ik wil dan vragen aan de/een moderator dit in de juiste topic te zetten, ik ben hier namelijk helemaal niet goed in maar ik moet nu wel.
Licht autistisch hooggevoelig introvert en een nader te onderzoeken vorm van ptss (posttraumatisch stress syndrome) was de uitslag van 2x psychische testen ivm met langdurige ziekte en over vermoeidheid.
Ben mijn gehele jeugd geziekt en getreiterd op school, padvinderij, zwemles en noem maar op, alleen maar omdat ik anders was/ben.
Hierdoor heb ik een enorme aversie opgebouwd tegen mensen, niet jij of hij of die daar maar over het algemeen, bij kennismaking van een nieuw persoon benader ik deze ook alsof deze slecht/negatief of narcist is en uit de eerste 5 minuten bij een kennismaking weet ik precies wie ik voor mij heb.
Wanneer weet ik niet precies maar een jaar of 10 geleden heb ik een grens doorbroken op een moment dat ik het niet meer zag zitten en een 2e zelfmoord poging begon te overwegen maar het feit dat ik een kindje van toen 5 jaar had heeft mij er van weerhouden om het ook daadwerkelijk te doen en besloot dan maar door te modderen en “ik zie wel wat mij gegund wordt en wat ik niet mag genieten” ik heb mij veel laten afpakken door “vrienden familie en kennissen” ik heb mij door werkgevers laten uitbuiten en uitkauwen tot ik zoveel lood in mijn schoenen had dat ik gewoon niet meer naar mijn werk KON,,, ik kon het gewon niet meer opbrengen.
Tot dat ik een ARBO arts tegen kwam die het WEL goed met mij voor had en daar niet zat om je weer aan het werk te zetten….ongelofelijk maar waar en ik zal deze man ook nooit vergeten.
Door deze arts heb ik dus deze testen gedaan en alleen de uitslag er van was genoeg om mijn leven te keren.
Door mijn autisme heb ik een zeer sterke concentratie en ga pas naar het volgende als ik 100% tevreden ben met wat ik verzet en hoe het staat (ik ben kraanmachinist by the way) En pas wanneer alles staat zoals het moet ga ik naar huis, dit maakt mij een van de beste en ook nog snelste machinisten die het bedrijf heeft, (voor de leken) het is niet alleen dom aan een hendel trekken maar je moet efficient anticiperen plannen en vooruit kijken.
Ik heb op de planning 3 narcisten zitten die aan één stuk door falen omdat ze tijdens het werk een dom spelletje zitten te spelen op hun telefoon en werkelijk ALLES wat verkeerd gaat is de schuld van de klant, de leidinggevende of (en meestal) het buitenpersoneel.
Door mijn super gevoel zie ik een gaslighting van mijlen ver aankomen leugens en gekonkel?, ik veeg er helemaal mijn reet mee af.
Kort om ik heb een zwaar en klote leven gehad en moest eerst 48 worden om het roer om te gooien en hoe meer ik groei hoe meer ik zie wat ik tekort ben gekomen soms is dat best zwaar maar ik ben best gehard en geniet van alles wat ik kan weerstaan.
Nu mijn dochter 15 jaar is zie ik haar de zelfde kant op gaan, toevallig is dit weekeinde haar haloween verpest en een beste vriendschap kapot gemaakt door een ander meisje die mijn dochter niet kan uitstaan omdat zij net als ik is…anders dus, mijn hart bloedt als ik zie wat ze te kort komt en hoe ze nu uit de vriendenkring word gewerkt, zij is alles aan het verliezen door één zo’n stuk vergif en ik kan haar niet helpen…….wat moet ik doen!
Is er IEMAND die weet wat ik kan doen?
Je hoeft als slachtoffer niet speciaal hoogbegaafd te zijn, een hoge intelligentie hebben en een sterk karakter, ook al kan dat natuurlijk wel helpen om niet in een neerwaartse spiraal terecht te komen of eronder door te gaan als gevolg van het kwaadaardige gedrag van een pathologische narcist.
Als je hoogbegaafd bent is de kans groot dat je ook hooggevoelig/hoogsensitief bent. Als HSP (Highly Sensitive Person) kun je een gemakkelijk doelwit zijn voor een narcist. Hooggevoeligheid is een karaktertrek en geen ziekte. Een 30-jarige neef van mij ontkende hooggevoelig te zijn, omdat hij geen mietje genoemd wilde worden zoals hij dat letterlijk tegen mij zei. Het kan nuttig zijn voor een slachtoffer van narcistisch misbruik om voor zichzelf na te gaan of hij/zij hooggevoelig is om zich bewust te worden van de voordelen ervan.
Ik ben zelf slachtoffer van een open narcistische vader en een verborgen narcistische moeder die al overleden zijn. Net als mijn ouders vertonen mijn broer en zusje kenmerken van een open en een verborgen narcist. Ik heb het contact met familie en bijbehorende sociale contacten in 2018 verbroken. Toen ik als gevolg van narcistisch misbruik in 2007 in elkaar zakte (op mijn leeftijd van 50 jaar) en me ziek meldde, stelde de controlearts na 2 jaar vast dat ik hoogbegaafd was. Mijn antroposofische huisarts herkende de kenmerken van hooggevoeligheid bij mij en liet mij een boek erover lezen, anders had ik het niet geweten. Sinds 2009 herstel ik van een zware burn-out.
Ik wist pas in 2018 (op mijn leeftijd van 60 jaar) dat ik een slachtoffer was van narcistisch misbruik door vooral het subtiele gebruik van gaslighting door mijn supercharmante, zorgzame en behulpzame moeder, wat ik nooit had verwacht. Ik weet pas sinds een paar maanden dat ik een schijnhuwelijk had met een verborgen narcistische man uit Algerije die alleen een verblijfsvergunning en een Nederlands (Europees) paspoort wilde verkrijgen door gaslighting te gebruiken.
In 2015 vond ik eindelijk geschikte therapie en in 2019 merkte ik de toegevoegde waarde van de Challenge door de stapsgewijze informatievoorziening voor mijn verwarde hoofd. Nu ik 64 jaar oud ben merk ik nog steeds de gevolgen van gaslighting en lees graag de Challenge terug en de extra informatie op de website.
Mijn moeder maakte ook dingen weg, alleen bleven die weg. Ik had een eigen kamertje met eigen boekenplankje. Een kersverse vriendin, lief meisje, had mij een boek geleend dat je van twee kanten kon lezen. Ik vond het bijzonder! Heb het vast en zeker aan mijn moeder verteld dat ik dit boek te leen gekregen had. Ik zette het op mijn boekenplankje. Na een tijdje vroeg mijn aardige vriendin het terug. Ik zocht het op mijn boekenplankje. Waarschijnlijk heb ik wanhopig keer op keer gezocht, maar het was weg. Spoorloos. Ik moest dus mijn kersverse vriendin, waar ik zo blij mee was dat zij mijn vriendin geworden was, vertellen dat het boek weg was. Het was verschrikkelijk. Ze was heel erg boos.
Jaren later zag ik wel een verband, met verdwenen tekeningen, een verdwenen liefdesbrief met rozenplaatjes,… tot dan toe gaf ik mezelf de schuld, niet goed opgeborgen, zelf slordig geweest. Totdat het boek ‘Vader vertelt’ verdween en dat kon ik zelf niet gedaan hebben. Mijn moeder zou zelf dat boek aanvullen, ik had mijn vader geinterviewd. Het boek stond in de linnenkast. Maar het was weg toen mijn moeder verhuisde naar een aanleunwoning. En ze wist van niets.
Dat soort dingen ja. Bij ons verdwenen spullen ook zomaar. Dan bleek later dat mijn ouders het aan anderen hadden gegeven. Ze waren grenzeloos in hun gedrag naar ons toe.
Wat jij beschrijft heb ik met mijn dagboek meegemaakt. Ik had er een slotje op en het stond in mijn inbouwkast. Op een dag stond mijn dagboek op een andere plaats en met het slotje open. Ik dacht eerst ook dat ik het zelf had gedaan al kon ik me dat niet voorstellen omdat ik heel ordelijk was en destijds alles zijn vaste plaats had.
Toen heb ik er een vreselijk afschuwelijk verhaal in geschreven. Daarna bleek dat mijn ouders er vaker in keken want aan dat verhaal daar konden ze niet aan voorbij gaan, dus ik kreeg wat vage opmerkingen waaruit wel bleek dat ze het gelezen hadden maar ze konden niet teveel zeggen want dan zouden ze zichzelf definitief verraden.
Misselijkmakend. Je mag toch niet in een ander zijn dagboek lezen?